Οι θυσίες για να πλεύσουν τα πλοία. Αυτό είναι το θέμα της τραγωδίας του Ευριπίδη, την οποία διασκευάζει ο Κωνσταντίνος Μίχος κάνοντας να συναντηθούν δεκάδες επαγγελματίες ηθοποιοί και ερασιτέχνες, κάτοικοι, εργαζόμενοι και σπουδαστές του Πειραιά.
Έχοντας στο παρελθόν χορογραφήσει έργα σε δημόσιους χώρους, όπως τα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας (2003), τα πρώην υπόγεια κρατητήρια των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στο κτήριο της Ασφαλιστικής (2004), το Νοσοκομείο Σωτηρία (2005), αυτή τη φορά επιλέγει την πειραϊκή ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και τις δεξαμενές συντήρησης των πλοίων.
Το σώμα που πέφτει, πλακώνεται, ακρωτηριάζεται, καίγεται, ασφυκτιά, τολμά, προσφέρεται, συμπαρίσταται, περιμένει, παρουσιάζεται από χορευτές, ηθοποιούς, καθημερινούς ανθρώπους μέσα από αφηγήσεις των ίδιων των εργαζόμενων.
Συμμετέχουν η Τατιάνα Παπαμόσχου, ο Γεράσιμος Γεννατάς, η Αθηνά Κυρούση, η Πέτρα Μαυρίδη, η Φιλαρμονική Ορχήστρα Δήμου Πειραιά και μετά από ανοικτό κάλεσμα, μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου Γέρακα, σπουδαστές της ερασιτεχνικής σχολής στο Πέραμα «Χοροέκφραση» Μαρίας Πολίτη μαζι με τους γονείς τους, όπως και εργαζόμενοι και συνταξιούχοι της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης.
