Η επιχειρηματολογία του υπουργού δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή στη Βουλή για την στήριξη του Πάνου Καμμένου, όσον αφορά τις επαφές του υπουργού Αμυνας με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη, βασίστηκε στη συνέντευξη που είχε δώσει ο τελευταίος στον «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ» Τριανταφυλλόπουλο, η οποία δημοσιοποιήθηκε -ω του θαύματοςτην παραμονή του πλειστηριασμού για τον ΔΟΛ.
Με δεδομένο το γεγονός ότι ο Τριανταφυλλόπουλος επικαλείται στο επίμαχο δημοσίευμα δικαστική διαδικασία στην οποία συμμετείχε η εισαγγελέας Αλβανού και η οποία έλαβε χώρα στις 28 Δεκεμβρίου του 2016, είναι σαφές ότι η εν λόγω συνέντευξη πάρθηκε μετά τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Στη διάρκειά της, ο Γιαννουσάκης επιχειρεί να εμπλέξει τον Βαγγέλη Μαρινάκη στην υπόθεση των ναρκωτικών, χωρίς φυσικά να παραθέτει κανένα σοβαρό στοιχείο ή επιχείρημα, ενώ ακολούθως ξεκαθάρισε ότι ο επιχειρηματίας δεν ήταν δυνατόν να έχει οποιαδήποτε εμπλοκή.
Ωστόσο, τα λόγια του βαρυποινίτη κατά τη στιχομυθία του με τον Μ. Τρανταφυλλόπουλο επιστρατεύθηκαν από τον υπουργό Δικαιοσύνης, προκειμένου να καταδειχθεί ότι τα όσα είπε στη συνέχεια τόσο στη «Real News» όσο και στο «Unfollow» συνιστούν προϊόν πιέσεων.
Αυτό που βέβαια αγνοεί ο κ. Κοντονής είναι πως ήδη από τις 5 Δεκεμβρίου του 2016 ο Γιαννουσάκης είχε προχωρήσει σε ένορκη κατάθεση, στην οποία έδινε τα ονόματα των δύο Τούρκων χρηματοδοτών της ηρωίνης, όπως είχε κάνει άλλωστε και ακριβώς έναν χρόνο νωρίτερα, και πάλι στο πλαίσιο ένορκης κατάθεσης.
Από εκεί και πέρα, παραμένουν εύλογες οι απορίες για ποιον λόγο δεν έχουν εκδοθεί ακόμη τα σχετικά εντάλματα. Από τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων και κυρίως από τα όσα ανέφερε ο Γιαννουσάκης στην από 6η/4/2017 μήνυσή του κατά του λιμενικού Χριστοφορίδη και της εισαγγελέως Τζίβα περί εκβιασμών που δεχόταν, ώστε να ενοχοποιήσει τον κ. Μαρινάκη, προκύπτει ξεκάθαρα το ερώτημα για το ποια ακριβώς τοποθέτηση του Γιαννουσάκη συνιστά προϊόν πίεσης… Γι’ αυτή που διατυπώθηκε βάσει των δικονομικών προβλέψεων ή για την καφενειακού τύπου συζήτηση που έκανε με τον «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ»; Και επιπλέον με ποια λογική ο υπουργός Δικαιοσύνης αποδίδει μεγαλύτερη αξιοπιστία σε αυτή και όχι στην κατάθεση Γιαννουσάκη ενώπιον των αρμόδιων δικαστικών λειτουργών;
Βλέπετε με δεδομένο ότι οι δύο ένορκες καταθέσεις του Νοεμβρίου του 2015 και του Δεκεμβρίου 2016, είχαν προηγηθεί της συνέντευξης στον «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ», εύλογα ανακύπτει ακόμη το εξής ερώτημα: Γιατί να μην πιέστηκε να αλλάξει την κατάθεσή του; Θα είχε ενδιαφέρον ο υπουργός Δικαιοσύνης να ασχοληθεί και μ’ αυτό το στοιχείο, πέραν της υποκλαπείσας συνέντευξης.
Τελικά, η κυβέρνηση πιστεύει στην αξιοπιστία του Μ. Γιαννουσάκη; Και αν ναι, πότε τον θεωρούσε αξιόπιστο; Οταν είχε κάνει καταγγελία στον Μ. Τριανταφυλλόπουλο ή σήµερα, που καταγγέλλει τους χειρισµούς και τις πιέσεις κυβερνητικού παράγοντα στην κατεύθυνση του να κατονοµάσει συγκεκριµένο επιχειρηµατία;
