Μια παράσταση που πραγματεύεται το θέμα της ιθαγένειας. Άνθρωποι φερμένοι από αλλού και άλλοι γεννημένοι σε χώρες που δεν υπάρχουν πια. Άνθρωποι που είχαν πατρίδες μέχρι πριν λίγο και άλλοι που τους δεξιώνονται στις δικές τους πρέπει τώρα να αναγνωριστούν από την αρχή και να προσδιορίσουν τις σχέσεις τους υπό τις νέες συνθήκες, που και αυτές δεν είναι μόνιμες.
Τι άλλο μένει να τους συνδέει εκτός από την αφήγηση των προσωπικών ιστοριών, της μνήμης του καθενός;
Όμως πόσο η μνήμη ευνοεί την επικοινωνία; Ποιο κομμάτι της βοηθά στη σύγκλιση και ποιο θα οδηγεί πάντα σε αποκλίσεις;
Τι να πετάξεις και τι να κρατήσεις, αν θες να συνυπάρξεις;
Και τι χρειάζεται μια σκηνή θεάτρου για όλα αυτά; Χρειάζεται, γιατί η σκηνή μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς αυτό που μπορεί να μη θες να καταλάβεις, να προσεγγίσεις το βίωμα της οδύνης των ανθρώπων που δίπλα σου στερούνται τα αυτονόητα για σένα.
Κείμενο: Χριστίνα Λαμπρινίδη
Μετάφραση: Νάνσυ Τρικαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Σκηνικά - Κοστούμια: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Κατασκευή Μαριονέτας: Ολυμπία Σιδερίδου
Μουσική: Μαρίνα Χρονοπούλου
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Βίντεο: Μάτα Καστρησίου
Αυτοσχεδιασμοί - Κίνηση: Αγγελική Καρυστινού
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Κοτσωνα
Παίζουν: Τάσος Αντωνίου, Ιουλία Γεωργίου, Νίκος Γιαλελής, Βαγγέλης Ζαπανιώτης, Καίτη Ιωαννίδου, Αγγελική Καρυστινού, Μάτα Καστρησίου, Θεοφάνης Μιλλεούνης, Μαρία Κόμη-Παπαγιαννάκη, Μάνια Παπαδημητρίου, Μαρίνα Χρονοπούλου και η μικρή Αλκμήνη Παπαγεωργίου.
