Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, προλόγισε το βιβλίο «Παιχνίδι Κέντρου» του Πειραιώτη δημοσιογράφου Νότη Ανανιάδη, στην παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε χθες στο κατάμεστο από κόσμο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου.
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, στην ομιλία του τόνισε:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νότη Ανανιάδη για την πρόταση να είμαι και εγώ σε αυτό το πάνελ σήμερα με πολλούς σημαντικούς ανθρώπους, σημαντικούς Πειραιώτες, ο καθένας με τη δική του διαδρομή. Είναι τιμητικό για εμένα. Γνώρισα τον Νότη Ανανιάδη πριν από αρκετά χρόνια, αλλά νομίζω ότι είναι αυτονόητο και προφανές, ότι τα τελευταία τρία χρόνια είχαμε συχνότερη επαφή και μπόρεσα να τον γνωρίσω καλύτερα, διαπιστώνοντας ορισμένα πράγματα τα οποία εκτιμούσα ότι μπορεί να συμβαίνουν. Είναι ένας καλός δημοσιογράφος καταρχάς, Πειραιώτης, αγαπάει την πόλη του, ένας άνθρωπος με έντονο πολιτικό στίγμα, χωρίς όμως αυτό να τον περιχαρακώνει ή να του δημιουργεί ιδεοληψίες. Βλέπει τα πράγματα ρεαλιστικά, μπορεί να ελιχθεί με την καλή έννοια και νομίζω στο βιβλίο του μέσα από τους πολιτικούς όρους που χρησιμοποιεί, τις τακτικές, διαφαίνεται αυτό. Ως εκ τούτου γνώρισα επίσης, ότι έχει ποδοσφαιρικές γνώσεις, πριν διαβάσω το βιβλίο, τις λίγες φορές που πήγαμε μαζί στο γήπεδο. Είδα ότι έχει ιστορικές γνώσεις για το ποδόσφαιρο και εν πάση περιπτώσει για να μπω και στο βιβλίο, νομίζω ότι η πρόσκληση του να παρευρίσκομαι εδώ είναι κυρίως γιατί 21 χρόνια ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο και λιγότερο ότι δυόμισι χρόνια ασχολούμαι με την πολιτική, με την ευρεία έννοια, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σίγουρα υπάρχουν συνάφειες μεταξύ του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ, γιατί δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, ουσιαστικά τα ομαδικά αθλήματα, θα μπορούσαν να έχουν μια συνάφεια, πράγματι με τους κομματικούς οργανισμούς.
Οι προπονητές με τους προέδρους, τους πρωθυπουργούς, οι ποδοσφαιριστές με αυτούς που απαρτίζουν τα κόμματα ή τις κυβερνήσεις. Προφανώς και υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές αλλά νομίζω ήταν πολύ έξυπνη η ιδέα του Νότη και νομίζω ότι ο αναγνώστης υλοποίησε αυτήν την ιδέα όλο αυτό το διάστημα, στο portnet και μαζεύοντας όλα αυτά τα «αρθράκια», το οποίο πραγματικά είναι μια έξυπνη ιδέα, μια ιδέα με χιούμορ και λογική, σε ένα περιγραφικό βιβλίο.
Μπορούμε να κρατήσουμε αρκετά πράγματα από το βιβλίο του Νότη. Εγώ σε δύο- τρία θα σταθώ.
Είναι αλήθεια, κάπου λέει ότι τα δεκάρια εκλείψανε.
Τις βασικές έννοιες του ποδοσφαίρου τις γνωρίζουμε λίγο - πολύ όσοι είμαστε εδώ. Άρα, πραγματικά τα δεκάρια που γράφει ο Νότης: ο Δομάζος, ο Δεληκάρης, ο Κούδας και άλλοι εκλείψανε από το ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι άλλαξε και το ποδόσφαιρο και η τεχνική, η διορατικότητα του να βλέπεις όλο το φάσμα του γηπέδου, το να αντιλαμβάνεσαι γρήγορα, αντικαταστάθηκαν στο ποδόσφαιρο από την δύναμη, το άλμα, την ταχύτητα, την αντοχή, Άρα το ποδόσφαιρο άλλαξε. Ίσως και η πολιτική να έχει αλλάξει γιατί πράγματι δεν έχουμε τους ηγέτες που είχαμε τις περασμένες δεκαετίες, ανεξαρτήτως χρωμάτων. Δεν βρίσκουμε εύκολα Κωνσταντίνο Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου, Χαρίλαο Φλωράκη, Κύρκο, Μαύρο. Είναι διαφορετικού τύπου οι ηγέτες και οι αρχηγοί των κομμάτων στη νέα εποχή, όχι μόνο στην Ελλάδα βέβαια και σε όλη την Ευρώπη. Δεν βρίσκουμε Μιτεράν, Γκονζάλες, Θάτσερ. Βρίσκουμε βέβαια άλλες προσωπικότητες, με άλλα χαρακτηριστικά. Απλώς επαναλαμβάνω ότι αυτό, έρχεται ενδεχομένως από κάτω προς τα πάνω έχει αλλάξει λίγο η πολιτική. Άρα σε αυτό το σημείο θα έλεγα ότι υπάρχουν πράγματι συνάφειες μεταξύ του ποδοσφαίρου και πολιτικής.
Επίσης, είναι αλήθεια ότι για να κερδίσεις ομαδικά αθλήματα πρέπει να έχεις ένα σχέδιο. Και είναι κάτι που αναφέρει σε μια παραπομπή του πρωθυπουργού που είχαμε κουβεντιάσει, έτσι σε ένα μονόλεπτο στο Μαξίμου, όταν αστειευόμενος μου είπε αφήστε να πάρουμε ένα πρωτάθλημα εσείς οι Ολυμπιακοί. Και του απήντησα και εγώ προφανώς βέβαια σε εισαγωγικά αστειευόμενος, για να πάρεις ένα πρωτάθλημα θέλει σχέδιο, θέλει επενδύσεις, θέλει στρατηγική και επιμονή. Εννοούσα στο ποδόσφαιρο φυσικά.
Ισχύουν αυτά τα πράγματα πρέπει και στην πολιτική να έχεις ένα σχέδιο, πρέπει να το υπηρετείς πιστά, να είναι μελετημένο, να είναι ένα σχέδιο που να μπορούν αυτοί που καλούνται να το υλοποιήσουν να το πράξουν, άρα να συμφωνούν με το σχέδιο, αυτό συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Ένας προπονητής που θα βάλει έναν σχηματισμό στο γήπεδο, πρέπει να έχει και τους καταλλήλους ποδοσφαιριστές ή τους κατάλληλους μπασκετμπολίστες, για να υλοποιήσει το σχέδιο του. Ότι οι προπονητές προσαρμόζουν τα σχέδια τους πολλές φορές, σε σχέση με το υλικό το οποίο έχουν. Στην πολιτική δεν είναι εύκολο βεβαίως αυτό, αλλά υπάρχουν κοινά πράγματα και εκεί. Δική μου άποψη και δεν θα μακρηγορήσω γιατί θα μιλήσουν σημαντικοί άνθρωποι και για το βιβλίο του Νότη και για την πολιτική.
Όταν διάβασα το βιβλίο και το ολοκλήρωσα, στάθηκα στη διαφορά μεταξύ των εγχώριων και των διεθνών διοργανώσεων.
Δεν αναφέρομαι στους συλλόγους και στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, γιατί εκεί έρχονται πολλοί ξένοι αθλητές και παίζουν στις ομάδες κάτι που δεν θα επιθυμούσα τουλάχιστον εγώ, να ισχύσει στην πολιτική. Ελπίζω να μην δούμε κι αυτό, αλλά μιλώ για την Εθνική Ελλάδας.
Αλλά θα έλεγα η μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου και ομαδικού αθλήματος είναι η κατάκτηση του euro, το 2004 στην Πορτογαλία. Τι συνέβη εκεί; Μαζέψανε τους καλύτερους αριστεροπόδαρους, τους καλύτερους δεξιοπόδαρους, τους καλύτερους κεντρώους, τους καλύτερους αμυντικούς και επιθετικούς, έβαλαν έναν προπονητή, ενωθήκαν οι Έλληνες ανεξαρτήτως χρώματος κασκόλ και δημιούργησαν μια εθνική ομάδα που μπόρεσε να κάνει μια διεθνή ευρωπαϊκή νίκη.
Η μάχη που δίνει η χώρα μας είναι σε δύο επίπεδα. Είναι μια εσωτερική μάχη μεταξύ των κομμάτων αλλά και μια μάχη με το εξωτερικό. Η άποψή μου και η πολιτική μου σκέψη γι αυτό και το παραλληλίζω με τη νίκη του 2004, ήταν ότι ίσως η πολιτική θέλουμε να μη στερείται τη δυνατότητα αυτή. Δεν είμαι βέβαιος ότι υπάρχει, αλλά τουλάχιστον να έχουμε τη δυνατότητα.
Γιατί επαναλαμβάνω έχουμε καλούς αριστεροπόδαρους που μπορεί να παίζουν στην αριστερή πλευρά πάνω στην γραμμή ή να παίζουν στην αντίθετη πλευρά και με το δεξί πόδι να αποκτούν πλεονέκτημα κύριε Ανανιάδη, αλλά μπορούνε να μαρκάρουν και πίσω καλά ή έχουμε αμυντικούς πολύ καλούς όπως αυτούς που περιγράφει το βιβλίο, αλλά χρειαζόμαστε και ως χώρα να σκοράρουμε.
Νομίζω μία τέτοια εθνική προσπάθεια ίσως θα έπρεπε να γίνει και στα μεγάλα ζητήματα που έχουμε και στην Ευρώπη και με όλον τον κόσμο.
Πιστεύω πως μία ή δύο ομάδες ή μιάμιση ομάδα αποδεικνύεται τα τελευταία επτά-οκτώ χρόνια, ότι νίκη δεν μπορούμε να πετύχουμε. Σημαντική, καθοριστική νίκη.
Άρα, δεν ξέρω μήπως από το ποδόσφαιρο δανειστούμε το παράδειγμα αυτό, μιας εθνικής ομάδος με τους καλύτερους παίχτες από κάθε ομάδα που να μπορούν να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους με μια νίκη, που και ουσιαστικά την έχουμε ανάγκη για τις ζωές μας αλλά και ψυχολογικά για να νιώσουμε ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις πιέσεις που μας ασκούνται.
Όταν παίζουν μεγάλες ομάδες στην Ευρώπη ασκούνται πολύ μεγάλες πιέσεις, όχι ίδιου περιεχομένου, αλλά επαναλαμβάνω πολλές φορές χρειάζεται μία ένωση δυνάμεων, για να κερδίσουμε.
Δεν θα κουράσω άλλο να πω καλοτάξιδο το βιβλίο, αν και νιώθω ότι ο Νότης αποκλείει ένα κοινό γυναικείο, το οποίο δεν θα κατανοήσει τα ονόματα, τις τεχνικές του 3-5-2, αυτό που περιγράφει, του ποιος ήταν ο Σιώκος και ο Γλέζος ή ο Κασδοβασίλης, τα ονόματα που αναφέρει ο Νότης και τα παραλληλίζει με Έλληνες πολιτικούς, με σχηματισμούς ή κόμματα.
Αλλά πραγματικά έχει ενδιαφέρον, εύκολα διαβάζεται. Είναι ευχάριστο βιβλίο με χιούμορ, με ωραίους παραλληλισμούς, με ιστορικές αναδρομές και στο ποδόσφαιρο και στην πολιτική και πραγματικά εύχομαι στον συγγραφέα Νότη Ανανιάδη καλή επιτυχία και σε αυτό το βιβλίο.
Να είστε καλά και ευχαριστώ πολύ.»
Επίσης, χαιρετισμό στην παρουσίαση του βιβλίου έκαναν ο Πρόεδρος της ΔΗΡΑΠ κ. Αβραμίδης Παναγιώτης και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής τους Δημοτικού Θεάτρου κ. Νίκος Διαμαντής.
Για το βιβλίο μίλησαν: ο Βουλευτής και πρώην υπουργός κ. Θ. Δρίτσας, ο πρώην υπουργός κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος και ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης Νήσων, δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Κατσικάρης.
Τέλος, από τον Δήμο παρευρέθηκαν: ο Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος Πληροφορικής Ανδρέας Βεντούρης, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Δημήτρης Γκερλές και ο Κοινοτικός Σύμβουλος κ. Γιάννης Αλιφραγκής.
