Όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά ως προς την έκβαση της πολιτικής συμφωνίας στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει ανυποχώρητη σε νέα μέτρα την τριετία 2018 – 2020 ενώ και για τα εργασιακά επιμένει στο να εφαρμοστούν τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Απ’ την άλλη πλευρά οι θεσμοί εμμένουν σε υψηλά πλεονάσματα και μετά το 2018 γεγονός που συνεπάγεται μέτρα με την προϋπόθεση να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος. Οι πιο σκληρές απαιτήσεις διατυπώνονται από το Διεθνές Νομισματικό ταμείο το οποίο ζητά ευθέως νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις αλλά και περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου.
Την ώρα πάντως που αρχίζει και συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο νέου προγράμματος για την Ελλάδα, που θα περιλαμβάνει τα σκληρά μέτρα των δημοσιονομικών περικοπών, τα στοιχεία αποδεικνύουν πως παρά τις δραματικές μειώσεις το ασφαλιστικό εξακολουθεί να παραπαίει και να βρίσκεται σε οριακό επίπεδο βιωσιμότητας.
Τι λένε οι αριθμοί
Σαράντα πέντε δισ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν το 25% του φετινού ελληνικού ΑΕΠ, έχουν ρίξει οι συνταξιούχοι στη «μαύρη τρύπα» του κρατικού κορβανά τα τελευταία έξι χρόνια. Στον βωμό της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος οι απόμαχοι της εργασίας έχουν δεχθεί διαδοχικές μειώσεις, χάνοντας μέχρι και το 50% του εισοδήματος τους. Και όμως, ύστερα από τόσες θυσίες το ασφαλιστικό σύστημα συνεχίζει να καρκινοβατεί, οι συντάξεις ακόμα πληρώνονται με δανεικά και ο κατήφορος στα εισοδήματα των συνταξιούχων δεν έχει τελειωμό.
Εξάλλου, στο προσχέδιο του προϋπολογισμού οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό για το επόμενο έτος αγγίζουν τα 1,6 δισ. ευρώ, μαρτυρώντας νέα σκληρά μέτρα εις βάρος του συνταξιούχων, ενώ την ίδια στιγμή οι δανειστές και συγκεκριμένα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συνεχίζουν να ζητούν από την κυβέρνηση κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η οποία θα μετατρέψει τις εναπομείνασες συντάξεις σε… χαρτζιλίκι.
Σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικού του υπουργείου Εργασίας, τα οποία αποκαλύπτει σήμερα η «Ε», οι νόμοι της περιόδου 2010-2014 περιέκοψαν σωρευτικά μέχρι τουλάχιστον 43,8 δισ. ευρώ, ενώ η δημοσιονομική προσαρμογή του τρίτου μνημονίου ήταν 1,102 δισ. και της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (Ν. 4387/16) 698 εκατομμύρια.
Τα παραπάνω ποσά αφαιρέθηκαν απευθείας από τις τσέπες των συνταξιούχων μέσα από διαδοχικές περικοπές που περιλαμβάνονταν στα τρία μνημόνια. Το μεγαλύτερο πλήγμα στους συνταξιούχους εντοπίζεται στο διάστημα 2010-2012, καθώς με την εφαρμογή των νόμων 4092/2012 και 3845/2010 οι συνταξιούχοι έχασαν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις περικοπές των δώρων εορτών και των επιδομάτων αδείας στους συνταξιούχους, τις πρώτες κλιμακωτές περικοπές του Νόμου 4093/2012, αλλά και την αναστολή χορήγησης αυτόματων αυξήσεων στις συντάξεις, οι συνταξιούχοι έχασαν 31 δισ. ευρώ.
Ακολούθησαν και άλλα σκληρά μέτρα που συρρίκνωσαν ακόμα περισσότερο το εισόδημα των συνταξιούχων, όπως η επιβολή Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, η οποία αφαίρεσε 3,3 δισ. από τις τσέπες των συνταξιούχων, αλλά και μια σειρά περικοπών μέσα από τους Ν. 4024/2011 και 4051/2012, που οδήγησε σε απώλειες 6,5 δισ. ευρώ.
Το ποτήρι ξεχείλισε με τη δημοσιονομική προσαρμογή του τρίτου μνημονίου, η οποία κόστισε στους συνταξιούχους 1,1 δισ. ευρώ, αλλά και με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του Γιώργου Κατρούγκαλου, η οποία πήρε από τα πορτοφόλια τους 698 εκατ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή τα μεγάλα ελλείμματα συνεχίζουν να ταλανίζουν σχεδόν όλους τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Παρά τις μεγάλες απώλειες των συνταξιούχων, η εξέλιξη του ελλείμματος των φορέων κοινωνικής ασφάλισης σε απόλυτα μεγέθη είναι αυξητική. Η κάλυψη των ετήσιων ελλειμμάτων των φορέων κύριας ασφάλισης αντιμετωπίζεται με τη μεταβίβαση πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συνολικό ποσό που έχει μεταφερθεί στους φορείς αυτούς (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΤΑΠ ΟΤΕ, ΟΑΠ ΔΕΗ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ-πρώην ΤΑΝ και ΝΑΤ) την περίοδο 2000-2015, δηλαδή για την καταβολή κύριων συντάξεων, ανέρχεται σε 154.438,92 εκατ. ευρώ.
Από τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας προκύπτει ότι ο ΟΓΑ έχει απορροφήσει σχεδόν το 44% της χρηματοδότησης, λόγω του ότι το μεγαλύτερο μέρος των παροχών του έχει προνοιακό χαρακτήρα. Ακολουθεί το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με 27% και ο ΟΑΕΕ με 10%.
