«Βιβλιοθήκη Αρχαίας Ελλάδας»: H μεγάλη εκδοτική προσφορά με τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ συνεχίζεται αυτό το Σάββατο

Βιβλιοθήκη Αρχαίας Ελλάδας

 

ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΛΕΙΣ ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Τα Παραπολιτικά σας προσφέρουν για πρώτη φορά τα μεγάλα, κλασικά και ιστορικά έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, σε σκληρόδετες συλλεκτικές εκδόσεις.

Αποκτήστε τα αριστουργήματα των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών, που θεωρούνται τόσο η βάση της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού, όσο και τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκε η παγκόσμια λογοτεχνία και ο δυτικός πολιτισμός. Είναι έργα διαχρονικά, που αν και γράφτηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια, εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και έχουν ενσωματωθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα των περισσότερων εθνών.

Τα έργα περιέχουν μόνο τη νεοελληνική μετάφραση και συνοδεύονται από έναν ιδιαίτερα εύληπτο σχολιασμό, έτσι ώστε ο αναγνώστης να κατανοεί πλήρως το πνεύμα της τότε εποχής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες μεταφράσεις έχουν εκπονηθεί από κορυφαίους ανθρώπους των γραμμάτων, όπως ο Πολυλάς, ο Γρυπάρης, ο Φώτος Πολίτης, ο Σουρής, ο Δημητρακόπουλος.

Γενικότερα το έργο αυτό χαρακτηρίζεται από κορυφαία ποιότητα παραγωγής που όχι μόνο ευχαριστεί τον αναγνώστη, αλλά εξασφαλίζει μια σημαντική μακροβιότητα, απαραίτητη για την οικογενειακή βιβλιοθήκη.

Αυτό το Σάββατο 8 Απριλίου, αποκλειστικά με τα Παραπολιτικά, επιλέξτε ανάμεσα στα εξής έργα:

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ – ΠΕΡΙ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ Α’ /  Β’ / Γ’ /  ή  Δ’ ΜΕΡΟΣ

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ – ΠΕΡΙ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Το Περί αρχαίης ιατρικής θεωρείται από τα παλαιότερα έργα του Hippocraticum Corpus και χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. Ο τρόπος ζωής και κυρίως η διατροφή κάθε ατόμου επιδρά στο σώμα του και την υγεία του. Αυτά που τρώει κανείς αλλά και η συχνότητα των γευμάτων διαφέρει από άτομο σε άτομο και αυτό που κάνει κακό σε κάποιον μπορεί να αποδειχθεί ωφέλιμο για κάποιον άλλο. Η διατροφή αναδεικνύεται σε σημαντικό παράγοντα, που μπορεί να αρρωστήσει αλλά και να θεραπεύσει. Συστήνεται η ήπια επέμβαση του γιατρού και η σωστή διάγνωση της κατάστασης του ασθενούς. Από πουθενά αλλού δεν μπορεί να μάθει κανείς κάτι σαφές για τη φύση παρά μόνο από την ιατρική, όπως αναφέρεται σε κάποιο σημείο του.

Στο έργο αυτό διακρίνεται και μία πολεμική εναντίον μιας μοντέρνας τάσης της ιατρικής που ξεκινά από υποθέσεις που προέρχονται από γενικές αρχές και τείνει σε θεωρίες που ταιριάζουν σε φυσικούς φιλοσόφους. Πολλοί μελετητές θεωρούν ότι το έργο αυτό δεν έχει γραφτεί από τον Ιπποκράτη αλλά με στόχο τον Ιπποκράτη. Παραμένει, ωστόσο, ένα έργο που εμπεριέχει μια φιλονικία πάνω στη μέθοδο που πρέπει να ακολουθήσει η ιατρική, κι αυτό αρκεί για να το καταστήσει ένα από τα σημεία αναφοράς στη φιλοσοφία και τη μετέπειτα επιστήμη.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

Το Περί Ψυχής είναι ένα από τα πιο θαυμαστά και διδακτικά πονήματα του Αριστοτέλη, για το οποίο ο Χέγκελ έγραφε στο τρίτο μέρος της Εγκυκλοπαίδειας τωv Φιλοσοφικών Επιστημών: «Στη φιλοσοφία του πνεύματος, μόνο τα βιβλία του Αριστοτέλη περί ψυχής και περί των καταστάσεων και των δυνάμεών της έχουν τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα ή, καλύτερα, είναι τα μόνα που διαθέτουν φιλοσοφική αξία. Το ουσιώδες αντικείμενο της φιλοσοφίας του πνεύματος δεν μπορεί να είναι άλλο πέρα από το να επαναγάγει αυτή την επιστήμη στο έδαφος της καθαρής λογικής σκέψης και, έτσι, να εμβαθύνει ταυτόχρονα στον ενδόμυχο νου αυτών των συγγραμμάτων του Αριστοτέλη».

Η αποστολή της φιλοσοφίας μέσα στο πέρασμα των αιώνων είναι να μελετήσει βαθύτερα αυτά τα έργα της υψηλής αριστοτελικής σκέψης. Ωστόσο, η κατανόησή τους δεν είναι τόσο εύκολη λόγω των θεματικών πεδίων που συνήθως πραγματεύονται. Ευτυχώς, ο ίδιος ο Αριστοτέλης διευκολύνει αυτή τη μελέτη, κατά κάποιον τρόπο, καθώς φρόντισε να ορίσει επακριβώς τις πολύ γενικές εκείνες έννοιες ή κατηγορίες, μέσω των οποίων συλλαμβάνεται και νοείται κάθε νόημα και κάθε πράγμα. Για την κατανόηση, λοιπόν, και της ψυχολογίας του, είναι ανάγκη να γνωρίσει κάποιος πρώτιστα τους κυριότερους φιλοσοφικούς όρους, καθώς και τη σημασία που αποδίδει σε αυτούς ο Αριστοτέλης. Γι' αυτόν το σκοπό, παραθέτουμε εδώ μια σύντομη επεξήγηση κάποιων από αυτούς τους όρους της αριστοτελικής μεταφυσικής (βιβλ. IV, V).

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ  Α’ /  Β’ /  Γ’ /  ή  Δ’ ΜΕΡΟΣ

Ο Πλούταρχος είναι ο τελευταίος από τους μεγάλους Έλληνες πεζογράφους της αρχαιότητας. Ήταν επίσης βιογράφος και φιλόσοφος. Γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας και έζησε ανάμεσα περίπου στο 45 μ.Χ. και το 120 μ.Χ. Μορφώθηκε στην Αθήνα και, για να ικανοποιήσει τη φιλομάθειά του, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και στην Ιταλία, και έζησε στη Ρώμη για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Χαιρώνεια, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Απέκτησε ιδιαίτερους δεσμούς με την περιοχή των Δελφών, αφού κατείχε ισόβια από το 95 μ.Χ. το αξίωμα του ανώτατου ιερέα και επόπτη του μαντείου. Συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή της πατρίδας του. Από τα έργα του σώζονται τα Ηθικά, συλλογή κειμένων που αναφέρονται σε διάφορα ηθικά προβλήματα.

Τα είδη των κειμένων του είναι: ρητορικές και επιδεικτικές διαλέξεις, σύντομες συγγραφές με θέματα εκλαϊκευμένης ηθικής φιλοσοφίας, διάλογοι με φιλοσοφικές και θρησκευτικές αναζητήσεις, κριτικά φιλοσοφικά πονήματα (στηρίζονται στην πλατωνική θεωρία και εναντιώνονται στους Στωικούς και Επικούρειους φιλοσόφους), αρχαιοδιφικά έργα και τα θεωρούμενα νόθα.

Ένα από τα πιο σημαντικά και πιο γνωστά έργα του Πλουτάρχου είναι οι Βίοι Παράλληλοι. Πρόκειται για 26 σωζόμενα ζεύγη βιογραφιών όπου παρουσιάζονται εκ παραλλήλου γνωστοί επιφανείς άνδρες από την αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη. Οι τόμοι που ακολουθούν, φιλοξενούν κατ' επιλογήν ορισμένους από αυτούς και επιλέχθηκαν με γνώμονα τη σπουδαιότητα των προσώπων.

Η θεματολογία των βιογραφιών αφορά κυρίως στην πολιτική και κοινωνική δράση αυτών των προσώπων. Η ονομασία του έργου δεν προέρχεται από τον ίδιο τον Πλούταρχο, αλλά από εκδότες που κατά καιρούς έχουν εκδώσει τις σωζόμενες μονογραφίες, αλλά και από παλαιούς ερευνητές.