Ο νεαρός με τα κόκκινα αθλητικά παπούτσια, τα κάπως μακριά μαλλιά, τη μηχανή, το άρωμα των καταλήψεων σε σχολεία και πανεπιστήμια, την εμμονή με τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τον σκληρό-επίμονο τρόπο αντιπαράθεσης με τις συστημικές δυνάμεις στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 2000, είναι η μία εικόνα. Ο πρωθυπουργός που γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό στα σαλόνια της Ευρώπης, αποτελεί σημείο πολύ θετικής και δημόσιας αναφοράς από υψηλότατους αξιωματούχους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, ενώ συζητούν γι’ αυτόν και την κυβέρνησή του σχεδόν με ενθουσιασμό οι κυριότεροι εκπρόσωποι της επιχειρηματικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα. Αυτή είναι η άλλη εικόνα, περίπου δέκα χρόνια μετά την πρώτη. Κοινός τόπος και στις δύο εικόνες ο Αλέξης Τσίπρας. Με μόνιμο μότο κατά την προεκλογική περίοδο, που πλέον έχει αρχίσει και επίσημα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται για τους πολλούς, ενώ η Νέα Δημοκρατία και ο κύριος αντίπαλός του, Κ. Μητσοτάκης, για τις ελίτ.
Διαβάστε περισσότερα στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορούν το Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας.
