Ερευνα στους λογαριασμούς της οικογένειας Κόκκαλη πραγματοποιούν η Εισαγγελία ∆ιαφθοράς και η Οικονομική Εισαγγελία, με αφορμή τον εντοπισμό της στα Panama Papers. Η οικογένεια Κόκκαλη αναφέρεται μεταξύ των 20 προσώπων και εταιρειών που έχουν χαρτογραφηθεί στις λίστες που ερευνούν οι ελληνικές ελεγκτικές Αρχές, διότι είτε έχουν στο όνομά τους off shore εταιρείες είτε καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες αλλά και σε φορολογικούς παραδείσους.

Το 2016, η οικογένεια Κόκκαλη και συγκεκριμένα ο Σωκράτης Κόκκαλης, η σύζυγός του, Ελένη, και οι γιοι, Πέτρος και Κωνσταντίνος, εντοπίστηκαν στη λίστα των Panama Papers να κατέχουν ένα ευρύ πλέγμα εταιρειών, ορισμένες από τις οποίες είχαν σχέση με την τράπεζα UBS και ειδικότερα με την εταιρεία UBS Financial Services Inc. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ∆ιεθνούς Ομοσπονδίας Ερευνητι-κών ∆ημοσιογράφων (ICIJ), που αποκάλυψαν τα Panama Papers, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης κατέχει από το 2014 την off shore Upton International Group S.A. Η συγκεκριμένη εταιρεία φαίνεται να σχετίζεται με τη UBS AG, ενώ μέτοχοί της είναι επίσης οι Κωνσταντίνος και Ελένη Κόκ-καλη. Η κυρία Ελένη Κόκκαλη, εκτός από το μερί-διο στην Upton, εμφανίζεται επίσης να έχει μερί-διο στην εταιρεία Devaud Consultants Corp. Ο υιός Πέτρος Κόκκαλης κατέχει την off shore Childsen Capital S.A., με έδρα τον Παναμά. Τέλος, ο Κωνστα-ντίνος Κόκκαλης εμφανίζεται να κατέχει την εταιρεία Kerry Resources Inc.

ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

Αίσθηση προκαλεί μία ακόμα εταιρεία, η ΒΙΤ8 Limited, με έδρα τη Μάλτα, της οποίας μερίδιο φαίνεται να έχει και η Intralot Global Holdings B.V., με έδρα την Ολλανδία. Η ίδια εταιρεία σχετίζεται επίσης με άλλα 11 φυσικά πρόσωπα, τα οποία είτε έχουν διευθυντικές θέσεις είτε παρέχουν νομικές υπηρεσίες.

Η εμπλοκή του Σωκράτη Κόκκαλη και της οικογένειάς του στα Panama Papers αποκαλύφθηκε από τη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» στις 13 Απριλίου 2016, η οποία τον ανέφερε σε σχέση με την παλιά εμπλοκή του με τις μυστικές υπηρεσίες της Ανατολικής Γερμανίας και ειδικά της Στάζι. Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού «The Greek Report», το οποίο υπέγραφε ο δημοσιογράφος Χάρης Καρανίκας, μέλος της ICIJ, υπήρχε εσωτερική αλληλογραφία της δικηγορικής εταιρείας Mossack Fonseca, από την οποία έγινε η διαρροή των Panama Papers, όπου γινόταν αναφορά στην εμπλοκή του Κόκκαλη στην υπόθεση Intralot-ΟΠΑΠ για τη σύμβαση των 300.000.000 ευρώ. Στην απάντηση του Ελληνα επιχειρηματία τονιζόταν ότι οι κατηγορίες κατέ-πεσαν. Το ρεπορτάζ ανέφερε επίσης ότι τα έγγραφα που ζητούσε η Mossack Fonseca για να ολοκληρώσει έναν πλήρη έλεγχο για την προέλευση των χρημάτων δεν δόθηκαν ποτέ.

Η ελληνική ∆ικαιοσύνη, με την έρευνα που έχει ξεκινήσει για το άνοιγμα των λογαριασμών της οικογένειας Κόκκαλη και των άλλων εμπλεκόμενων Ελλήνων στα Panama Papers, προσβλέπει να πάρει απαντήσεις για την προέλευση εκατομμυρίων ευρώ των Ελλήνων οι οποίοι είναι άγνωστο αν έχουν δηλώσει στις ελληνικές φορολογικές Αρχές όλον αυτόν τον πλούτο.

Υπενθυμίζεται ότι στη λίστα των Panama Papers, την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας η ICIJ, που έχει έδρα την Ουάσινγκτον και συντόνισε την έρευνα για τη μαζική διαρροή εγγράφων της παναμέζικης εταιρείας δικηγόρων Mossack Fonseca, υπήρχαν και 400 ονόματα Ελλήνων οι οποίοι εμπλέκονταν με 223 off shore εταιρείες. Ανάμεσά τους ήταν ονόματα επιχειρηματιών, πρώην δημόσιων λειτουργών, δημοσιογράφων, αλλά και οικογένειες τραπεζιτών, καθώς και παρατράπεζα, η οποία ελεγχόταν από την ελληνική ∆ικαιοσύνη. Πολλοί από αυτούς ήταν και μεγαλοκαταθέτες της Λίστας Λαγκάρντ, ενώ άλλοι είχαν θεσμικό ρόλο στον χώρο των βιομηχανιών. Είναι άγνωστο αν έχουν ελεγχθεί όλα αυτά τα πρόσωπα και, κυρίως, αν έχουν υπο-χρεωθεί να πληρώσουν τους φόρους που οφείλουν στο ελληνικό ∆ημόσιο.

Τα παραπάνω γεγονότα αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή, όπου ο γιος του κ. Σωκράτη Κόκκαλη, Πέτρος, φέρεται να έχει αποδεχθεί πρόταση για το ευρωψηφοδέλτιο του κυβερνητικού κόμματος της Αριστεράς. Και αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχαν αναγάγει εδώ και χρόνια την υπόθεση των Panama Papers σε κεντρικό θέμα της ρητορικής τους που αφορούσε την «κάθαρση» στον δημόσιο βίο, με υπουργούς και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, να αναφέρονται με ένταση σε αυτό. Ο κ. Τσίπρας, μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2018 σε ομιλία του στο 9ο περιφερειακό συνέδριο της Πάτρας είχε δηλώσει από του βήματος ότι «δεν μπορεί να υπάρξει πατριωτισμός των Panama Papers, των off shore, του λαδώματος και της διαπλοκής», επισημαίνοντας ότι «είναι εγκληματικά υποκριτικό πολιτικοί άνδρες από τη μια να επιδίδονται σε διαγωνισμό πατριωτισμού και από την άλλη να θεωρούν νόμιμη και ηθική την αναγραφή των ονομάτων τους σε καταλόγους φοροδιαφυγής». Επίσης στελέχη της κυβέρνησης, όπως ο Π. Πολάκης, επιτίθενται τακτικά στη ∆ικαιοσύνη, ζητώντας να επισπευσθούν οι έρευνες για υποθέσεις όπως αυτή των Panama Papers.

Οι μπίζνες του Κόκκαλη με τον ΣΥΡΙΖΑ
Σωκράτης Κόκκαλης συνηθίζει να δέχεται τους εκλεκτούς επισκέπτες του στην οικία του στην Κηφισιά καθισμένος σε μια πολυθρόνα στο σαλόνι του, όπου δεσπόζει πίσω του ένας πίνακας του Λένιν, που κηρύσσει την Οκτωβριανή Επανάσταση στους συγκεντρωμένους μπολσεβίκους. Ενας ανάλογος πίνακας, ως προς το περιεχόμενο, δέσποζε μέχρι πρότινος σε ένα από τα κεντρικά γραφεία στο ισόγειο (υπόγειο το χαρακτηρίζουν οι δημοσιογράφοι από άλλες εποχές, κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ) του Μεγάρου Μαξίμου επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας ποικίλα σχόλια από επισκέπτες που τον έβλεπαν. Οι σχέσεις της οικογένειας Κόκκαλη με τη νέα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ χάνονται στο βάθος της ιστορίας και της καταγω-γής τους. Ο Σωκράτης Κόκκαλης είναι «ο γιος του Πέτρου», φράση που φέρεται να χρησιμοποίησε ο τότε επικεφαλής του ΚΚΕ, Χ. Φλωράκης, στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών που συμμετείχαν στην οικουμενική κυβέρνηση στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 (όταν κυριαρχούσε στην Ελλάδα το σκάνδαλο Κοσκωτά), υποστηρίζοντας τον επικεφαλής της Ιντρακόμ στη διεκδίκηση της στρατηγικής σύμβασης για τα ψηφιακά κέντρα του ΟΤΕ. Οπου ο Πέτρος Κόκκαλης ήταν ο υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση του ΕΑΜ επί Εμφυλίου, που πέρασε στο παραπέτασμα μετά την ήττα, γιατρός χειρουργός, προβεβλημένος καθηγητής, έχοντας μαζί του την οικογένειά του, τη σύζυγό του, Νίκη, δασκάλα στη Σχολή Χιλλ -όπου προτιμά και η σύζυγος του πρωθυπουργού, Μπέτυ Μπαζιάνα, να φοιτούν τα παιδιά της- και τον μοναχογιό του, Σωκράτη, στη μακρά διαδρομή από τη Γιουγκοσλαβία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τελικά την Ανατολική Γερμανία. Ο Σωκράτης πάντως, όπως λένε φίλοι και εχθροί του, αλλά και ο μύθος και η πραγματικότητα της ζωής του, δεν είναι ένας αμετανόητος ιδεαλιστής, όπως ο πατέρας του, αλλά ένας πολύ σκληρός «πραγματιστής», που με κάθε τρόπο και μέσο παίρνει αυτό που θέλει στον κόσμο των επιχειρήσεων.

Μετεξέλιξη
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, αποτελεί μετεξέλιξη της ανανεωτικής Αριστε-ράς, της διάσπασης του ΚΚΕ και ειδικά της «φράξιας Μπανιά», που στις ημέ-ρες της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσί-πρα χαρακτηρίζεται από την επικεφα-λής του ΚΙΝ.ΑΛ., Φώφη Γεννηματά, ως «νέα Δεξιά». Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διακυβέρνηση πέρα και πάνω από κάθε ιδεολογικό και πολιτικό όριο, όπως δεί-χνει η δική του πραγματικότητα στην εξουσία. Ο αμοραλισμός και ο κυνισμός συνδέουν την οικογένεια Κόκκαλη με την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια σχέ-ση που, αν και ανομολόγητη, δείχνει να έχει διάρκεια και, προπάντων, σκοπιμότητες.

Τον Δεκέμβριο του 2018, σε ηλικία πλέον 80 χρόνων (γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1939), ο Σωκράτης Κόκκαλης, ύστερα από τέσσερα χρόνια απουσίας, επέστρεψε στην κορυφή της διοίκησης της Intracom Holding, σε μια προσπάθεια να διασώσει ό,τι μπο-ρεί από την οικογενειακή επιχείρηση, που πλέον μοιάζει σκιά του εαυτού της από πλευράς όγκου, projects και εικό-νας στη διεθνή αγορά. Αφού η οικογέ-νεια Κόκκαλη μπορεί να έχει δεσπόζουσα θέση στη λίστα των Ρanama Ρapers και, σύμφωνα με δημοσίευμα της γαλλι-κής «Le Monde», και στους «διάσημους πράκτορες που ήταν πελάτες του λογιστικού κολοσσού Mossack Fonseca», όπου σύμφωνα πάντα με το ίδιο ρεπορτάζ του 2016 μερικοί από αυτούς επέλεγαν να ονομάσουν τις offshore εταιρείες τους με ονόματα που προέρχονταν από ταινίες του Τζέιμς Μποντ, όπως Goldfinger, SkyFall, GoldenEye, Spectre, Blofeld, αλλά ο ραγδαία αναπτυσσόμενος όμιλος των δεκαετιών του 1990 και του 2000 έχει χαθεί. Ελάχιστους μήνες μετά, σε μια αναστροφή, θα έλεγε κάποιος, του τι συνέβη κάποτε στον Ολυμπιακό, ο πολιτικά φιλόδοξος πρωτότοκος γιος του Σ. Κόκκαλη, Πέτρος, μετά από σειρά δημοσιευμάτων που τον έφεραν να συμμετέχει στη λίστα των ευρωεκλογών του ΣΥΡΙΖΑ και υπό πίεση να ξεκαθαρίσει τη θέση του, παραιτείται από τον δημοτικό συνδυασμό του Γ. Μώραλη «Πειραιάς νικητής» και αναλαμβάνει το πολιτικό σκέλος της οικογένειας. Σε μια συγκυρία όπου όχι μόνον ο όμιλος Κόκκαλη δεν έχει ποδο-σφαιρική ομάδα, media αλλά και ισχυ-ρή επιχειρηματική παρουσία, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφαίνεται να έχει πιθα-

νότητες να διατηρήσει την εξουσία, ενώ κινδυνεύει με στρατηγική ήττα σε μια σειρά από εκλογές για την Ευρωβουλή, την Αυτοδιοίκηση και τελικά τη διακυ-βέρνηση της χώρας.Το «μοντέλο κυριαρχίας» του Σωκρά-τη Κόκκαλη από την εποχή πριν από τη δικτατορία -τη δεκαετία του ’60- και, πολύ περισσότερο, μετά τις εποχές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ -1980, 1990, 2000- βασίζεται στις ειδικές σχέσεις με τα πρόσωπα της εξουσίας, την επίση-μη ή ανεπίσημη εμπλοκή με τα media και, τέλος, το ποδόσφαιρο -συγκεκριμέ-να τον Ολυμπιακό-, που χρησιμοποιεί-ται ως «ασπίδα προστασίας» έναντι των δικαστικών διώξεων αλλά και των επιχειρηματικών και άλλων συγκρούσεων που επιλέγει ή προκύπτουν στην προ-σπάθεια να έχει δεσπόζουσα θέση χω-ρίς ανταγωνισμό στα οικονομικά του συμφέροντα. Η σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν προέκυψε ξαφνικά τώρα, αλλά έχει βάθος από το κρίσιμο πολιτικά χρονικό διάστημα 2012-2015, αφού ο όμιλος Κόκκαλη φέρεται ότι ήταν ο ένας από τους τρεις ομίλους που υποστήριξαν παρασκηνιακά τη ριζοσπαστική Αρι-στερά, με τις πολλές συνιστώσες τότε, να βρει τα οικονομικά μέσα αλλά και να επιτύχει διείσδυση στους επιχειρημα-τικούς κύκλους αλλά και στην αστική τάξη, που θα της επέτρεπε να διεκδική-σει την εξουσία «για πρώτη φορά». Σή-μερα πλέον και αφού πριν από τη μετα-κίνηση του Πέτρου Κόκκαλη προς τον ΣΥΡΙΖΑ ο πατέρας Κόκκαλης επιχείρη-σε να έρθει επανειλημμένως σε επικοι-νωνία και συνεννόηση με τον πρόεδρο της Ν.Δ., Κ. Μητσοτάκη, από την ανά-ληψη της προεδρίας του κόμματος έως τώρα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και ανταπόκριση από την Πειραιώς, άλλα-ξε στρατηγική και προσανατολίστηκε προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενα από τα θέματα αιχμής που φέρεται ότι συνεννοήθηκε πάντως με τον πρωθυπουργό είναι και η διάσπαση του κό-σμου του Ολυμπιακού, ώστε το πλήθος των οπαδών της ομάδας να μην επη-ρεαστεί από την πολιτικού χαρακτήρα σύγκρουση που εξελίσσεται μεταξύ του μηχανισμού προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ και του σημερινού προέδρου και εφοπλιστή κ. Ευ. Μαρινάκη στις επερχόμενες πολλαπλές εκλογές.διαρροεσΣε μια αρχική φάση, ο Σ. Κόκκαλης, θέ-λοντας να κρατήσει αποστάσεις μετα-ξύ του (απερχόμενου) ΣΥΡΙΖΑ και της (επερχόμενης) Ν.Δ., προχώρησε σε μια σειρά διαρροών, σύμφωνα με τις οποίες η απόφαση του γιου του, Πέτρου Κόκ-καλη, να συμμετάσχει στο κυβερνητικό ευρωψηφοδέλτιο ήταν προσωπική και σχετίζεται με τις ευαισθησίες περί περι-βάλλοντος και κλιματικής αλλαγής που τον χαρακτηρίζουν και όχι με μια από-φαση επιχειρηματικής σημασίας για την οικογένεια. Επίσης, ότι σχετίζεται με τις πολιτικές φιλοδοξίες που εκδηλώ-νει από τα προηγούμενα χρόνια ο γιος του, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν έχει εμπλακεί στις επιχειρηματικές δραστη-ριότητες του ομίλου. Πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους τα «Π» αναφέ-ρουν ότι οι διαρροές αυτές είναι παρα-πλανητικές και ότι η απόφαση του Π. Κόκκαλη ελήφθη ή τουλάχιστον συμ-φωνήθηκε σε «οικογενειακό συμβού-λιο» και τυγχάνει όχι μόνο της συναίνε-σης του Σωκράτη, αλλά και του αδελφού Κωνσταντίνου Κόκκαλη

Το πρόσωπο της διαπλοκής
Αν η διαπλοκη είχε πρόσωπο, αυτό δεν θα ήταν άλλο από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Και αυτή η διαπίστωση, που συνηθίζουν να κάνουν στους επιχειρηματικούς ή τους πολιτικούς κύκλους, αλλά και άνθρωποι με βαθιά γνώση του παρασκηνίου, επικρατεί από τα τέλη ακόμη της δεκαετίας του ’80, όταν ο επιχειρηματίας, στηριγμένος στη γνωριμία του με τον εξ απορρήτων του Α. Παπανδρέου, Γ. Λούβαρη, τον τότε διοικητή στον ΟΤΕ -κατηγορούμενο για υποκλοπές- Θ. Τόμπρα και πρωτοκλα-σάτους υπουργούς των κυβερνήσεων της «αλλαγής», άρχισε να χτίζει την αυτοκρατορία του στην ψηφιακή εποχή, αποκλείοντας σημαντικούς ομίλους, όπως αυτόν της οικογένειας Βαρδινογιάννη, που αντιπροσώπευε τη γαλλική Alcatel, και υποχρεώνοντας ισχυρές πολυεθνικές, όπως αρχικά τη σουηδική Ericsson και αργότερα την ίδια τη γερμανική Siemens, να υπογράψουν συμφωνία συνεργασίας με την Intracom, αν ήθελαν να έχουν πρόσβαση στον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ και οποιονδήποτε άλλον κρατικό οργανισμό στην Ελλάδα. Πέραν όμως του ορισμού του «κρατικού προμηθευτή», είναι πολύ ενδιαφέρον ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης με το πέρασμα των χρόνων παρέκαμψε δικαστικά τον φάκελο 953/63 της ανατολικογερμανικής μυστικής υπηρεσίας Στάζι, που ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλος, ως εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών του 2002 είχε μετατρέψει σε κατηγορητήριο περί κατασκοπίας και σε πολλές άλλες βαριές κατηγορίες, ύστερα από 154 δημοσιεύματα σχετικά της εφημερίδας «Καθημερινής». Για το ίδιο θέμα, την εμπλοκή του Σ. Κόκκαλη στον μηχα-νισμό της Στάζι πολύ πρόσφατα ο εκδότης της εφημερίδας «Documento», Κ. Βαξεβάνης, εξέδωσε ολόκληρο βι-βλίο με τον τίτλο: «Ο άνθρωπος του τείχους». Φυσικά, όταν ο λόγος έρχεται σε σχέση με τον Σ. Κόκκαλη, ονόματα όπως αυτό του πρώην ισχυρού άνδρα του ΔΟΛ, Στ. Ψυχάρη, ή του εμπόρου οπλικών συστημάτων Θ. Λιακουνάκου δεσπόζουν.

Το αγαπημένο παιδί της διαπλοκής
Ποτέ δεν θα ανεχθούμε να μας στηρίζουν οι “νταβατζήδες”», δήλωνε από το βήμα της Βουλής, πριν από τις εκλογές του 2015, ο νεαρός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και εκκολαπτόμενος πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Ηταν η περίοδος που διαρρήγνυε τα ιμάτιά του ότι το κόμμα του, που είχε ως μότο τη φράση «πρώτη φορά Αριστερά», θα πολεμήσει τη διαπλοκή, που ευθύνεται για τα δεινά του τόπου.

Ο νεαρός Αλέξης, ο οποίος από γόνος αστικής οικογένειας κατασκευαστών, που μεσουράνησε επιχειρηματικά την περίοδο της επταετίας, ανδρώθηκε με τις ιδέες της «επαναστατικής γυμναστικής» στην ΚΝΕ και τις καταλήψεις, χρησιμοποιούσε στη ρητορική του με ιδιαίτερη πειθώ, μεθοδικότητα και στρατηγική τους δύο βασικούς μύθους που είχε χτίσει η Αριστερά στη Μεταπολίτευση. Οτι δηλαδή τα ΜΜΕ ήταν στα χέρια της ∆εξιάς και η διαπλοκή πολιτικής και επιχειρηματικής εξουσίας ήταν το προνομιακό της πεδίο.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αν και γνώριζε την ιστορική πραγματικότητα, επέλεγε να τη διαστρεβλώνει. Ηδη από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης όσοι δεξιοί εκδότες και επιχειρηματίες δεν ακολούθησαν τις επιταγές της «αλλαγής» του αείμνηστου Ανδρέα, του πολιτικού που τόσο του αρέσει να μιμείται, «συμμορφώθηκαν» ακόμα και με την παρέμβαση της τρομοκρατίας, που φρόντισε να βγάλει από τη μέση τους «επίμονους δεξιούς», αλλά και να «παραδειγματίσει» όσους δεν συντάσσονταν με τη νέα τάξη πραγμάτων. Στην πραγματικότητα, η οικοδόμηση του ισχυρού συστήματος διαπλοκής, που διήρκεσε δεκαετίες, ήταν έργο της «προοδευτικής παράταξης», με καταλύτη προφανώς το ιστορικό ΠΑΣΟΚ και τη συνδρο-μή της Αριστεράς. Βασικό, δε, συστατικό ήταν το γεγονός ότι όλοι οι εκπρόσωποι της διαπλοκής, εκτός από τα ΜΜΕ, είχαν παράλληλα δοσοληψίες και με τον κρατικό «κουμπαρά».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση μπορεί να υποστηρίζει ότι πολεμά τη διαπλοκή, αλλά στην πραγματικότητα χτίζει, επί μία πενταετία πλέον, με ιδιαίτερη μεθοδικότητα τη δική του διαπλοκή, τόσο στα ΜΜΕ όσο και στον επιχειρηματικό κόσμο και μάλιστα απροκάλυπτα, στο όνομα της δήθεν κάθαρσης. Ο Αλέξης Τσίπρας από τα πρώτα κιόλας βήματα της διακυβέρνησής του προσπάθησε να ελέγξει το αριστερό Συγκρότημα Λαμπράκη, ζητώντας από τον Σταύρο Ψυχάρη να του εκχωρήσει «γην και ύδωρ» στη διεύθυνση και στο στελεχιακό δυναμικό του ∆ΟΛ.

ΠΟΛΕΜΟΣ

Οταν ο τελευταίος αρνήθηκε, εξα-πέλυσε έναν ανελέητο πόλεμο, με στόχο την εκπαραθύρωσή του και τον έλεγχο του συγκροτήματος. Ο Τσίπρας, που κατηγορούσε προεκλογικά τον επίσης αριστερό Μπόμπολα, ο οποίος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην Ελλάδα με την πώληση της «Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας», ως τον κατεξοχήν εκπρόσωπο της διαπλοκής, όχι μόνο κατάφερε να ελέγξει τα ΜΜΕ του πάλαι ποτέ πανίσχυρου επιχειρηματία, τοποθετώντας πρόσωπα της εμπιστοσύνης του Μαξίμου σε διευθυντικές θέσεις, αλλά έδωσε και μερίδιο από την πίτα των μεγάλων έργων στον όμιλο, που εν τω μεταξύ έκλεινε και σειρά δικαστικών υποθέσεων που εκκρεμούσαν.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν σταμάτησε όμως εκεί. Στόχος του ήταν εξαρχής η οικοδόμηση της νέας διαπλοκής, η διασφάλιση ότι θα έχει ένα φιλικά προσκείμενο σύστημα για την επόμενη ημέρα. Οι πρώτες κινήσεις φάνηκαν στον διαγωνισμό-παρωδία για τις τηλεοπτικές άδειες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με την καθοδήγηση του πανίσχυρου τότε Νίκου Παππά -ο οποίος πλέον έχει αποσυρθεί από το προσκήνιο λόγω της υπόθεσης Πετσίτη- ανέσυρε πρόσωπα όπως ο αριστερός επιχειρηματίας Χρήστος Καλογρίτσας, ο οποίος έμεινε γνωστός ως ο «επενδυτής με τα βοσκοτόπια». Ο κ. Καλογρίτσας, προερχόμενος από τους κόλπους του ΚΚΕ ήδη από την περίοδο Φλωράκη, με τον οποίο διατηρούσε στενές σχέσεις, είναι ένας άνθρωπος που, εκτός από τις κατασκευές, είχε και στο παρελθόν εμπλακεί με τα ΜΜΕ, με την έκδοση της περίφημης εφημερίδας «Πρώτη». Επρόκειτο επί της ουσίας για το φυτώριο μιας ολό-κληρης γενιάς δημοσιογράφων, που μεσουράνησαν από το 1990 μέχρι και σήμερα, και χαρακτηρί-στηκε ως η «γέφυρα» του ΚΚΕ για να φτιαχτεί ο ενιαίος Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, κάτι που τελικά επιτεύχθηκε λίγο πριν από τις εκλογές του 1989. Η εμπλοκή του στη διαδικασία αδει-οδότησης, οι σχέσεις με την Τράπεζα Αττικής, το θρίλερ με τις εγγυητικές αλλά και οι καταγγελίες για ύποπτες δανειοδοτήσεις για τις κατασκευαστικές του δραστηριότητες προκάλεσαν σάλο και την παρέμβαση της ΤτΕ. Η σχέση Καλογρίτσα με το Μέγαρο Μαξίμου και το περιβάλλον Τσίπρα υπήρ-ξε απόλυτη, έστω και εάν τελικά ο επιχειρηματίας την πλήρωσε ακριβά. Κουμπάρος του πάλαι ποτέ κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμ-μένου, υπήρξε ένας από τους πιο τακτικούς επισκέπτες του πρωθυ-πουργικού γραφείου και συνομι-λητής του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, Νίκου Παππά. Μάλιστα, ο επιχειρηματίας φέρε-ται να συνέβαλε και στην έκδο-ση της εφημερίδας «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος και αυτός με τη σειρά του είναι ένας από τους στενότερους συνεργάτες του πρωθυπουργικού γραφείου, με άμεση επαφή με τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του Αλέξη Τσίπρα, Θανάση Καρτερό.

Μάλιστα, ο γιος του Καλογρίτσα, Ιωάννης Βλαδίμηρος, ο οποίος όλως τυχαίως είναι επίσης κουμπάρος με τον υπουργό Υποδομών και πρωτεργάτη των διεργασιών στην Κεντροαριστερά Χρήστο Σπίρτζη, υπήρξε επισήμως εκδό-της της εφημερίδας «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη μέχρι τον Μάρτιο του 2017. Τόσο ο Χρήστος όσο και ο Βλαδίμηρος Καλογρίτσας ελέγχονται για φοροδιαφυγή και «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος από τη ∆ικαιοσύνη.

 

Ιβάν Σαββίδης

Ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού Open και της εφημερίδας «Eθνος», που έχουν «γραμμή» υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, παρακολουθεί αγώνες του ΠΑΟΚ από τη σουίτα του κ. Σαββίδη στο γήπεδο της Τούμπας.
Ο Πάνος Καμμένος έχει στενές σχέσεις με τον κ. Σαββίδη. Μάλιστα, τον Δεκέμβριο του 2017 έδωσε το «παρών» στην επίση-μη πρώτη του κ. Σαββίδη στο κανάλι του Φ. Βρυώνη.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Παραπέμφθηκε σε δίκη για την εισβολή του στο γήπεδο της Τούμπας, κατά τη διάρκεια αγώνα, με όπλο.

 

Δημήτρης Μελισσανίδης

Ο επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει σχέση με τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Δημοκρατία» του Γιάννη Φιλιππάκη.
Ο όμιλος του Γ. Φιλιππάκη διάκειται θετικά προς την κυβέρνηση. Το «προξενιό» έγινε κατόπιν μεσολάβησης του αναπλη-ρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγ γελόπουλου, ο οποίος διατηρεί στε-νή φιλική σχέση με τον εκδότη της «Δη-μοκρατίας».
Ο υπουργός Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρης συναντά τακτικά τον Δ. Μελισσανίδη. Μάλιστα, παρακολουθούν μαζί και αγώνες της ΑΕΚ στο γήπεδο.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ορκωτοί λογιστές στις ΗΠΑ έχουν ήδη ξε-κινήσει έρευνα εις βάρος του για απάτη ύψους $200.000.000 από την εταιρεία Aegean Marine Petroleum Network, συμφερόντων Δημήτρη Μελισσανίδη, μέσω πλασματικών συναλλαγών.

 

Γιάννης Καραγιώργης

Ο εφοπλιστής το 2015 αγόρασε μια σειρά από επαρχιακούς τηλεοπτικούς σταθμούς και διαμόρφωσε το Hellas Net.
Διευθυντής ενημερωτικού προγράμματος ανέλαβε ο Κώστας Βαξεβάνης.
Στην επίσημη παρουσίαση του Hellas Net παρέστη ο υπουργός Υποδομών, Χρ. Σπίρτζης. Το 2016 ο κ. Καραγεώργης, που είχε στενή φιλική σχέση και με τον Π. Καμμένο, αποχώρησε από το κανάλι.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Τον Σεπτέμβριο 2016 συνελήφθη ύστερα από διεθνές ένταλμα σύλληψης που εξέ-δωσαν σε βάρος του οι ολλανδικές Αρχές για απάτη, πλαστογραφία και δόλια πτώ-χευση. Ο Καραγιώργης θα καταφέρει τελικά να πετύχει τη μη έκδοσή του, προσφεύ-γοντας στα ελληνικά δικαστήρια

 

Λαυρέντης Λαυρεντιάδης

Πολλοί πιστεύουν ότι πίσω από το εκδοτικό εγχείρημα της φιλοκυβερνητικής «Νέας Σελίδας» βρίσκεται ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης. Ως γνωστόν, Ηλίας Λιβάνης και Λαυρέντης Λαυρεντιάδης (όμιλος ΝΕΠ) είχαν συνεταιριστεί και κατά το παρελθόν, με τον κ. Λιβάνη να πουλάει το 50% του περιοδικού «Επίκαιρα» στον κ. Λαυρεντιάδη.
Ο συμμαθητής και στενός φίλος του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Ν. Παππά, Μανώλης Πετσίτης, υπήρξε συνεργάτης του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ερευνα για την υπόθεση των οφειλών της εταιρείας Elfe προς τη ΔΕΠΑ διενερ-γούν εδώ και καιρό η Αρχή για το Ξέπλυ-μα Βρώμικου Χρήματος και η Δικαιοσύνη. Στα κεντρικά πρόσωπα που ερευνώνται είναι ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυ-ρεντιάδης.

 

Ιωάννης - Βλαδίμηρος Καλογρίτσας

Γιος του εργολάβου Χρήστου Καλογρίτσα, που είναι κουμπάρος του Π. Καμμένου. Είναι κουμπάρος του υπουργού Υποδομών, Χρήστου Σπίρτζη.
Εκδότης, μέχρι τον Μάρτιο του 2017, της εφημερίδας «Documento» του Κώστα Βαξεβάνη.
ΕΜΠΛΟΚΗ ΜΕ ΤΗ ∆ΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ο Χρήστος και ο Ιωάννης-Βλαδίμηρος Καλογρίτσας ελέγχονται για φοροδιαφυγή και «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος.

ΤΟ «ΝΤΙΛ» ΜΕ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΟΞΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ HELLAS NET
Μια άλλη τρανταχτή περίπτωση της διαπλοκής του Μεγάρου Μαξίμου με αμφιλεγόμενους επιχειρηματίες, με στόχο πάντοτε τον έλεγχο των ΜΜΕ, είναι αυτή του 66χρονου εφοπλιστή Γιάννη Καραγιώργη, ο οποίος εμφανίστηκε ως μεγαλοεπενδυτής, με άκρες στον ΣΥΡΙΖΑ, και εντέλει συνελήφθη με αίτημα των ολλανδικών Αρχών, κατηγορούμενος για πλαστογραφία και δόλια πτώχευση.

Ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. και πρώην ΥΠΕΘΑ, Πάνος Καμ-μένος, που, σύμφωνα με ξένο αξιωματούχο, είναι ένας πολιτικός με «πολύ με-γάλες ιδέες και άγνοια κινδύνου σε πολλά θέματα», είχε επιχειρήσει να επηρεάσει το τηλεοπτικό τοπίο στη χώρα μέσω του εφοπλιστή Γιάννη Καραγιώργη. Τον ∆εκέμβριο του 2015 παρου-σιάστηκε επίσημα το τηλε-οπτικό δίκτυο περιφερειακών καναλιών Hellas Net στο Μουσείο της Ακρόπολης και τότε υπουργοί, μεταξύ των οποίων (και πάλι) ο κ. Χρήστος Σπίρτζης, επιχειρηματίες, τραπεζίτες κ.ά. παρακολούθησαν την επίσημη παρουσίαση των κα-ναλιών που κάλυπταν σχεδόν όλη την επικράτεια. Από τη σύνθεση των στελεχών που ανέλαβαν καίριες θέσεις ήταν φανερό ότι το δίκτυο είχε τις θερμές ευλογίες του Πάνου Καμμένου και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά.

Τα φώτα της δημοσιότητας -όχι όμως της ελληνικής ή, πιο συγκεκριμένα, όχι μόνο της ελληνικής- έπεσαν πάνω του όταν παντρεύτη-κε. Τον Οκτώβριο του 2014, ένα ναυλωμένο αεροπλά-νο μετέφερε τους περίπου 90 Ελληνες καλεσμένους του γάμου (ανάμεσά τους πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι και ο Πάνος Καμμένος) στη Ρωσία, όπου στην πόλη Πουσίνο τούς φιλοξένησε ο κουμπάρος του ζευγαριού. Ενας βαθύπλουτος Ρώσος, εκλεκτός του Κρεμ-λίνου, ο Κονσταντίν Μαλοφέβ. Σύμπτωση; Στο συ-γκεκριμένο εγχείρημα, το οποίο έληξε άδοξα λόγω της εμπλοκής της... ∆ύσης, διευθυντής ενημερωτικού προγράμματος είχε αναλά-βει ο εκδότης της εφημερί-δας «Documento», Κώστας Βαξεβάνης.ΤΟ «ΝΤΙΛ»

 

 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ