Για την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στην Μακεδονία της ελληνικής επικράτειας κάνει λόγο σε δημοσίευμά του, στον ιστότοπό του, το BBC, το οποίο μεταξύ, άλλων, μιλάει για καταπίεση, εξορίες, αποσιώπηση της «μακεδονικής γλώσσας» κ.α.
Σύμφωνα με το BBC με την επικύρωση της συμφωνίας με την πρόσφατα μετονομασθείσα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», η Ελλάδα αναγνώρισε σιωπηρά την «ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας» και συμπληρώνει ότι την ύπαρξη της «μακεδονικής μειονότητας» είχε αρνηθεί επί δεκαετίες
Το δημοσίευμα αναφέρεται επίσης σε έναν ηλικιωμένο 92 ετών με την ονομασία Φωκά και σημειώνει ότι «η μητρική του γλώσσα είναι μακεδονική, μια σλαβική γλώσσα που σχετίζεται με τη βουλγαρική και μιλάει εδώ και αιώνες σε αυτό το τμήμα των Βαλκανίων. Στο σύγχρονο σπίτι του γιου του σε ένα χωριό στη βόρεια Ελλάδα, με οδηγεί στην οδυνηρή ιστορία της μη αναγνωρισμένης σλαβικής μειονότητας της Ελλάδας».
Ο κ. Φωκάς φροντίζει να τονίσει από την αρχή ότι είναι πατριώτης εθνικής Μακεδονίας και Έλληνας, αναφέρει το δημοσίευμα και προσθέτει πως «έχει βάσιμους λόγους να υπογραμμίσει την αφοσίωσή του: για σχεδόν έναν αιώνα, οι εθνοτικές Μακεδόνες στην Ελλάδα υπήρξαν αντικείμενα υποψίας και, κατά περιόδους, υπέστησαν διώξεις, ακόμη και επειδή η παρουσία τους αρνήθηκε σχεδόν από όλους».
Ακόμα αναφέρει ότι: «Οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να μιλήσουν με τους ξένους για την ταυτότητά τους. Για τους εαυτούς τους και τους άλλους, είναι γνωστοί απλά ως «ντόπιοι», που μιλούν μια γλώσσα που ονομάζεται «τοπική» (dopya). Απουσιάζουν εντελώς από τα εγχειρίδια της σχολικής ιστορίας, δεν έχουν εμφανιστεί στις απογραφές από το 1951 (όταν καταγράφηκαν μόνο ως ομιλούντες και αναφέρονται απλώς ως «σλαβικά») και δεν αναφέρεται καθόλου η ύπαρξή τους δημοσίως. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν.»
Στο ρεπορτάζ σημειώνεται ότι η στάση αυτή της Ελλάδας αποτέλεσε ένας «από τους λόγους για την μακρόχρονη διαμάχη της Ελλάδας με την πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία, που επίσημα ονομάζεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».
«Η διαμάχη επιλύθηκε τελικά τον περασμένο μήνα με ψηφοφορία στο ελληνικό κοινοβούλιο επικυρώνοντας μια συμφωνία που έγινε τον περασμένο Ιούνιο από τους δύο πρωθυπουργούς των χωρών. Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης στην ύπαρξη «Σλαβομακεδόνων» στην Ελλάδα - την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου - έσπασε ένα μακροχρόνιο ταμπού».
«Η χρήση του ονόματος «Μακεδονία» από το γειτονικό κράτος αναγνωρίζει σιωπηρά ότι οι Μακεδόνες είναι αυτοί οι ίδιοι και ανοίγει την πόρτα σε δύσκολες ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία της μακεδονικής μειονότητας της Ελλάδας», συμπληρώνει το δημοσίευμα.
Ως προς το θέμα του πληθυσμού της «μακεδονικής μειονότητας» αναφέρει ότι «είναι αδύνατο να υπολογιστεί με ακρίβεια ο αριθμός των σλαβικών ομιλητών ή των απογόνων των εθνοτικών Μακεδόνων στην Ελλάδα. Ο ιστορικός Leonidas Embiricos εκτιμά ότι περισσότεροι από 100.000 εξακολουθούν να ζουν στην ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, αν και μόνο 10.000 έως 20.000 θα αναγνωριστούν ανοιχτά ως μέλη μιας μειονότητας - και πολλοί άλλοι είναι υπερήφανοι ελληνικοί εθνικιστές».
«Η μακεδονική γλώσσα δεν έχει επίσημα απαγορευτεί στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, αλλά ο φόβος εξακολουθεί να παραμένει» υποστηρίζει και μεταφέρει μαρτυρίες «μακεδόνων» που κάνουν λόγο για «απαγόρευση των τραγουδιών» τους και για κλίμα φοβίας.«Αργά η γλώσσα πεθαίνει. Χρόνια καταστολής την περιόρισαν σε εσωτερικούς χώρους», επισημαίνει το δημοσίευμα σημειώνοντας ότι η ομιλία στα «μακεδονικά» μπορεί να είναι αιτία παρενόχλησης.
«Για τους Σλαβικούς ομιλητές της Ελλάδας, οι οποίοι από καιρό δεν επιζητούν τίποτα περισσότερο από το δικαίωμα στην πολιτιστικής έκφρασης, ο χρόνος για να βγουν από τις σκιές μπορεί να μην έφτασε ακόμα», σημειώνει σε άλλο σημείο.
