Ένα σηµαντικό τµήµα του πικρά µετανιωµένου σήµερα ελληνικού λαού, στις τελευταίες εκλογές ψήφισε την ελπίδα. Την ελπίδα που παραπλανητικά του υποσχέθηκε ένα αριστερό κόµµα, τάζοντας στην ελληνική κοινωνία ένα καλύτερο αύριο. Σηµαντική µερίδα του ελληνικού λαού είχε ψηφίσει -και µάλιστα δύο φορές- για την ελπίδα που περιείχαν ωραία λόγια και υποσχέσεις που αποδείχτηκαν αναντίστοιχες προς τις κυβερνητικές πράξεις.
Αυτή η ελπίδα, η οποία επί τριάµισι χρόνια ψυχορραγεί, έγινε στάχτη τελικώς στην Ανατολική Αττική µαζί µε καµένες εκτάσεις και απανθρακωµένα πτώµατα αθώων συµπολιτών µας. Αρκετοί, και πρωτίστως η κυβέρνηση, προέταξαν την ανάγκη σιωπής στο όνοµα του σεβασµού στη µνήµη των νεκρών. Πρόκειται για µάλλον υποκριτική δικαιολογία, διότι ακριβώς στη µνήµη των αδικοχαµένων συµπατριωτών επιβάλλεται να µάθουν οι συγγενείς των θυµάτων ποιοι τους οδήγησαν στον θάνατο και να αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που είναι αρµόδιοι κάθε φορά να διαχειριστούν µία δύσκολη κατάσταση, πριν εξελιχθεί σε τραγωδία. Τέτοιου είδους δικαιολογίες αποτελούν το άλλοθι γι’ αυτούς που δεν τους συµφέρει η κριτική…
Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί σήμερα Σάββατο σε όλα τα περίπτερα της χώρας
