Ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία έστειλε ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος επισκέφθηκε το Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Η μόνη διαφορά με την Τουρκία αφορά στην οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας, καμία άλλη διαφορά δεν υφίσταται και όσοι ανακαλύπτουν «γκρίζες ζώνες» έχουν άγνοια του διεθνούς δικαίου, τόνισε.
«Είμαστε εδώ για να συνυπάρξουμε ειρηνικά. Να συνδημιουργήσουμε. Να οδηγήσουμε την φίλη και γείτονα Τουρκία στην Ευρώπη. Εκεί πιστεύουμε ότι ανήκει. Οφείλει όμως να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπενθύμισε ότι το διεθνές δίκαιο βασίζεται σε τρεις συνθήκες σημασίας. Καταρχήν τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία είναι «πλήρης και δεν αφήνει κενά, δεν έχει ανάγκη ερμηνείας. Δεν αναθεωρείται δεν επικαιροποιείται, δεν αφήνει ίχνος γκρίζας ζώνης. Όσοι το κάνουν, το κάνουν από πρόθεση αμφισβήτησης του Διεθνούς Δικαίου ή από άγνοια» εξήγησε.
Η δεύτερη συνθήκη, τόνισε, είναι η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, διά της οποίας ενσωματώθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Ο κ. Παυλόπουλος υπενθύμισε ότι η Τουρκία δεν είναι συμβαλόμενο μέλος και κατά τούτο ούτε αντλεί δικαιώματα, ούτε έχει δικαιώματα παρέμβασης. «Οφείλει να την τηρεί ως συνθήκη μεταξύ άλλων. Η ερμηνεία της συνθήκης είναι σαφή και έχει εφαρμοστεί από το δικαστήριο της Χάγης. Ορίζει ότι η κυριαρχία της Ελλάδος στα Δωδεκάνησα είναι πλήρης. Ορίζει επίσης ότι τα Δωδεκάνησα που ενσωματώθηκαν στο σύνολό τους, και τα απαριθμεί ονομαστικά και αναφέρει την ενσωμάτωση και των παρακείμενων νησίδων.
Ο Πρόεδρος υπενθύμισε ότι το άρθρο 51 του ΟΗΕ ορίζει ότι κάθε κράτος έχει τη δυνατότητα, και η Ελλάδα εν προκειμένου, να θωρακίζει αμυντικά κάθε μέρος του εδάφους της και τα νησιά της, έναντι επικείμενης απειλής.
Η τρίτη συνθήκη που υπενθύμισε είναι του Montego Bay του 1982, διά της οποίας κωδικοποιήθηκε το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας σε νέο συμβατικό κείμενο, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών: «Και ναι μεν η Τουρκία δεν έχει προσχωρήσει στην Σύμβαση του Montego Bay, πλην όμως -και πάντα κατά τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης- επειδή η Σύμβαση αυτή έχει υιοθετηθεί από πολύ μεγάλο αριθμό κρατών, παράγει γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, οι οποίοι είναι δεσμευτικοί για κάθε κράτος, άρα και για την Τουρκία.»
Κλείνοντας, ο Πρόεδρος διαμήνυσε προς κάθε κατεύθυνση ότι η υπεράσπιση της διεθνούς νομιμότητας «δεν είναι απλώς δικαίωμά μας. Είναι και χρέος μας έναντι της Διεθνούς Κοινότητας».
