Ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνα έχει μακραίωνη ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων και η οικοδόμηση του θα μπορούσαμε να πούμε πως συμπίπτει με την ίδρυση του ελληνικού κράτους
Ο ιερός ναός σύμβολο της πόλης του Πειραιά χτίστηκε επί δημαρχίας Δημ. Μουτσοπούλου κατά τα έτη 1868-75 στα θεμέλια του παλαιού ναού της Μονής του Αγίου Σπυρίδωνος που είχε ανεγερθεί τον 11ο αιώνα .Η Μονή είχε το προσωνύμιο «του Δράκου» και ο εκάστοτε ηγούμενός της χαρακτηριζόταν ως «Σπυριδωνίτης».
Η Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος ήταν πλούσιο μοναστήρι, οχυρωμένο για το φόβο των πειρατών και έφερε την ονομασία καστρομονάστηρο.
Το 1835 ορκίστηκαν στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα οι πρώτες Δημοτικές Αρχές του Πειραιά. Όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του Κράτους ο Μιαούλης θέλησε να χτίσει σπίτι κοντά στη θάλασσα. Το μόνο σημείο στον Πειραιά που δεν είχε έλη ήταν η περιοχή της Μονής.
Οι εργολάβοι έβλεπαν στον ύπνο τους έναν μοναχό ο οποίος τους ρωτούσε «γιατί του έκλειναν το σπίτι» και αρνούνταν να συνεχίσουν τις εργασίες, οπότε ο Μιαούλης αναγκάστηκε να χτίσει το σπίτι μόνος του. Λίγο πριν τελειώσει, πολλοί Πειραιώτες, είδαν στον ύπνο τους το μοναχό ο οποίος τους προειδοποιούσε ότι ο ιδιοκτήτης του δεν θα προλάβει να κατοικήσει σ' αυτό., όπως και έγινε καθώς ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης πέθανε στις 11 Ιουνίου 1835 και δεν πρόλαβε να κατοικήσει στο συγκεκριμένο σπίτι.
Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε πως η οδός Αγ. Σπυρίδωνος ήταν γνωστή παλιά ως «γιαχνί σοκάκι» από τα πολλά οινομαγειρεία που βρίσκονταν στην περιοχή.
