Κοίτα να δεις που κερδίζει και με… μικρότερο ranking (76-78)! Για να μην αραδιάσω τα προβλήματα και την εικόνα να βλέπω τον Σπανούλη στον πάγκο με φόρμα. Ας τα αφήσουμε αυτά. Σημασία δεν έχουν οι αριθμοί και οι απόντες. Σημασία έχει η ουσία και οι παρόντες! Αυτό γράφει…
Λοιπόν… Δύο πράγματα κράτησα από το παιχνίδι και τη νίκη με τη Μάλαγα.
Ο Ολυμπιακός σε κάποια διαστήματα παίζει καλό μπάσκετ. Πολύ καλό μπάσκετ και με… συστήματα ανάγκης και με ελλείψεις (να που τις επικαλούμαι πάλι αλλά είναι ένα γεγονός) και με παίκτες να παίζουν με ενέσεις και ταλαιπωρημένοι. Είναι φάσεις όμως που βγάζει ωραία πράγματα. Συνεργασίες, με αντίληψη, ταχύτητα, τριγωνάκια. Η μπάλα να ταξιδεύει γρήγορα στον αέρα. Το έκανε στο πρώτο και στο τρίτο δεκάλεπτο κατά κύριο λόγο, κάπως ελάχιστα στο δεύτερο, αν και εκεί έπαιξε ρόλο η άμυνά του (11-22 επιμέρους) στο να μειώσει η Μάλαγα τη ψαλίδα, όχι στο τέταρτο.
Σε αυτά τα σημεία, οι παίκτες κλειδιά, οι κύριοι υπεύθυνοι κατ΄εμέ αυτής της εικόνας ήταν οι Ρόμπερτς και Παπανικολάου.
Για τον Ρόμπερτς τα έχουμε ξαναπεί από εδώ. Δίνει άλλη διάσταση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ταχύτητα, τρέχει την ομάδα, δίνει σκορ μέσα από δικές του πρωτοβουλίες, έχει εκτέλεση η οποία βγαίνει μέσα από την αυτοπεποίθησή του. Ο Παπανικολάου έβγαλε τεράστια ενέργεια (προερχόμενος από επέμβαση), ενώ ήταν ο ενδιάμεσος σε πολλές φάσεις για να λειτουργεί εύρυθμα η ομάδα. Το σκαλοπάτι που ακούμπαγε ο Ρόμπερτς στα κοψίματά του στη ρακέτα, αυτός που έβρισκε ακαριαία τον Μιλουτίνοφ. Οι τρεις τους έβγαλαν ωραίες συνεργασίες και φάσεις.
Συνετέλεσαν, μαζί με τον Τόμπσον η εκτέλεση του οποίου είναι εκπληκτική, αλλά και τον Παπαπέτρου στο ξεκίνημα (ειλικρινά δεν κατάλαβα γιατί τον έβγαλε τόσο γρήγορα στο 1ο δεκάλεπτο που ξεκίνησε με 7 πόντους) στο απροσδόκητο ξεκίνημα του Ολυμπιακού με 16-4 και 21-6.
Φυσικά η Μάλαγα δεν είναι από τις ομάδες που θα την έπαιρνε η κάτω βόλτα. Όσο και αν ήταν εκτός ο Νέντοβιτς και ο Μακάλουμ. Στηρίζεται στην άμυνά της, κοίταξε να παίξει τον Ολυμπιακό-και τα κατάφερε- στη ρακέτα με τους Μούσλι και Όγκουστιν, ήλεγξε το ριμπάουντ (κάτι που το περίμενες βέβαια καθώς είναι δυνατή σε αυτό το κομμάτι- 34 σύνολο, 12 επιθετικά) και είτε στο «ένας-ένας» (κατέληξαν αρκετά σε γκολ φάουλ) είτε με σουτ (2 του Μιλοσάβλιεβιτς-1 Μακάλουμ) πήγε το ματς στις ειδικές καταστάσεις.
Αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που κράτησα (μην επικαλεστώ και πάλι την απουσία του… Σπανούλη). Οι ειδικές καταστάσεις. Ο Ολυμπιακός κέρδισε το ματς, το πρόσημο που μπαίνει και θετικό, αλλά υπέπεσε σε σωρεία λαθών (17 σύνολο στο ματς). Αυτή η επαναφορά… νισάφι πια.
Τρεις λάθος επαναφορές από Μάντζαρη, Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς, κόλλημα στο zone press (στην πίεση ψηλά της Μάλαγα). Αποτέλεσμα ένα γρήγορο 1-10 όπου καταλαβαίνετε πως η άμυνα δεν κράταγε πίσω. Είναι αλληλένδετα αυτά. Μια σωστή φορά έσπασε και… κάρφωσε ο Μιλουτίνοφ.
Η ηρεμία έλλειψε και η αυτοσυγκέντρωση στις ειδικές καταστάσεις του 4ου δεκαλέπτου (δέχθηκε 28 πόντους) ωστόσο την ύστατη στιγμή έβγαλε καθαρό μυαλό για να πάρει μία νίκη που άξιζε και απέναντι σε μία ομάδα όπου φορμαρίζεται στην αρχή της σεζόν αλλά όταν… πέσει δεν θα κρατήσει πολλούς.
ΥΓ: Αυτό που έγραψε ο Γκόντας είναι σοβαρότατο. Θεωρεί υπεύθυνο, αυτό καταλαβαίνουν όλοι, τον Δ. Γιαννακόπουλο για τα κοψίματα των διεθνών διαιτητών από την Ελλάδα. Να δούμε τη συνέχεια από τους κύριους υπεύθυνους.
ΥΓ.2: Άντε να την δούμε πλήρη την ομάδα ρε γαμώτο.
Πηγή:gavros.gr
