Ποδαρικό στη νέα χρονιά έκανε η εκπομπή του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, η οποία μεταδίδεται πλέον κάθε Δευτέρα από τις 10:30 έως 12:00 από το Δημοτικό Ραδιόφωνο του Πειραιά. Η γενική αρχηγός του Ολυμπιακού, Χριστίνα Τσιλιγκίρη και ο δημοσιογράφος, Λουκάς Θεοφανόπουλος, είχαν καλεσμένο τον σπουδαίο Σπύρο Γιαννιώτη, ο οποίος κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και τον αρχιπροπονητή του Ολυμπιακού, Νίκο Γέμελο.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης μίλησε για τη μεγάλη επιτυχία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας, εξέφρασε για πολλοστή φορά την αγάπη του για τον Θρύλο και φυσικά αναφέρθηκε στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος βοηθάει έμπρακτα τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Παράλληλα, μίλησε για την πρόθεση του Προέδρου του Ολυμπιακού να κατασκευάσει κολυμβητήριο για τον Ολυμπιακό σε χώρο κοντά στο Καραϊσκάκη, αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια. Ο «ερυθρόλευκος» αρχιπροπονητής από την άλλη, Νίκος Γέμελος, μίλησε για το καμάρι του Ολυμπιακού, Σπύρο Γιαννιώτη, αλλά και για τη πολύ σοβαρή δουλειά που γίνεται στα τμήματα του συλλόγου.
Αξίζει πάντως να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της εκπομπής υπήρξε ενημέρωση για όλες τις ομάδες και τα τμήματα του Ολυμπιακού, αλλά και επικοινωνία με τον κόσμο μέσω από τη σελίδα της εκπομπή στο Facebook (https://www.facebook.com/MegaliMouAgapi/).
Τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης του Σπύρου Γιαννιώτη:
«Δεν έχω συνειδητοποιήσει, ακόμη, πως έχω σταματήσει την ενεργό δράση και πως σε λίγες ημέρες δεν θα ξεκινήσουμε προετοιμασία για κάποια μεγάλη διοργάνωση. Πιστεύω πως θα περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να το καταλάβω. Ο Νίκος συνεχίζει την προπονητική, έχει κι άλλους κολυμβητές. Εγώ πρέπει να αλλάξω και να συνηθίσω την νέα καθημερινότητά μου».
«Θέλω να κάνω διάφορα, αλλά φυσικά θα συνεχίσω να αθλούμαι. Αυτό είναι σημαντικό για εμένα. Είτε πρόκειται για τρέξιμο, είτε πρόκειται για ένα παιχνίδι μπάσκετ με τους φίλους μου. Ο αθλητισμός πάντα με έκανε πρώτα απ΄ όλα να νιώθω όμορφα. Το ίδιο ισχύει και τώρα. Ο αθλητισμός είναι υγεία».
«Πλέον έχω μπροστά μου μία περίοδο ξεκούρασης και σωματικά και πνευματικά. Θέλω να απολαύσω αυτό που πέτυχα. Στο χώρο θα μείνω. Θα χρειαστώ λίγο χρόνο προκειμένου να δω πως θα μπορέσω και από ποιο πόστο να βοηθήσω το άθλημα. Όνειρο μου είναι να επιστρέψω στον αθλητισμό αυτά που μου έχει χαρίσει ο αθλητισμός. Θα’ ναι χαρά μου να μεταδώσω τις γνώσεις μου στους νεότερους».
«Θα έχω χρόνο να βλέπω και τον αγαπημένου μου Ολυμπιακό σε όσο δυνατόν περισσότερους αγώνες στο Καραϊσκάκη. Θα πάρουμε διαρκείας μαζί με τον Νίκο αν και αυτός θα έχει προπονήσεις με τα άλλα παιδιά. Πάντως είμαι τυχερός που χάρη στον κ. Μαρινάκη έχω πατήσει τον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου μας. Και όταν με είχε βραβεύσει αλλά και στην πρόσφατη φιέστα που είχε ως θέμα την παρουσία τόσων αθλητών του συλλόγου στους αγώνες του Ρίο. Ο κ. Μαρινάκης ήταν πάντα και παραμένει εμπράκτως δίπλα στις ανάγκες του ερασιτεχνικού αθλητισμού».
«Χάρηκα όταν έμαθα την πρόθεση του κ. Βαγγέλη Μαρινάκη να κατασκευαστεί κολυμβητήριο για τον Ολυμπιακό σε χώρο κοντά στο Καραϊσκάκη. Και ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς χρειάζονται ένα σύγχρονο κολυμβητήριο 50αρας πισίνας. Θα είναι έργο ζωής από το οποίο θα ξεπηδήσουν νέοι Ολυμπιονίκες. Εμείς θα είμαστε εκεί να βοηθήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε αυτά που διδαχτήκαμε από τον Ολυμπιακό».
«Ξεκίνησα από πολύ μικρός, 5 ετών, στην Κέρκυρα. Ο πρωταθλητισμός ξεκίνησε όταν έφυγα από το νησί πήρα μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Αμέσως άρχισα να στοχεύω ψηλά, όπως π.χ. με το ολυμπιακό όριο για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2000 που τελικώς το πέτυχα. Από εκεί και μετά άρχισε η αθλητική δίψα για ακόμη μεγαλύτερες διακρίσεις».
«Τις σπουδαιότερες επιτυχίες τις θυμάμαι όλες και μπορώ να πω ότι ξεπηδούν από τις αναμνήσεις μου η κάθε μία κούρσα ξεχωριστά».
«Κάθε κολυμβητής, κάθε αθλητής γενικότερα, έχει άγχος πριν από μεγάλες διοργανώσεις. Το θέμα είναι το πώς το διαχειρίζεται. Δεν το κρύβω πως κάποιες φορές ήταν έντονο. Υπήρξαν αγώνες που ήμουν σε φοβερή αγωνιστική κατάσταση και δεν πέτυχα τον στόχο εξαιτίας του άγχους. Όμως, τις περισσότερες φορές κατάφερα να μετατρέψω την πίεση σε όπλο μου για να χαρίσω είτε στη χώρα μας, είτε στον Ολυμπιακό διακρίσεις και μετάλλια. Οσον αφορά το Ρίο, ναι είχα άγχος αλλά σαφώς λιγότερο από άλλες φορές. Μετά το Λονδίνο είχα «πει» στον εαυτό μου πως θα πάω στο Ρίο χωρίς την παραμικρή πίεση. Ετοιμος τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Σε αυτό βεβαίως μέτρησε και η αθλητική ωριμότητα μετά από τόσα χρόνια αγωνιστικής δράσης. Ημουν ψύχραιμος και έβλεπα τα πάντα ξεκάθαρα. Και πριν την κούρσα και κατά τη διάρκεια του αγώνα που κατέκτησα το ολυμπιακό μετάλλιο».
«Από τα 10χλμ. τα πιο δύσκολα είναι τα τελευταία 500 μ. Εκεί θα πρέπει να βρεις δυνάμεις και να ξεπεράσεις ίσως το γεγονός του να είσαι σε άσχημη θέση. Να καταφέρεις να ξεφύγεις ακόμη και από τα «τζαντζαρίσματα» που θα γίνουν. Γι’ αυτό είναι ένα άθλημα που εκτός των άλλων παίζει σημαντικό ρόλο και η αγωνιστική τακτική και το πόσο προσηλωμένος θα παραμείνεις σε αυτή χωρίς να σε επηρεάσει ο παράγοντας κούραση.
Αξιζει να προσθέσω πως το είχαμε δουλέψει και στις προπονήσεις. Πολλές ώρες και πολλά χιλιόμετρα κολύμβησης. Όταν, λοιπόν, ήμουν κουρασμένος κάναμε επιπλέον 300 ή 500 μέτρα. Εκεί που πονούσα από την κούραση προσθέταμε λίγα ακόμη μέτρα. Βεβαίως στο τέλος της κούρσας του Ρίο εκτός των άλλων με έσπρωξε και το γεγονός πως ήταν κυριολεκτικά τα τελευταία μέτρα που θα κολυμπούσα στην καριέρα μου. Με αυτό στο μυαλό μου ανέβηκα στο βάθρο των Ολυμπιονικών. Εκεί που σε εγκαταλείπουν οι δυνάμεις σου σε κρατάει ζωντανό το πάθος για την επιτυχία».
«Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες για τη μεγάλη δόση αγάπης που μου προσφέρουν. Οπου και εάν βρίσκομαι διακρίνω πόσο πολύ έχω αγγίξει τον απλό κόσμο. Είναι συγκλονιστικό αυτό που ζω μετά την επιστροφή μας από το Ρίο. Να πω την αλήθεια αυτή η αγάπη που λαμβάνω από τους φιλάθλους είναι μεγαλύτερη ανταμοιβή και από το ίδιο το μετάλλιο. Ειδικότερα, δε, από τα μικρά παιδιά. Τα παιδιά σου λένε τα πιο όμορφα, τις πιο γλυκές κουβέντες αναγνώρισης για κάθε αθλητή. Συγκινήθηκα αφάνταστα όταν ένας μικρός ήρθε και μου είπε: «θέλω να σε περάσω». Ηχησε τόσο ωραία στα αυτιά μου που του ευχήθηκα: «Μακάρι να τα καταφέρεις». Είναι μεγάλη η ευθύνη που έχουμε όλοι οι αθλητές που είμαστε δημοφιλής. Ευθύνη απέναντι στα παιδιά γιατί είμαστε στα πρότυπά τους».
«Συζητήσαμε μία σειρά θεμάτων στη Βουλή. Εγώ αναφέρθηκα στον μαζικό αθλητισμό και για τον αθλητισμό στην επαρχία. Η επαρχία είναι ένα τεράστιο και ζωτικής σημασίας κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού. Είμαι παιδί της επαρχίας και αγωνιώ για τα παιδιά της περιφέρειας. Αποψή μου είναι πως θα πρέπει να σκύψουμε και πάνω από τον σχολικό αθλητισμό. Τα παιδιά πρέπει να αθλούνται και στα σχολεία. Σχολείο και αθλητισμός χρειάζεται να συμβαδίζουν. Πρέπει η Πολιτεία να βοηθήσει και να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση».
Νίκος Γέμελος: «Ο Γιαννιώτης είναι ο κορυφαίος των κορυφαίων»
«Ο Σπύρος Γαννιώτης είναι ένας διαχρονικός αθλητής ο οποίος έκανε, σταδιακά, σταθερά βήματα από τα χαμηλά προς την κορυφή. Όπως έγραψε πλέον η ιστορία βρέθηκε στο υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει, παγκοσμίως, ένας αθλητής. Το υψηλότερο σημείο είναι η κατάκτηση ενός Ολυμπιακού μεταλλίου».
«Όταν η μαραθώνια κολύμβηση έγινε ολυμπιακό αγώνισμα αποτέλεσε ένα κίνητρο για να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε σε υψηλό επίπεδο και στην Ελλάδα».
«Ηταν ένα «ποδοσφαιρικό» σε εισαγωγικά φινάλε αυτό που ζήσαμε στο Ρίο. Όμως η συγκέντρωση στον στόχο που είχε ο Σπύρος τον οδήγησαν στα μετάλλια. Η φοβερή αυτοσυγκέντρωσή του έκανε τη διαφορά στα τελευταία μέτρα της κούρσας. Αυτό είναι που τον κάνει πάρα πολύ μεγάλο αθλητή. Εάν το δούμε διαφορετικά, πως πρόκειται για την τελευταία κούρσα ενός κολυμβητή που είναι 36 ετών θα μπορούσαμε να εξάγουμε το συμπέρασμα πως θα έπρεπε να «γονατίσει» από το άγχος. Αυτή η ωριμότητα που έδειξε τον κατατάσσει στους κορυφαίους των κορυφαίων».
«Στη μαραθώνια κολύμβηση καταρρίπτεται ο μύθος του, όποιος οδηγεί την κούρσα κερδίζει. Το είδαμε ξεκάθαρα από τον Αυστραλό κολυμβητή που για μεγάλο διάστημα του αγώνα ήταν μπροστά και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Ο Σπύρος κατάφερε να μείνει θεωρητικά εκτός κούρσας όσο έπρεπε και να κάνει την αντεπίθεσή του στο κατάλληλο σημείο. Πρόκειται για ένα αγώνισμα που διαρκεί σχεδόν δύο ώρες και δεν πρέπει να σε παρασύρει η τακτική των άλλων. Η δική σου στρατηγική είναι που σε σπρώχνει στη διάκριση. Ετσι λοιπόν, ο Σπύρος έμεινε εκτός «τζατζαρισμάτων» και χωρίς να επιβαρυνθεί με επιπλέον κούραση να επιτεθεί εκεί που οι άλλοι δεν είχαν δυνάμεις».
«Είχαμε επεξεργαστεί διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν στη διάρκεια του αγώνα. Ημουν σίγουρος πως θα τα κατάφερνε γιατί τον είχα χαρεί στο τελευταίο κομμάτι της προετοιμασίας μας. Μου άφησε μεγάλο περιθώριο να δουλέψουμε απερίσπαστοι σε κάθε παράμετρο των προπονήσεων. Ηταν δεκτικός σε οτιδήποτε κάναμε. Είχε «κλειδώσει» σε αυτό που ήθελε να πετύχει και δεν διαμαρτυρήθηκε για τίποτε, όσο κουραστική και εάν ήταν η προετοιμασία. Ισως να ακούγομαι κουραστικός αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Η πολλή δουλειά χαρακτηρίζει τους κορυφαίους. Κι ο Σπύρος είναι ο κορυφαίος κολυμβητής μας».
«Ο Σπύρος Γιαννιώτης είναι παράδειγμα για όλους τους νέους κολυμβητές. Είτε της πισίνας, είτε της μαραθώνιας κολύμβησης. Εχουμε παιδιά με πολύ μέλλον σε και στο open water όπως ο Αντώνης Φωκαϊδης και ο Δημήτρης Νέγρης. Ετοιμάζουμε τη νέα φουρνιά την οποία εμπνέει ο Σπύρος».
«Να κάνω μία συνέχεια στην σκέψη του Σπύρου για τον αθλητισμό στην επαρχία και στα σχολεία. Όπως ο Σπύρος πριν από 17 χρόνια ήρθε από την επαρχία για να πετύχει τους στόχους του, έτσι υπάρχουν χιλιάδες ακόμη παιδιά που έχουν το ίδιο όνειρο και να μην έχουν τις υποδομές να το επιτύχουν. Πρέπει και η Πολιτεία να βοηθήσει, να κρατήσουμε ανοιχτούς τους αθλητικούς χώρους και να δώσει κίνητρα. Με όλη μου τη φωνή λέω ναι στα κίνητρα στους αθλητές – μαθητές για να δούμε κι άλλες επιτυχίες σαν του Σπύρου, της Κορακάκης και των άλλων Ολυμπιονικών μας».
