Είναι το ντοκιμαντέρ «Δραπετσώνα: για να έχουνε ζωή» του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και είναι μια παραγωγή του UNFOLLOW που μιλάει για τη Δραπετσώνα· για το ρεμπέτικο και την αντίσταση.
Το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ μιλάει για τα εργοστάσια που έβγαζαν τσιμέντο, γυαλί, γύψο και λιπάσματα. Μιλάει επίσης για την ιστορία των ανθρώπων που δούλεψαν εκεί, αγωνίστηκαν εκεί, έφτιαξαν σωματεία, αντιστάθηκαν στη Χούντα.
Μιλάει και γα τους ανθρώπους που τους σκότωσε το εργοστάσιο. Για τους ανθρώπους που και σήμερα αγωνίζονται για να επανέλθει η περιοχή στους κατοίκους και να σταματήσει το περιβαλλοντικό έγκλημα.
Δεν στέκεται όμως μόνο σε αυτά. Η "Δραπετσωνίτική" αυτή παραγωγή δείχνει και τα σκάνδαλα που συμβαίνουν σήμερα σε αυτή την περιοχή. Δείχνει πως ο Δημήτρης Μελισσανίδης εξασφάλισε με σκανδαλώδη τρόπο άδεια λειτουργίας για τις εγκαταστάσεις της Oil-One, η οποία ουσιαστικά κατέστρεψε την περιοχή και προκάλεσε πολύ μεγάλη ρύπανση.
Συγκεκριμένα, αναφέρει:
«Πώς σε μια περιοχή, προορισμένη για ανάπλαση και δημιουργία πάρκου, ένας επιχειρηματίας κατάφερε, με διαδοχικές ευνοϊκές αποφάσεις και φωτογραφικές νομοθετικές ρυθμίσεις, να εξασφαλίσει αδειοδότηση για μια περιβαλλοντικά επιβαρυντική και επικίνδυνη εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών αποβλήτων και αποθήκευσης υγρών καυσίμων, μέσα στον χώρο που διεκδικούν οι κάτοικοι για χώρο αναψυχής; Με ποιο τρόπο υπουργοί και η Περιφέρεια Αττικής τον εξυπηρέτησαν; Ποιοι οι αγώνες της δημοτικής αρχής για να πάρει πίσω μια έκταση που ανήκει στους κατοίκους της περιοχής;»
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο ΕΔΩ
