ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ
Καταρχήν έχω υποχρέωση να παραθέσω δυο σκέψεις για την απόφαση του Πειθαρχικού του ΠΣΑΤ αναφορικά με την καταγγελία στην οποία είχα προχωρήσει για τη στοχοποίησή μου από το sdna και η οποία αποτελεί προσωπική μου δικαίωση. Η επίπληξη στο πρόσωπο του πραγματικού επικεφαλής του εν λόγω ιστότοπου, Βασίλη Παπαθεοδώρου, για άρθρο το οποίο υπέγραφε ο… Γιάννης Αυλακιώτης, έχει διπλή σημασία. Αφενός καταδεικνύει πως ακόμη και αυτή την εποχή που η Ελλάδα ισορροπεί μεταξύ λογικής και παραλόγου, είναι κοινός τόπος πως ουδείς έχει το δικαίωμα να στοχοποιεί ανθρώπους προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα, και μάλιστα κρυπτόμενος πίσω από ένα ψευδώνυμο και μια γελοία φάτσα που προφανώς εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο. Αφετέρου, κατέστη εκ νέου εμφανές και σε θεσμικό επίπεδο, πως παρά τις όποιες προσπάθειες να θολώσουν τα νερά σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του sdna, η αλήθεια δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί. Οπως προκύπτει και από άλλες αντίστοιχες αποφάσεις, ο Βασίλης Παπαθεοδώρου είναι ο πραγματικός επικεφαλής του sdna, ο άνθρωπος που… τρέχει το site, το οποίο σε κάθε ευκαιρία λοιδορεί αβάσιμα τον Ολυμπιακό, τον Μαρινάκη, μέχρι και τον «ΓΑΥΡΟ». Φαντάζομαι πως σ’ αυτό δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση ούτε το alter ego του, Γιάννης Αυλακιώτης.
-Ενα sdna που απαρτίζεται από ορισμένους κατά φαντασίαν δικαστές, οι οποίοι φορούν τον μανδύα της ψευδεπίγραφης αντικειμενικότητας, προμοτάροντας τις επιδιώξεις της «εξυγίανσης». Ολα αυτά βέβαια πάνε περίπατο όταν πρόκειται για τον Αλαφούζο ή τον Θωμαΐδη, που τρώνε τις καταδίκες τη μία μετά την άλλη, για συκοφαντική δυσφήμηση κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη και παράνομη δημοσίευση υλικού δικογραφίας, το οποίο μάλιστα, όπως αναγνωρίζεται στις αντίστοιχες δικαστικές αποφάσεις, αλλοιώνεται κατά το δοκούν. Εκεί… μούγγα. Απόλυτη σιωπή. Για τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη σπεύδουν να δημιουργήσουν τα πιο απίθανα μυθεύματα, φτάνουν στο σημείο να παραγγείλουν… δικογραφίες, συκοφαντούν και επιχειρούν να προκαταβάλουν τις ενέργειες της Δικαιοσύνης. Αντιθέτως, για τις τελεσίδικες καταδίκες του Αλαφούζου και του Θωμαΐδη, που στο φινάλε συνιστούν πραγματικά αδιαμφισβήτητα γεγονότα… ξεχνούν να αναφέρουν το παραμικρό. Κλείνουν μάτια και αυτιά, θεωρώντας προφανώς πως δεν έχουν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Λογική πάντως η αντίδραση, ή μάλλον η αδράνειά τους, αν αναλογιστεί κανείς πως ο Αλαφούζος είναι... αφεντικό του… αφεντικού του sdna, σε ΣΚΑΪ και Sport FM. Οσο κι αν νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τους πάντες, οι εξαρτήσεις και οι (συγκεκριμένες) στοχεύσεις τους είναι πια προφανείς και πλήρως αντιληπτές.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 30/12/2016)
