ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ
Είναι πια ηλίου φαεινότερο ποιος είναι ο στόχος τους. Να προπαγανδίζουν όλη την εβδομάδα πριν από τα παιχνίδια του Ολυμπιακού, αλλά και μετά από αυτά, ώστε να ασκούν πίεση στους διαιτητές που σφυρίζουν τόσο τον Θρύλο όσο και τα δικά τους ματς. Τα κόλπα τους έπιασαν ΚΑΙ μετά τον σαββατιάτικο αγώνα με τον Πανιώνιο, τον οποίο και κερδίσαμε ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ. Δεν θα σταθώ ούτε στα πέναλτι που δεν δόθηκαν χθες σε Ξάνθη και Ηρακλή, σε Λεωφόρο και Τούμπα αντίστοιχα, ή στην εν γένει λογική που σφύριζαν οι διαιτητές προκειμένου να ευνοήσουν τα δύο από τα τρία συνεταιράκια. Αυτά ήταν αναμενόμενα, άλλωστε, και έχουν επισημανθεί και χθες, και σήμερα. Εκείνο που χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα βρόμικα παρακλάδια της… εξυγίανσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η παρουσία στη Λεωφόρο ως τέταρτου διαιτητή του γνωστού και μη εξαιρετέου Παπαδόπουλου, ο οποίος είχε σφυρίξει τον Ολυμπιακό στη Λάρισα και εκτός των άλλων είχε διαπράξει το… καραμπινάτο σκάνδαλο με τις καθυστερήσεις εκείνου του ματς.
Κατά τ’ άλλα, εμείς δεν στεκόμαστε ούτε στην ευκαιρία-οφσάιντ που είχε ο Πανιώνιος στην αρχή του παιχνιδιού της Νέας Σμύρνης, ούτε στο πέναλτι με τον Μάριν που με… μαγικό τρόπο έγινε φάουλ, το οποίο και… κάρφωσε ο Μιλιβόγεβιτς. Αξίζει, όμως, να σταθούμε στο γεγονός ότι αποκαταστάθηκε η τάξη και η… δικαιοσύνη στον βαθμολογικό πίνακα. Πλέον, όσο περνάει ο καιρός όλοι αντιλαμβάνονται τη διαφορά. Ο Ολυμπιακός με διαιτησία 70-30 κόντρα έριξε στην ΑΕΚ τρία για πλάκα, ενώ το συνονθύλευμα του Αλαφούζου με 80-20 υπέρ του (και λίγο λέμε) έπαθε ένα ακόμη εντός έδρας κάζο. Δυστυχώς γι’ αυτούς το γήπεδο είναι πάντα αδιάψευστος μάρτυρας. Εκεί κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν. Γι’ αυτό σας λέμε ότι θα τους κυνηγάνε μέχρι τα σύνορα.
Προφανώς, επειδή το είχαν απορία εδώ και πολύ καιρό, αρχίζουν πια να μαθαίνουν τι ακριβώς σημαίνει να φτιάχνεις ομάδα για να κερδίζεις και τις σφυρίχτρες. Τους το μαθαίνει ο Ολυμπιακός κάθε εβδομάδα.
Τα όσα συμβαίνουν μετά την ατάκα Τσίπρα περί παράγκας και το ξεμπρόστιασμα του Κοντονή, ο οποίος έχει χάσει ξεκάθαρα τ’ αυγά και τα καλάθια, απλώς αποδεικνύουν σε ποιο στρατόπεδο βρίσκεται η υπουργάρα. Στο στρατόπεδο των λαθραίων, των τζαμπατζήδων, των εκβιαστών και εκείνων που δωροδοκούν και απειλούν γυναικόπαιδα. Το χειρότερο γι’ αυτόν είναι ότι πια δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα και υιοθετεί δημοσίως την επιχειρηματολογία των «εξυγιαντών». Μάλιστα μετά τα κολλητηλίκια με τον κατ’ ευφημισμόν Τίγρη και τους άλλους, άρχισε κι εκείνος να πιπιλάει διαρκώς την καραμέλα περί εγκληματικής οργάνωσης. Προφανώς, ο συγκεκριμένος όρος θα του είναι ιδιαίτερα… οικείος για να τον επικαλείται τόσο συχνά και με τέτοια άνεση! Ούτε μέσα στο σπίτι του να συζητούσε για τέτοια (κακά) πράγματα, που λέει ο λόγος…
Το ερώτημα που τίθεται πλέον εύλογα, είναι αν οι φαιδρότητες του Ζακυνθινού απηχούν γενικότερα τις απόψεις της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Επειδή δεν θέλουμε να πιστέψουμε επουδενί ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα ήταν αν μη τι άλλο χρήσιμο να βγει κάποιος (από το Μαξίμου) και να τον μαζέψει…
