ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ

Η... εγκληματική οργάνωση είναι εδώ και σας γλεντάει! Ερχόσαστε για να... τελειώσετε τον Ολυμπιακό, όπως έλεγαν τα παπαγαλάκια σας, και σας κάναμε πλάκα! Περιμένω πλέον όλους αυτούς που βαράνε προσοχές στον κυρ Δημήτρη να εξηγήσουν τι έγινε και η... πολυδιαφημισμένη ομαδάρα κατέστη ένα συνονθύλευμα για γέλια και για κλάματα μαζί. Αλήθεια, πού είναι όλοι αυτοί, προεξάρχοντος του υπέρλαμπρου κυρίου Βασίλη, του καναλιού και του ραδιοφώνου του Αλαφούζου (που μόνο αέρα δεν κάνει καθημερινά στον κατ’ ευφημισμόν Τίγρη), ο οποίος στοιχημάτιζε ότι η άμυνα του Ολυμπιακού θα έτρωγε γκολ χθες το βράδυ... Από ποιους; Από αυτό το ανέκδοτο που είδαμε όλοι και φέρει γι’ ακόμη μια χρονιά φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Μελισσανίδη; Αλήθεια, τι έπαθε η παγκόσμιας κλάσης άμυνά τους; Τι έφταιξε, ρε παλικάρια; Η απάντηση είναι απλή: Και φέτος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν διαφημίζουν ως τον καλύτερο παίκτη τους, μια καρικατούρα, που όλο γκρίνιαζε και διαμαρτυρόταν, σαν ένας νέας κοπής Καραγκούνης, στο πολύ πιο άσχημο.

-Εκτός των άλλων, χθες τελείωσε μια και καλή και η καραμέλα περί δήθεν ισονομίας. Μ’ έναν διαιτητή που έπαιξε μες στο Καραϊσκάκη επιεικώς 70-30 υπέρ της ΑΕΚ, που αγνόησε επανειλημμένως περιπτώσεις δεύτερης κίτρινης, που έκλεισε τα μάτια στην ξεκάθαρη αποβολή του Πατίτο και εντέλει επιχείρησε να κρατήσει τα προσχήματα για χάρη του κυρ Δημήτρη, ο Θρύλος τούς... τελείωσε με τριάρα που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και... εφτάρα! Ας στήσουν όποια παράγκα θέλουν με τους Θωμάδες τους Μπέους και τους υπόλοιπους.

Ας βάλουν όσους Σιδηρόπουλους και όσους Καλογερόπουλους έχουν στα... αμπάρια της εξυγίανσης! Από την ώρα που η ομάδα απέκτησε αυτοπεποίθηση είναι μαθηματικώς βέβαιο πως το ποτάμι δεν θα γυρίσει πίσω. Υποτίθεται ότι έρχονταν να μας δώσουν τη χαριστική βολή και αυτό που κατάφεραν είναι να ζεστάνουν και να συσπειρώσουν ακόμη περισσότερο τον κόσμο, δίνοντας στους δικούς μας το πεδίο να... ξεμπουκώσουν κυρίως ψυχολογικά και να αποβάλουν το άγχος που προκάλεσε το γεγονός ότι ενώ υπήρχε παραγωγή ευκαιριών (ενδεικτικό παράδειγμα το ματς με τον ΑΠΟΕΛ) δεν ερχόταν το εύκολο γκολ. Ο εφιάλτης των εξυγιαντών, των λαθραίων των τηλεδικαστών και των ψυχάκηδων είναι και πάλι εδώ...

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 03/10/2016)