ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ

Τις παιδικές ασθένειες της ομάδας τις ξέρουμε από πρώτο χέρι... Και για την αδυναμία (δικαίως ή αδίκως) του προπονητή να καταλήξει σ’ ένα συγκεκριμένο σχήμα, απόρροια -εκτός των άλλων- της μίνι προετοιμασίας που διεξάγεται εν μέσω των αγωνιστικών υποχρεώσεων... Από κει και πέρα είναι ξεκάθαρο πως αν χθες γινόταν αυτό που έπρεπε να γίνει βάσει της εικόνας του παιχνιδιού, σήμερα δεν θα συζητούσαμε ούτε για την ασυνεννοησία που οδήγησε στο γκολ του ΑΠΟΕΛ, ούτε για τα κακώς κείμενα των πρώτων αγώνων της σεζόν. Θα μιλούσαμε για το... ηρωικό comeback που μάλιστα ήρθε μετά από μια κατά κοινή ομολογία εχθρική διαιτησία...

-Δεν έχει νόημα να το αναλύσουμε περαιτέρω… Εξάλλου, αυτή η ήττα, δεδομένης της δυναμικότητας του ομίλου, ρεφάρεται. Την Κυριακή έχουμε ένα ματς, το οποίο για όσους δεν το κατάλαβαν θα παίξει καθοριστικό ρόλο για τη συνέχεια της ομάδας τόσο στο καθαρά αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι. Ο Ολυμπιακός οφείλει να καταδείξει πως παραμένει το απόλυτο αφεντικό εντός των συνόρων. Γι' αυτό και ο κόσμος οφείλει με τη σειρά του να σταθεί δίπλα στον Θρύλο και να δώσει ένα ακόμη μάθημα συσπείρωσης. Αυτό είναι το μεγάλο μας όπλο και αυτό φοβούνται οι άλλοι περισσότερο απ' οτιδήποτε. Και αν συμβεί αυτό, δεν μπορεί… Κάπου θα σπάσει και η γκαντεμιά. Η ομάδα έχει εμφανείς δημιουργικές ικανότητες και όπως έδειξε ακόμη και στο χθεσινό άτυχο παιχνίδι, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να τις βγάλει στο γήπεδο.

Αντίθετα, το συνονθύλευμα του Μελισσανίδη δεν είναι τίποτ' άλλο παρά μια βαρετή ποδοσφαιρική εικόνα, με αρετές πολύ κατώτερες από τις αντίστοιχες των δικών μας παικτών. Στο πλαίσιο αυτό, το προσεχές ντέρμπι θα μπορούσε, αν όλα κυλήσουν καλά, να αποτελέσει την ασπίδα που θα ανάψει και πάλι τη φλόγα της αυτοπεποίθησης ολόκληρης της ερυθρόλευκης οικογένειας. Το βλέπουμε ότι είμαστε καλύτεροι… Πίστη χρειάζεται και θα περάσουμε και αυτό τον κάβο όπως και τόσους άλλους στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν. Αλλωστε, έχουμε και καλό τιμονιέρη και γερά θεμέλια, που οι άλλοι ακόμη ονειρεύονται. Περισσότερο τεχνικά ζητήματα από αύριο. Τώρα προέχει η διατήρηση της ψυχραιμίας και βλέπουμε…

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 30/09/2016)