Στην εφημερίδα «Αγορά» παραχώρησε συνέντευξη ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Κυριάκος Δουρέκας, με αναφορές στην παρουσία του ως στέλεχος της ομάδας στην εποχή της παντοδυναμίας της την τελευταία εικοσαετία με την κατάκτηση των τίτλων και την ευρωπαϊκή εξέλιξή της. Η συνεργασία του με τους Σωκράτη Κόκκαλη και Βαγγέλη Μαρινάκη, με τους προπονητές και τους κορυφαίους παίκτες που πέρασαν από την ομάδα του Πειραιά, η σημασία που έχει στη ζωή του ο Ολυμπιακός, έχοντας περάσει και μια πολύ δύσκολη περιπέτεια υγείας το τελευταίο διάστημα.
Η συνέντευξη του Κούλη Δουρέκα στην «Αγορά»:
Ποια ήταν η φιέστα που ξεχωρίζεις και θα θυμάσαι πάντα πιο έντονα;
«Όλες είχαν κάτι ξεχωριστό και η χαρά ήταν η ίδια κάθε φορά για κάθε τίτλο που κατακτούσαμε. Σίγουρα, όμως, η πρώτη φιέστα είναι αυτή που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, θυμάμαι ακόμα κάθε λεπτομέρεια! Είναι λογικό γιατί ήταν τεράστια η προσμονή όλων μας για να γιορτάσουμε ένα πρωτάθλημα μετά από τα δύσκολα χρόνια που είχε η ομάδα, μακριά από τους τίτλους. Το τελευταίο παιχνίδι ήταν εναντίον της Καβάλας, είχαμε νικήσει 6-0 αλλά ο κόσμος είχε αρχίσει να πλησιάζει στον αγωνιστικό χώρο μερικά λεπτά πριν από τη λήξη της αναμέτρησης. Νομίζω ο Πέτρος Κόκκαλης είχε πάρει το μικρόφωνο και έκανε έκκληση στους οπαδούς να μην μπουν στο γήπεδο προτού τελειώσει το ματς! Ο διαιτητής σφύριξε τελικά λίγο νωρίτερα κι ο κόσμος πλημμύρισε το τερέν για να αποθεώσει την ομάδα. Ήταν αξέχαστη στιγμή».
Περίμενες εκείνη την πρώτη χρονιά, στο πρώτο πρωτάθλημα, ότι θα ακολουθούσε όλη αυτή η περίοδος τίτλων και κυριαρχίας στα επόμενα χρόνια;
«Όχι, δεν μπορώ να πω ότι πίστευα ή περίμενα αυτό που θα συνέβαινε μέχρι σήμερα με την κατάκτηση 18 πρωταθλημάτων σε 20 χρόνια. Αυτό που κάναμε ήταν να παίρνουμε από κάθε προπονητή που συνεργαζόμασταν τα καλύτερα στοιχεία και να προχωράμε. Ο Μπάγεβιτς ήταν σίγουρα αυτός που έβαλε το νερό στο αυλάκι, μας έμαθε πώς λειτουργεί συνολικά και σωστά ένα ποδοσφαιρικό τμήμα κι από κει και πέρα συνεχίσαμε να κάνουμε το ίδιο με όλους τους προπονητές που ανέλαβαν την ομάδα. Ασφαλώς, πάντως, δε νομίζω ότι στην αρχή περίμενε κανείς αυτό που θα ακολουθούσε για τον Ολυμπιακό».
Με ποιόν απ” όλους τους προπονητές που πέρασαν από τον Ολυμπιακό είχες την καλύτερη συνεργασία;
«Με όλους, αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιον αυτός θα ήταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Είχε έρθει στον Ολυμπιακό σε μια δύσκολη περίοδο, καθώς και τότε έπρεπε να παίξουμε προκριματικά στην Ευρώπη και είχαμε την περιπέτεια με τον αποκλεισμό από την Ανόρθωση. Ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του στο αγωνιστικό κομμάτι, δίκαιος με τους ποδοσφαιριστές και έχει καταπληκτικό χαρακτήρα. Πρόσφερε πολλά στην ομάδα, τη βοήθησε να ανεβεί επίπεδο, δέθηκε πολύ με τον κόσμο, όπως και με όλους εμάς που συνεργαστήκαμε μαζί του».
Από τους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας και την οδήγησαν στους διαδοχικούς τίτλους και στην κορυφή, θα μπορούσες να μιλήσεις για κάποιον ιδιαίτερα;
«Ειλικρινά δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιον, πέρασαν από τον Ολυμπιακό πάρα πολλοί σπουδαίοι παίκτες, ξένοι και Έλληνες. Κι ήταν όλοι τους πολύ καλά παιδιά, ενώ θα πρέπει να πω ότι έδωσαν όλοι πολλά στην ομάδα και την έφτασαν τόσο ψηλά. Βοήθησαν τον Ολυμπιακό να πετύχει τους στόχους τους που είναι και το σημαντικότερο, ενώ όσον αφορά το δικό μου ρόλο στην ομάδα, θα πρέπει να τονίσω ότι ήταν πολύ καθοριστική η καλή συνεργασία που είχα με όλα αυτά τα παιδιά.
Αυτό που πάντα επιδιώκαμε ήταν να παίρνουμε και να αξιοποιούμε την εμπειρία που είχαν οι κορυφαίοι ξένοι ποδοσφαιριστές που ήρθαν αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό. Όχι μόνο όσον αφορά στην αγωνιστική αξία τους, αλλά και σε όσα γνώριζαν από τον τρόπο λειτουργίας των μεγάλων κλαμπ της Ευρώπης στα οποία έπαιζαν πριν έρθουν στον Ολυμπιακό. Το κάναμε με τον Ριβάλντο και τον Ζιοβάνι που ήταν στην Μπαρτσελόνα, με τον Μέλμπεργκ στην Γιουβέντους, τώρα με τον Καμπιάσο και με πολλούς άλλους αστέρες που έπαιξαν αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό».
Γνωρίζεις πολύ καλά και έχεις πολύ καθαρή εικόνα για τους δύο ιδιοκτήτες της ΠΑΕ Ολυμπιακός που έφεραν το σύλλογο μόνιμα στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και τον έβαλαν μέσα στην ελίτ των ομάδων που συμμετέχουν στο Champions League. Πώς θα μπορούσες με λίγα λόγια να αναφερθείς στον Σωκράτη Κόκκαλη και στον Βαγγέλη Μαρινάκη;
«Το κοινό τους στοιχείο που αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για τον ίδιο τον Ολυμπιακό είναι ότι πρόκειται για οπαδούς της ομάδας. Το «δέσιμό» τους με την ομάδα υπήρχε προτού αναλάβουν τις τύχες της και την οδηγήσουν τόσο ψηλά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν ήταν τόσο στενά στην καθημερινότητα της ομάδας, είχε μια απόσταση και όχι πολύ συχνή και άμεση επαφή με το ποδοσφαιρικό τμήμα. Υπήρχε μεγάλος σεβασμός απ” όλους για το πρόσωπό του, τόσο από τους προπονητές, τους ποδοσφαιριστές και τους υπόλοιπους συνεργάτες, όσο και από τον κόσμο της ομάδας. Έδωσε ξανά στον Ολυμπιακό τη λάμψη που έπρεπε, πρόσφερε ξανά δύναμη στο σύλλογο, ανέβασε το πρεστίζ του στο διεθνές ποδόσφαιρο. Είναι ο πρόεδρος που επί θητείας του κατασκευάστηκε το νέο γήπεδο Καραϊσκάκη και εκσυγχρονίστηκε το προπονητικό κέντρο της ομάδας στο Ρέντη. Η προσφορά του στον Ολυμπιακό είναι τεράστια και θα μείνει στην ιστορία του συλλόγου.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε από την πρώτη στιγμή πιο στενή σχέση με την ομάδα και τους ανθρώπους της, με την καθημερινότητα του ποδοσφαιρικού τμήματος. Έδωσε πολλά χρήματα όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό και εξόφλησε όλες τις υποχρεώσεις που είχε η εταιρεία, κάτι που δε συνέβη με ιδιοκτήτες και προέδρους άλλων ομάδων. Από την αρχή βρέθηκε πολύ κοντά στην ομάδα, συνέχισε να την έχει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου και να την ανεβάζει διαρκώς επίπεδο στην Ευρώπη. Είναι πολύ ισχυρός παράγοντας, παθιασμένος με τον Ολυμπιακό και συμβάλλει στη βελτίωση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα».
Τελικά, τί είναι για σένα ο Ολυμπιακός;
«Είναι όλη η ζωή μου ο Ολυμπιακός… Στην περιπέτεια που είχα με την υγεία μου, ο Ολυμπιακός ήταν δίπλα μου. Μου στάθηκαν και οι δύο πρόεδροι. Οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, όλοι οι συνεργάτες και φίλοι ήταν στο πλευρό μου, ενδιαφέρονταν, έρχονταν να με δουν και να μου ευχηθούν. Μου έδωσαν μεγάλη δύναμη. Ο Ολυμπιακός είναι η δεύτερη οικογένειά μου… Είναι όλη η ζωή μου».
