"Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον "Ολυµπιακός Σύνδεσµος Φιλάθλων Πειραιώς" Σωµατείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωµατικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής".
Είναι άγνωστο αν εκείνη η παρέα που έκανε την ιστορική συνέλευση στην ταβέρνα του Μοίρα, το 1925, και αµέσως μετά εξέδιδε καταστατικό, μέρος του οποίου λίγο πριν διαβάσατε, είχε έστω και την παραµικρή ιδέα ότι έγραφε ιστορία. Στόχος, όπως είπε ο Μιχάλης Μανούσκος, ήταν να δηµιουργηθεί ένας Σύλλογος που θ’ αποτελούσε έµπνευση για όλους τους Έλληνες. "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ" το όνοµα και ο δαφνοστεφανωµένος έφηβος το έµβληµά του.
Τελικά δεν αποτέλεσε µόνο πηγή έµπνευσης ο Ολυµπιακός. Έγινε κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν ο λόγος που οι οικονοµικά ασθενέστεροι περπατούσαν στο δρόµο µε το κεφάλι ψηλά. Περήφανα. ∆εν ήταν απλά η οµάδα τους αλλά τρόπος ζωής. Ένας Σύλλογος που προέρχεται από τον κόσµο, πορεύεται µαζί του και καταλήγει σ’ αυτόν. Ο Ολυµπιακός δεν είναι µία, ακόµα, οµάδα. Είναι πάνω από το ίδιο το παιχνίδι. Πιο έντονος και από τον ενθουσιασµό της νίκης. Τρόπος ζωής. Παράδειγµα για τους µαχητές της καθηµερινότητας. ∆εν παραδίνεται. Ξεπερνάει τα εµπόδια. Είναι Ολύµπιος. Είναι η ίδια η Ελλάδα. Είναι Ιδανικό. Είναι Θρύλος.
Γεννήθηκε στον Πειραιά, το 2ο µεγαλύτερο λιµάνι της Μεσογείου και 1ο της χώρας. Χιλιοτραγουδήθηκε στο: "Όσο και να ψάξω δεν µπορώ να βρω άλλο λιµάνι". Ταξιδεύει σε όλο τον κόσµο τα Ολυµπιακά ιδανικά. Eµπνέει τους Έλληνες. "Είναι στο µυαλό κάτι µαγικό".
Η κληρονοµιά είναι µεγάλη. Υποχρέωση να συνεχίσει ο Θρύλος σε ρότα επιτυχιών. Μεγάλη είναι και η ευθύνη για να µεταλαµπαδευτούν στις επόµενες γενιές τα Ολυµπιακά ιδανικά. Ο Ολυµπιακός είναι Θρύλος. Η δική µας Ολυµπιακή οικογένεια. Είµαστε νικητές. Ποτέ δεν σταµατάµε. Ποτέ δεν το βάζουµε κάτω. Συνεχίζουµε να ονειρευόµαστε!
ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ!
Ο μεγαλύτερος αθλητικόςσύλλογος της χώρας, ο Aυτοκράτορας του Ελληνικού Αθλητισμού, ο Ολυμπιακός σήμερα (10/03/2016) κλείνει 91 χρόνια ζωής, επιτυχιών και ένδοξης ιστορίας. Ο σύλλογος που με τις επιτυχίες του ονομάστηκε Θρύλος και έχει ξεπεράσει κάθε άλλον στα ελληνικά δεδομένα. Με κόσμο περήφανο που τον υποστηρίζει και τραγουδάει "στιγμές της δόξας σου, χαρές δικές μας, Θρύλε σε έχουμε μες στις καρδιές μας".
Επιτυχίες σε όλα τα αθλήματα, αδιαμφισβήτητος νικητής κόντρα σε όλους και σε όλα, με τη δική του δυναμική και τον λαό του που αποτελεί τον 12ο, τον 6ο, τον 7ο ή τον 8ο παίκτη του ανάλογα αν παίζει ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πόλο ή βόλλεϋ. Η δύναμη, η φωνή και η "ασπίδα" του Θρύλου.
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως στις 10 Μαρτίου του 1925, μερικοί άνδρες που είχαν μεγάλες βλέψεις για την ίδρυση ενός αθλητικού σωματείου, θα δημιουργούσαν μία ιδέα που 90 χρόνια αργότερα θα γέμιζε υπερηφάνεια τους υποστηρικτές της;
Κάπως έτσι άρχισε η πορεία του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς τη μεγαλειώδη πορεία του έως τις ημέρες μας. Το ξεκίνημα του συλλόγου δύσκολο, όπως άλλωστε συνηθίζει να λέει και ο σοφός λαός μας. Το ρητό "κάθε αρχή και δύσκολη" δεν αποτέλεσε εξαίρεση για εκείνη την παρέα που έμελλε να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα.
Η χώρα προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της από την καταστροφή της Σμύρνης με τους πρόσφυγες να κατακλύζουν τις Μεσογειακές χώρες. Οι περισσότεροι όπως ήταν λογικό ήρθαν στην Ελλάδα με συνέπεια να δημιουργηθούν πολλές ομάδες όπως η Α.Ε.Κ. και ο Π.Α.Ο.Κ. αλλά και ο Ολυμπιακός. Η μάχη της... πλούσιας Αθήνας και του "φτωχού" Πειραιά είχε ήδη αρχίσει και έπρεπε να υπάρξει ένα αντίπαλο δέος, που όπως και τότε έτσι και τώρα είναι ο Παναθηναϊκός.
Στις 10 Μαρτίου 1925 έγιναν οι πρώτες συζητήσεις και δύο μήνες αργότερα ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα αθλητικά δρώμενα της χώρας. "Νονός" ήταν ο Νότης Καμπέρος που έδωσε το όνομα στον σύλλογο και άφηνε για πάντα στο παρελθόν τον Αθλητικό και Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Πειραιώς και τον Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς, δύο σύλλογοι που ιδρύθηκαν, ενώθηκαν και... πέθαναν για χάρη του Ολυμπιακού. Τις βάσεις για την ύπαρξη της νέας ομάδας του Πειραιά αποτέλεσαν επιφανείς επιχειρηματίες της πόλης αλλά και η οικογένεια των Ανδριανόπουλων. Ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος διευθύνει ένα μεσαίο εμπορικό οίκο και τα παιδιά του δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα όπως επίσης συνεννοούνται με άλλους παράγοντες.
ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗ
Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του Ολυμπιακού, τα πέντε "θρυλικά" αδέρφια και οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές έδωσαν τον πρώτο τους αγώνα με αντίπαλο αντιπροσωπεία από το γαλλικό καταδρομικό πλοίο "Ζαν Ντ’ Αρκ". Το τελικό 5-0 υπέρ των ερυθρολεύκων έμελλε να είναι και ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας των Πειραιωτών που άθελά τους θα έκαναν τον Ολυμπιακό γνωστό και τρανό. Όταν οι περισσότεροι ρωτούσαν γιατί τα χρώματα της ομάδας ήταν κόκκινο και άσπρο, η απάντηση ήταν κοινή. Το κόκκινο επιλέχθηκε ως χρώμα τους πάθους, συμβόλιζε, όμως και το αίμα των Ελλήνων που είχαν χάσει τη ζωή τους στη Μικρασιατική καταστροφή ενώ το λευκό συμβόλιζε την αγνότητα με την οποία ο σύλλογος θα προχωρούσε μπροστά.
Οι επιτυχίες συνεχίζονταν για την ομάδα του Πειραιά που από την πρώτη στιγμή υπερέβαλε εαυτόν και άφησε για πάντα πίσω του τον μεγάλο αντίπαλο Εθνικό. Τρία συνεχόμενα Πρωταθλήματα Πειραιά, τα οποία όμως δεν προσμετρούσαν στο Πρωτάθλημα Ελλάδας, κατακτήθηκαν από τον Ολυμπιακό που είδε τον Παναθηναϊκό να κάνει το ίδιο για το πρωτάθλημα της Αθήνας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
Ιστορική αποτελεί η σεζόν 1927-28 καθώς τότε πραγματοποιήθηκε το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδας με τροπαιούχο τον Άρη Θεσσαλονίκης. Οι τρεις Πρωταθλητές των ομίλων (Αθήνας - Πειραιά - Θεσσαλονίκης) έδιναν αναμετρήσεις στον τελικό γύρο προκειμένου να αναδειχτεί ο Πρωταθλητής. Αργότερα οι ομάδες έγιναν περισσότερες αλλά πάντα βρίσκονταν σε ομίλους. Όλα αυτά έως το 1960 όταν καθιερώθηκε η Α' Εθνική Κατηγορία. Μέχρι τότε, όμως, οι παίκτες του Ολυμπιακού με τη θρυλική πεντάδα των Ανδριανόπουλων είχαν φροντίσει με τα επιτεύγματά τους να προσελκύσουν αρκετούς φιλάθλους που αργότερα πολλαπλασιάστηκαν ώστε να αποτελέσουν το δημοφιλέστερο σύλλογο της χώρας.
Αφορμή στάθηκαν τα 15 πρωταθλήματα Ελλάδας σε 23 διοργανώσεις και τα 8 Κύπελλα που συνοδεύτηκαν επίσης και από 6 νταμπλ, αριθμός πρωτόγνωρος για την εποχή. Πολλοί και γνωστοί ποδοσφαιριστές όπως οι Πολυχρονίου, Ρωσσίδης, Υφαντής, Ανδριανόπουλοι, Βάζος και πάρα μα πάρα πολλοί άλλοι τίμησαν και με το παραπάνω τη φανέλα του Ολυμπιακού, μια φανέλα που είχε βαρύνει επικίνδυνα, ήδη από τα πρώτα χρόνια παρουσίας της στους αγωνιστικούς χώρους.
Εκείνη η εποχή μάλιστα ήταν κατά πολλούς η κύρια αιτία για τον επεκτατικό... πολλαπλασιασμό των οπαδών στο πλευρό του Ολυμπιακού. Λίγο πριν την καθιέρωση της Α' Εθνικής Κατηγορίας οι Πειραιώτες είχαν φροντίσει να συνδέσουν το όνομά τους με ρεκόρ τα οποία καταρρίφθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα (και πάλι από τον Θρύλο!) ή μερικά παραμένουν έως τώρα. Τα τρία συνεχή νταμπλ (1957, 1958, 1959) απέδειξαν του λόγου το αληθές ενώ παράλληλα σήμανε και το τέλος ενός μεγάλου γκολτζή, προάγγελου του Γιώργου Σιδέρη. Αξίζει να αναφερθεί πως ο Γιάννης Βάζος σκόραρε συνολικά 539 φορές σε όσα χρόνια αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό, αλλά τότε δεν υπήρχαν πίνακες που καταμετρούσαν τα γκολ. Το σίγουρο είναι πως έδειξε στο μεγάλο Γιώργο Σιδέρη το δρόμο των επιτυχιών.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΥΝΟΗΣΕ
Το 1960 ήρθε και η πρώτη μεγάλη αλλαγή στο Πρωτάθλημα καθώς θεσπίστηκε η Α' Εθνική Κατηγορία. Α.Ε.Κ. και Παναθηναϊκός είχαν επιστρέψει δριμύτεροι, ενώ εκείνη την εποχή ο Ολυμπιακός προχωρούσε σε ριζική ανανέωση. Οι τίτλοι του Πρωταθλητή έλειψαν από το σύλλογο για επτά χρόνια, όχι, όμως, και τα Κύπελλα τα οποία άγγιξαν τα τέσσερα. Την περίοδο 1965-1966 ο Μάρτον Μπούκοβι ανέλαβε τις τύχες της ομάδας και μαζί με τον Γιώργο Σιδέρη αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους για την κατάκτηση δύο σερί Πρωταθλημάτων. Όταν ο Ούγγρος τεχνικός αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα λόγω των πολιτικών γεγονότων της εποχής, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε ξανά μερικά προβλήματα αναφορικά με τη συγκομιδή τίτλων του πρωταθλητή. Τα Κύπελλα, όμως, πιστά στο ραντεβού τους έκαναν συχνά πυκνά την εμφάνισή τους και δεν έλειπαν από τους φίλους του Ολυμπιακού.
Όπως αρχικά η ομάδα στήριξε τους οπαδούς και ήρθαν με το μέρος του Ολυμπιακού, τη σεζόν 1970-1971 τα πράγματα αντιστράφηκαν. Ο Ολυμπιακός κινδύνευε ακόμα και με υποβιβασμό αλλά η αγάπη των οπαδών του ήταν τόσο μεγάλη που κατάφερε να δώσει στους παίκτες το απαραίτητο έναυσμα για τη μεγάλη αντεπίθεση. Ο στόχος για την αποφυγή του υποβιβασμού επετεύχθη ενώ προστέθηκε ακόμα ένα Κύπελλο, όταν στον τελικό ο Π.Α.Ο.Κ. έχασε με 3-1. Εκείνη τη χρονιά μάλιστα ο Γιώργος Σιδέρης αγωνιζόταν στη βελγική Αντβέρπ αποτελώντας τον πρώτο Έλληνα ποδοσφαιριστή που άφηνε την Ελλάδα για να αγωνιστεί σε ομάδα του εξωτερικού. Όταν επέστρεψε ο θρυλικός "Φόντακας", αγωνίστηκε το 1972 για τελευταία φορά με τα χρώματα του Ολυμπιακού και ακόμα κατέχει τον τίτλο του αρχισκόρερ της ομάδας έχοντας σημειώσει συνολικά 224 τέρματα. Πίσω του βρίσκεται ο Νίκος Αναστόπουλος με 142.
Η ΕΠΟΧΗ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ
Η τρίτη δυναστεία των ερυθρολεύκων άρχισε όταν στο... καράβι ανέλαβε χρέη καπετάνιου ο Νίκος Γουλανδρής. Ο Ολυμπιακός πραγματικά "πετούσε" την τριετία 1973-1975 καθώς εκτός από τους 18 διεθνείς που βρίσκονταν στην ομάδα του Πειραιά, οι τίτλοι έρχονταν ο ένας μετά τον άλλον. Τρία διαδοχικά Πρωταθλήματα με τρομερά και αξεπέραστα ρεκόρ αλλά και δύο Κύπελλα (συνεπώς νταμπλ) συνέθεσαν μια από τις καλύτερες ομάδες από το ποδόσφαιρο που έπαιξε στον ελληνικό χώρο. Κελεσίδης, στα γκολπόστ, Αγγελής, Γκλέζος στην άμυνα φρόντισαν το 1973 να δημιουργήσουν ένα αξεπέραστο αμυντικό ρεκόρ με 13 μόλις τέρματα παθητικό σε 34 αγώνες που βαστάει μέχρι και σήμερα. Τα τρομερά σκορ εντός έδρας το 1974 όπου ο Ολυμπιακός δέχτηκε μόλις τρία γκολ έδειξαν πως δίκαια ο τίτλος έμενε στον Πειραιά. Εκείνη τη χρονιά μάλιστα οι Πειραιώτες σημείωσαν 102 γκολ, συνέθεσαν τη δεύτερη καλύτερη επίθεση της Ευρώπης πίσω από τον Άγιαξ αλλά και την καλύτερη της Ελλάδας όλων των εποχών.
Όπως όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος, έτσι ήρθε και το τέλος του Νίκου Γουλανδρή από το λιμάνι. Μερικοί είπαν πως παράγοντες της ομάδας τον πρόδωσαν, άλλοι πως αντιμετώπιζε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και άλλοι προβλήματα υγείας. Το θέμα είναι πως αποτέλεσε παρελθόν πριν ακόμα ολοκληρωθεί η σεζόν 1974-1975 ενώ έφυγε τότε και ο τεχνικός των τίτλων Λάκης Πετρόπουλος.
Το όνειρο του καπετάνιου για μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία, σταμάτησε το 1974 όταν ο Ούγγρος διαιτητής Παλοτάι δεν άφησε τον Ολυμπιακό να ξεπεράσει το εμπόδιο της Άντερλεχτ. Η ήττα με 5-1 στο Βέλγιο θα μπορούσε να ανατραπεί αλλά το 3-0 δεν έφτασε. Τρία ακόμα γκολ του Ολυμπιακού ακυρώθηκαν ως οφσάιντ (το ένα ορθώς) σε έναν αγώνα που έγινε στην Πάτρα λόγω τιμωρίας του Ολυμπιακού από τον αγώνα με αντίπαλο τη Σέλτικ. Ο κύκλος εκείνης της ομάδας έκλεισε οριστικά πριν την ανανέωση το 1976 όταν στον τελικό του Κυπέλλου γνώρισε την ήττα στα πέναλτΥ από τον Ηρακλή του Βασίλη Χατζηπαναγή.
ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ!
Τέσσερα χρόνια χωρίς τίτλο ήταν πολλά για την ομάδα του Ολυμπιακού, η οποία με διαφορετικό τιμονιέρη επέστρεψε στο θρόνο του Πρωταθλητή το 1980 και διατηρήθηκε εκεί έως το 1983 κάνοντας παράλληλα και ένα νταμπλ. Ο Σταύρος Νταϊφάς ήταν ο Πρόεδρος και ο Νίκος Αναστόπουλος ο σκόρερ. Με την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου όπου η ομάδα του Πειραιά ξεκίνησε με κεφάλαιο 110 εκατομμυρίων δραχμών μπόρεσε να κάνει και κάτι το οποίο έμεινε στις μνήμες των απανταχού οπαδών του. Το 1983 αντιμετώπισε στα προημιτελικά του Κυπέλλου τον Παναθηναϊκό τον οποίο υποχρέωσε σε βαριά ήττα με 4-0 στην παράταση σε παιχνίδι που έγινε στο "Καραϊσκάκη".
Έως το 1987 ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα πέντε από τα επτά επαγγελματικά Πρωταθλήματα που είχαν διεξαχθεί έως τότε και 25 από τα 33 που έχει συνολικά.
Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΣΕ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ
Αναμφισβήτητα αποτελεί την πλέον συγκλονιστική στιγμή στην ιστορία του Ολυμπιακού. Δυστυχώς, όχι χαράς και ευτυχίας, ούτε σε ερυθρόλευκο φόντο, αλλά... μαύρο.
Τότε, την 8η Φεβρουαρίου του 1981, που 21 αδέλφια μας άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ιστορικά σκαλιά της ΘΥΡΑΣ 7 στο παλιό "Καραϊσκάκη". Πλημμυρισμένα από ηδονή και ευτυχία, από το 6-0 που είχε καταφέρει ο Θρύλος απέναντι στην Α.Ε.Κ., "έφυγαν" με τη λέξη "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ". Κι όμως, έτρεχαν να πανηγυρίσουν, να σηκώσουν ψηλά τους ερυθρόλευκους ως ανταμοιβή της χαράς που τους πρόσφεραν, ωστόσο η αμέλεια, το έγκλημα βύθισε στη θλίψη και μετέπειτα στην οργή όλη τη χώρα. "ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!"
Παναγιώτης Τουμανίδης, 14
Κώστας Σκλαβούνης, 16
Ηλίας Παναγούλης, 17
Γεράσιμος Αμίτσης, 18 - οπαδός Α.Ε.Κ.
Γιάννης Κανελλόπουλος, 18
Σπύρος Λεωνιδάκης, 18
Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19
Νίκος Φίλος, 19
Γιάννης Διαλυνάς, 20
Βασίλης Μαχας, 20
Ευστράτιος Πούπος, 20
Μιχάλης Κωστόπουλος, 21
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23
Σπύρος Ανδριώτης, 24
Κώστας Καρανικόλας, 26
Μιχάλης Μάρκου, 27
Κώστας Μπίλας, 28
Αναστάσιος Πιτσόλης, 30
Αντώνης Κουρουπάκης, 34
Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34
Δημήτριος Αδαμόπουλος, 40
ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός πέρασε τα δέκα χειρότερα χρόνια της ιστορίας του. Χωρίς Πρωτάθλημα έως το 1996, αλλά και πολλές διαδοχικές αποτυχίες στην Ευρώπη έκαναν το κλίμα κακό. Συν τοις άλλοις ο Νταϊφάς αποχώρησε πουλώντας το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών στον υπάλληλο της Τράπεζας Κρήτης, Γιώργο Κοσκωτά. Ο Ολυμπιακός φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου το 1988, αλλά χάνει από τον Παναθηναϊκό έστω και αν ο Κοσκωτάς είχε μαζέψει ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στον ελληνικό χώρο. Η προσθήκη του Ούγγρου Λάγιος Ντέταρι ένα χρόνο αργότερα βοήθησε τον Ολυμπιακό να φτάσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον Ο.Φ.Η., αλλά είχε ήδη προηγηθεί ο τσακωμός με τις "σημαίες" Νίκο Αναστόπουλο και Τάσο Μητρόπουλο. Ο "μουστάκιας" μάλιστα δοκίμασε την τύχη του στο Καμπιονάτο με την Αβελίνο αλλά αγωνίστηκε μόνο το 1988, στη χειρότερη χρονιά του Ολυμπιακού όπου τερμάτισε 8ος και απέφυγε τον υποβιβασμό.
Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης δεν καταφέρνουν να βγάλουν τον Ολυμπιακό από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει και παρά τις αποκτήσεις των τριών Σοβιετικών Προτασόφ, Λιτοφτσένκο και Σάβιτσεφ καταφέρνει να κατακτήσει ακόμα ένα Κύπελλο, το 1992 με αντίπαλο τον Π.Α.Ο.Κ. στους διπλούς τελικούς. Αξίζει να αναφερθεί ότι το Κύπελλο του 1981 ήταν και το μοναδικό σε μια σειρά 14 ετών για τον Ολυμπιακό (1976-1989).
Το 1993 ο Ολυμπιακός με προπονητή στον πάγκο τον Λιούμπομιρ Πέτροβιτς (που είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών με τον Ερυθρό Αστέρα το 1991) χάνει στον τελικό του Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό με 1-0, ενώ ακολουθούν ακόμα πιο δύσκολα χρόνια έως το 1996 χωρίς κανέναν τίτλο. Το θετικά είναι η παρουσία του κόσμου όπου το 1992 αναδεικνύεται Πρωταθλητής στα εισιτήρια με 312.000, ενώ φτάνει έως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου αποκλείεται άδικα από την Ατλέτικο Μαδρίτης (1993).
ΕΛΕΥΣΗ ΚΟΚΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ!
Ήδη από το 1992 ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε ενεργό ρόλο στα διοικητικά του Ολυμπιακού, αλλά οι κόποι του έφεραν αποτέλεσμα πέντε χρόνια αργότερα. Το χρέος των προηγούμενων προέδρων εξαφανίστηκε με διακανονισμό και όταν όλα πήραν το δρόμο τους η μεγάλη ομάδα του Πειραιά με προσθήκες ποδοσφαιριστών αξίας (Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Γιαννακόπουλος, Αλεξανδρής, Καραπιάλης, Καραταΐδης και αργότερα Τζιοβάννι, Ζάχοβιτς, Καρεμπέ, Ζέττερμπεργκ, Ζε Ηλίας, Ριβάλντο, Γιάγια Τουρέ) και προπονητή τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς επέστρεψε στο θρόνο. Ρεκόρ επτά αλλεπάλληλων Πρωταθλημάτων, δύο νταμπλ και μια πορεία έως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ συνέθεσαν την ομάδα που δύσκολα θα πέσει από την κορυφή. Το ένα Πρωτάθλημα σε 14 χρόνια (1984-1997) έπαψε να στιγματίζει μια από τις χειρότερες περιόδους του Ολυμπιακού και ακολούθησαν 13 Πρωταθλήματα σε 15 χρόνια. Το νταμπλ έγινε συνήθεια στον Πειραιά (1999, 2005, 2006, 2008, 2009) όπως επίσης και οι πανηγυρισμοί.
Το νέο γήπεδο "Καραϊσκάκη" αποδείχτηκε γούρικο για τον Ολυμπιακό, ενώ οι φίλοι του Θρύλου μπόρεσαν στα πρόσφατα 15 χρόνια να ξεχάσουν ολοκληρωτικά τα προηγούμενα πέτρινα, καθώς κατακτήθηκαν 18 τίτλοι. Επειδή όμως τα πέτρινα χρόνια θα μείνουν για πάντα, ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν παρόμοια λάθη, τα μπράβο και οι επευφημίες δεν θα εισακουστούν μόνο από τους ανθρώπους που κατέκτησαν τίτλους αλλά και από αυτούς που στα δύσκολα χρόνια ήταν εκεί.
ΣΕ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
Με την έλευση του Βαγγέλη Μαρινάκη στον προεδρικό θώκο της ομάδας το 2010, ο Ολυμπιακός έχει τις σωστότερες βάσεις για να πρωταγωνιστήσει άλλα τόσα χρόνια. Η πρώτη χρονιά έφερε και πρωτάθλημα και τώρα η ομάδα εξακολουθεί να είναι μέσα σε όλους τους στόχους και η ευρωπαϊκή πορεία, που έχει τις βάσεις και τις ρίζες από το 1997 και μετά, είναι η νέα θετική εξέλιξη για την ομάδα του Ολυμπιακού, που γίνεται σεζόν με τη σεζόν, ολοένα και πιο γνωστή στην Ευρώπη.
Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη στο τιμόνι του Θρύλου, οι Πειραιώτες έχουν ράψει το τέταρτο αστέρι στη φανέλα τους και οδεύουν ολοταχώς για το 6ο, αφού το 43ο Πρωτάθλημα σύντομα πιάνει Λιμάνι!
Παράλληλα, παρουσία του Βαγγέλη Μαρινάκη ο Ολυμπιακός έχει προσφέρει τεράστια βοήθεια σε συνανθρώπους μας που την έχουν πραγματική ανάγκη! Και μάλιστα μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες του συλλόγου στο ανθρωπιστικό έργο της ομάδας, είναι αυτή με τη UNICEF την οποία χορηγεί ο Ολυμπιακός και κοσμεί την ερυθρόλευκη φανέλα.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
Ο Ολυμπιακός έχει πολυετή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας επιτύχει αρκετές προκρίσεις και νίκες, ενώ ήταν και η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Την περίοδο 1958-1959 επρόκειτο να συμμετάσχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όμως η κλήρωση του έφερε αντίπαλο την τουρκική Μπεσίκτας και λόγω των άσχημων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες ο Ολυμπιακός αποχώρησε χωρίς να αγωνιστεί, καθώς η UEFA δεν δέχτηκε την πρότασή του οι αγώνες να διεξαχθούν στη Γιουγκοσλαβία. Τελικά έκανε την παρθενική του εμφάνιση την αμέσως επόμενη περίοδο στην ίδια διοργάνωση, όπου αντιμετώπισε τη Μίλαν, από την οποία αποκλείστηκε αποσπώντας ισοπαλία 2-2 στον Πειραιά και με ήττα 1-3 στο "Σαν Σίρο". Επίσης, ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα η οποία κατάφερε να προκριθεί στον επόμενο γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1963-1964 απέκλεισε την πολωνική Ζαγκλέμπιε, ενώ δύο χρόνια μετά στην ίδια διοργάνωση έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε εκτός Ελλάδας, 1-0 την Ομόνοια στη Λευκωσία.
Σημαντική διεθνής επιτυχία για την εποχή εκείνη ήταν η κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου το 1963, όπου στον τελικό επικράτησε της Λέφσκι Σόφιας μετά από τρεις αγώνες, 1-0 στο "Καραϊσκάκη", 0-1 στη Σόφια και 1-0 στον τρίτο και αποφασιστικό τελικό στην Κωνσταντινούπολη. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1971-1972, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2-1 μέσα στη Μόσχα απέναντι στην Ντιναμό Μόσχας, η οποία εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά αποκλείστηκε έχοντας χάσει με 2-0 εντός έδρας. Την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο UEFA οι ερυθρόλευκοι πήραν σπουδαία πρόκριση απέναντι στην Κάλιαρι, η οποία τρία χρόνια πριν είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ιταλίας, νικώντας την μάλιστα και στους δύο αγώνες, 2-1 εντός και 1-0 εκτός έδρας, που ήταν και η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Ιταλία. Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισαν την κάτοχο του τίτλου Τόττεναμ, από την οποία αποκλείστηκαν αλλά κατάφεραν να την κερδίσουν στον πρώτο αγώνα στον Ναό με 1-0.
Ο Θρύλος κατάφερε να προκριθεί από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ άλλες δύο φορές. Την περίοδο 2007-2008 προκρίθηκε από έναν δύσκολο όμιλο ως δεύτερος με 11 βαθμούς, αλλά ισόβαθμος με την Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε κατακτήσει την πρώτη θέση, αφήνοντας πίσω του την Βέρντερ Βρέμης και την Λάτσιο. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να κερδίσουν για πρώτη φορά εκτός έδρας σε όμιλο της διοργάνωσης πετυχαίνοντας δύο ιστορικές νίκες, μία μέσα στη Βρέμη με 3-1 επί της Βέρντερ και άλλη μία επί της Λάτσιο με 2-1 στο "Ολύμπικο" της Ρώμης. Επίσης, πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση στο "Μπερναμπέου" απέναντι στην Ρεάλ, όπου αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 8ο και να προηγηθούν με 2-1 στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου αν και αγωνίζονταν με 10 παίκτες από το 13ο λεπτό. Τελικά, ισοφαρίστηκαν στο 68ο και δέχτηκαν άλλα δύο γκολ στα τελευταία λεπτά του αγώνα, χάνοντας όμως αρκετές ευκαιρίες για κάτι καλύτερο αν και έπαιζαν με παίκτη λιγότερο επί σχεδόν 80 λεπτά. Η επιβλητική νίκη με 3-0 επί της Βέρντερ στην τελευταία αγωνιστική στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" σφράγισε την ιστορική πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση, όπου αποκλείστηκε από τη μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Τσέλσι, με ισοπαλία 0-0 στην Αθήνα και βαριά ήττα 3-0 στο "Στάμφορντ Μπριτζ". Την πρόκριση στους "16" πήρε και την περίοδο 2009-2010, όταν τερμάτισε δεύτερος στον όμιλο με 10 βαθμούς πίσω από την Άρσεναλ και πάνω από τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ολλανδίας, την Σταντάρ Λιέγης και την Άλκμααρ αντίστοιχα, κερδίζοντας και τους τρεις εντός έδρας αγώνες. Στην επόμενη φάση αποκλείστηκε από την αήττητη μέχρι εκείνη τη στιγμή Μπορντό, με ήττα 1-0 εντός και 2-1 εκτός.
Άλλες τρεις φορές ο Ολυμπιακός έφτασε κοντά στην πρόκριση από όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Την περίοδο 2000-2001 οι Πειραιώτες έχασαν την πρόκριση στην ισοβαθμία με τη Λιόν στη δεύτερη θέση με 9 βαθμούς, χάρη στο εκτός έδρας γκολ που πέτυχαν οι Γάλλοι στα τελευταία λεπτά του αγώνα στην Αθήνα, όπου ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 2-1, ενώ στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου η ελληνική ομάδα έχασε στη Γαλλία με 1-0. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει εντός έδρας και τις άλλες δύο ομάδες του ομίλου, την ολλανδική Χέρενφεν και την φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Βαλένθια, η οποία τερμάτισε και πρώτη στον όμιλο. Παρόμοια τύχη είχε και την περίοδο 2004-2005, όταν σε ένα δύσκολο όμιλο με αντιπάλους τη φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Μονακό, τη μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ και την Λα Κορούνια, ο Ολυμπιακός τερμάτισε στη δεύτερη θέση ισόβαθμος με τη Λίβερπουλ με 10 βαθμούς, έχοντας κερδίσει και πάλι όλους τους εντός έδρας αγώνες και με εκτός έδρας ισοπαλία με τη Λα Κορούνια. Στην τελευταία αγωνιστική αντιμετώπισε εκτός έδρας τη Λίβερπουλ, την οποία είχε κερδίσει στην Αθήνα με 1-0. Αν και προηγήθηκε στο ημίχρονο μέσα στο "Άνφιλντ", τελικά έχασε με 3-1 δεχόμενος το μοιραίο τρίτο γκολ πάλι στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Στα επιτεύγματα του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλαμβάνονται επίσης η εντυπωσιακή νίκη με 6-2 επί της δευτεραθλήτριας Ευρώπης Μπάγερ Λεβερκούζεν στο πλαίσιο των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2002-2003, η οποία αποτελεί και τη μεγαλύτερη ήττα της γερμανικής ομάδας στην Ευρώπη, η ευρεία νίκη με 3-0 επί της Γαλατάσαραϋ στον όμιλο της επόμενης περιόδου, η ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2-1 επί της Γιουβέντους στο UEFA του 1999-2000, καθώς και οι μεγάλες νίκες στο UEFA της περιόδου 2008-2009 με 5-1 επί της Μπενφίκα και με 4-0 επί της Χέρτα Βερολίνου, η οποία επίσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Χέρτα στην Ευρώπη. Επίσης, ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να διατηρήσει αήττητη την έδρα του στα τέσσερα πρώτα χρόνια της συμμετοχής του στο Τσάμπιονς Λιγκ, χάνοντας για πρώτη φορά στην πέμπτη του διαδοχική συμμετοχή, όταν η Μάντσιστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη ομάδα που τον κέρδισε στο Ο.Α.Κ.Α. με 2-0, διακόπτοντας το σερί των 15 εντός έδρας αγώνων χωρίς ήττα της πειραϊκής ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ένα ακόμα ανάλογο σερί 11 εντός έδρας αήττητων αγώνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, το οποίο διακόπηκε από τη Μπορντό το 2010, με την προηγούμενη ήττα του να καταγράφεται το 2006 από τη Ρώμα.
Την περίοδο 2011-2012 ο Ολυμπιακός επιστρέφει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αντιμετωπίζοντας τις Μαρσέιγ, Άρσεναλ και Ντόρτμουντ, τερματίζοντας στην 3η θέση του ομίλου. Παρά τις τρεις νίκες που σημείωσε στους ομίλους της σπουδαίας διασυλλογικής οργάνωσης (Ολυμπιακός-Ντόρτμουντ 3-1, Μαρσέιγ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Άρσεναλ 3-1 - πληρώνοντας την εντός έδρας ήττα από την Μαρσέιγ με 1-0), ο πειραϊκός σύλλογος έφτασε έως την φάση των "16" του Γιουρόπα Λιγκ, νικώντας δύο φορές την ρώσσικη Ρουμπίν Καζάν με 1-0 (εντός και εκτός έδρας), αλλά μάταια αποκλείστηκε από την ουκρανική Μέταλιστ παρά την εκτός έδρας νίκη του με 0-1 (Μέταλιστ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Μέταλιστ 1-2). Ο Θρύλος παρά την καλή του ευρωπαϊκή παρουσία, αποκλείστηκε και στους δύο θεσμούς, από τις δύο εντός έδρας ήττες στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" που του κόστισαν μια καλύτερη μελλοντική ευρωπαϊκή πορεία.
Το 2012-2013 συμμετείχε στον 2ο όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ με Σάλκε, Άρσεναλ και Μονπελιέ. Παρά τις καλές εμφανίσεις, κατέκτησε την 3η θέση (1η Σάλκε, 2η Άρσεναλ) και εξασφάλισε τη παρουσία του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τον Φλεβάρη ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τη Λεβάντε για τη φάση των "32" του Γιουρόπα Λιγκ. Με την ισπανική ομάδα ο Ολυμπιακός σημείωσε δύο ήττες σε ισάριθμα ματς. Μια εκτός έδρας με σκορ 3-0 και μια εντός 1-0 με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από την συνέχεια της διοργάνωσης.
Το 2013-2014 οι Πειραιώτες συμμετείχαν στον 3ο όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ μαζί με Παρί Σεν Ζερμέν, Μπενφίκα και Άντερλεχτ. Με τρομερές εμφανίσεις σε Παρίσι και Λισσαβόνα και το μεγάλο διπλό στις Βρυξέλλες επί της Άντερλεχτ με 3-0, οι ερυθρόλευκοι πήραν το εισιτήριο για τους "16" της διοργάνωσης, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση έχοντας 10 βαθμούς. Η κληρωτίδα έφερε απέναντι στον Ολυμπιακό, το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα: Μάντσιστερ Γιουνάιτεντ. Στο πρώτο παιχνίδι στις 25 Φεβρουαρίου 2014, ο Θρύλος πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του στην Ευρώπη και υπέταξε τους "κόκκινους διαβόλους" με 2-0!
Tην περσινή σεζόν 2014-2015 στο Τσάμπιονς Λιγκ, επίσης ο Ολυμπιακός πέτυχε μεγάλες νίκες κόντρα σε αντιπάλους που αποτελούν μεγαθήρια της Ευρώπης! Συγκεκριμένα, στο "Καραϊσκάκη" νίκησε την Ατλέτικο Μαδρίτης με 3-2, περσινή φιναλίστ του θεσμού και Πρωταθλήτρια Ισπανίας, ενώ επίσης στον Ναό νίκησε με 1-0 την πρωταθλήτρια Ιταλίας, Γιουβέντους!
Φέτος, ο Θρύλος πέτυχε σπουδαίες νίκες κόντρα σε τεράστια ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι παίκτες του Μάρκο Σίλβα "γκρέμισαν" το Εμιρέιτς, όπου επικράτησαν με 3-2 της Άρσεναλ. Παράλληλα, επικράτησαν 1-0 της Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ, αλλά και 2-1 στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης".
ΘΥΘΗΜΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...
ΤΙΤΛΟΙ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (43): 1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 200,3 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (27): 1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013, 2015
ΝΤΑΜΠΛ (17): 1947, 1951, 1954, 1957, 1958, 1959, 1973, 1975, 1981, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013, 2015
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ (4): 1980, 1987, 1992, 2007.
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ (1): 1963.
ΡΩΜΗ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να μην κυριαρχεί και να πρωταγωνιστεί σε όλα τα αθλήματα, καθώς μιλάμε για έναν τεράστιο αθλητικό οργανισμό. Στα τέλη λοιπόν της δεκαετίας του '30, δημιουργήθηκε η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού με παίκτες από την Ιωνίδιο Σχολή. Μεγάλες μορφές του ελληνικού μπάσκετ φόρεσαν την ερυθρόλευκη φανέλα, σπουδαίοι προπονητές έγραψαν ιστορία, με τον Ολυμπιακό να γιγαντώνεται και να πρωταγωνιστεί εντός και εκτός συνόρων. Μεγαλύτερη στιγμή - μέχρι την επόμενη - η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (Ευρωλίγκα) το 1997 στην Ρώμη.
Το Πρωτάθλημα του 1949 ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία της ομάδας, ενώ έντεκα χρόνια μετά (1960) ήρθε και ο δεύτερος. Τη δεκαετία του '70 δημιουργήθηκε μια ομάδα τίτλων με βάση τη χρυσή φουρνιά από Ελληνοαμερικανούς μπασκετμπολίστες (Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Μελίνι, Διάκουλας) και τον "Πατριάρχη" του ελληνικού μπάσκετ Φαίδωνα Ματθαίου στον πάγκο.
Ο Ολυμπιακός φτάνει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1976, ενώ δυο χρόνια μετά με τον Κώστα Μουρούζη έρχεται και το τέταρτο Πρωτάθλημα. Το 1978 ο Ολυμπιακός φτάνει στην τελική φάση των "6" του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ήταν η κορυφαία στιγμή αυτής της ομάδας που κατέκτησε ακόμα, τέσσερα Κύπελλα Ελλάδας.
Μετά τα στείρα χρόνια στη δεκαετία του '80, το 1991 ήρθε η "αναγέννηση" του Ολυμπιακού. Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε τα ηνία και οδήγησε την ομάδα στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Πέντε συνεχόμενα Πρωταθλήματα (1993, 1994, 1995, 1996, 1997), τρία Κύπελλα (1994, 1997, 2002) και βεβαίως το Κύπελλο Πρωταθλητριών στο Final 4 της Ρώμης (1997) είναι το επιστέγασμα μιας εντυπωσιακής πορείας του Ολυμπιακού που έπαιξε ακόμη σε δυο ευρωπαϊκούς τελικούς (1994, 1995) στα τέσσερα Final 4 που αγωνίστηκε (1999 - 3η θέση).
Το 2004 ενίσχυσαν οικονομικά την ερυθρόλευκη ΚΑΕ οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, Παναγιώτης και Γιώργος, μέχρι να αναλάβουν το 2009 εξ ολοκλήρου την ΚΑΕ. Ο πρώτος τίτλος ήρθε τον Φεβρουάριου του 2010, με την κατάκτηση του Κυπέλλου ενώ στη συνέχεια ήρθε η δεύτερη συνεχόμενη πρόκριση σε Final 4. Την επόμενη σεζόν (2011) ο Ολυμπιακός κατέκτησε και πάλι το Κύπελλο Ελλάδας και ετοιμάζεται μέσα από μία νέα προσπάθεια επανήλθε στον θρόνο του στο πρωτάθλημα το 2012, ενώ την ίδια χρονιά κατέκτησε και την Ευρωλίγκα στην Πόλη, ενώ και το Λονδίνο βάφτηκε κόκκινο το 2013!
ΤΡΟΠΑΙΑ
ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ: 1997, 2012, 2013
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1949, 1960, 1976, 1978, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2012, 2015
ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1976, 1977, 1978, 1989, 1994, 1997, 2002, 2010, 2011
ΔΙΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ: 2013
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ!
Μεγάλες στιγμές και δυνατές συγκινήσεις στον κόσμο του Ολυμπιακού έχει χαρίσει και ο Ερασιτέχνης. Άλλωστε ο Θρύλος δεν είναι Αυτοκράτορας μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά κάθεται στον θρόνο του ελληνικού αθλητισμού, αφού έχει τις σημαντικότερες επιτυχίες από κάθε άλλον εντός συνόρων.
Μόνο και μόνο τα ευρωπαϊκά σε τόσα πολλά αθλήματα δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο γιατί οι Πειραιώτες μπορούν να είναι περήφανοι και να βρίσκονται πάντα στην κορυφή! Ευρωπαϊκά στο ανδρικό βόλλεϋ, κατάκτηση της κορυφής της γηραιάς ηπείρου και στο πόλο ανδρών, την ώρα που και το γυναικείο τμήμα είναι στην ελίτ. Πράγματα που απλά άλλοι δεν τα ζουν ποτέ για τον Θρύλο είναι… ρουτίνα.
ΤΙΤΛΟΙ
ΒΟΛΛΕΫ ΑΝΔΡΩΝ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1968, 1969, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981, 1983, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014
ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1981, 1983, 1989, 1990, 1992, 1993,1994, 1997, 1998, 1999, 2001, 2009, 2011, 2013, 2014
ΛΙΓΚ ΚΑΠ ΕΛΛΑΔΑΣ: 2013, 2015, 2016
SUPER CUP ΕΛΛΑΔΟΣ: 2000, 2010
ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΩΝ: 1996
TOP TEAMS CUP: 2005
ΒΟΛΛΕΫ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ: 2013, 2014, 2015
ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ: 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016
ΠΟΛΟ ΑΝΔΡΩΝ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1927, 1933, 1934, 1936, 1947, 1949, 1951, 1952, 1969, 1971, 1992, 1993, 1995, 1996, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015
ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1992, 1993, 1997, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1997, 1998
CHAMPIONS LEAGUE: 2002
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΕΥΡΩΠΗΣ: 2002
ΠΟΛΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1995, 1998, 2009, 2011, 2014, 2015
EUROLEAGUE: 2015
LEN TROPHY: 2014
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΕΥΡΩΠΗΣ: 2015
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1937, 1960, 1961, 1962, 1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015
ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: 1997, 1998, 1999, 2001
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ: 2010, 2015
ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΕΛΛΑΔΑΣ: 2015
ΣΤΙΒΟΣ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ ΑΝΔΡΩΝ: 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ ΑΝΔΡΩΝ: 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΑΝΔΡΩΝ: 1965, 1966, 1967, 1984, 2003, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 2010
ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ: 1954
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ FINN ΑΝΔΡΩΝ: 1958, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1982, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ SOLING ΑΝΔΡΩΝ: 1980, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989, 1992, 1993, 2000
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ STAR ΑΝΔΡΩΝ: 1985, 1986, 1987, 1995, 2009, 2010, 2011
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ DRAGON ΑΝΔΡΩΝ: 1970, 1971, 1972
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ LASER ΑΝΔΡΩΝ: 1976, 1978
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ Ε.Θ.Ε. ΑΝΡΔΩΝ: 1958
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 470 ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 2009
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 420 ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 2010
ΠΙΝΓΚ ΠΟΝΓΚ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΝΔΡΩΝ: 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1980, 2004, 2005, 2014
ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΝΔΡΩΝ: 1971, 2003, 2004, 2005, 2008, 2014
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 1959, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009
ΚΥΠΕΛΛΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 1965, 1966, 1983, 1984, 1985, 1986, 2001, 2005, 2006, 2007, 2008
ΠΑΛΗ
2 Πρωταθλήματα Ελλάδας Ελληνορωμαϊκής (Ανδρών)
1 CELA CUP (Ανδρών)
ΠΥΓΜΑΧΙΑ
2 Πρωταθλήματα Ελλάδας (Ανδρών)
2 Πρωταθλήματα Ελλάδας (Γυναικών)
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
2 Πρωταθλήματα Ελλάδας
ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
1 Πρωτάθλημα Ελλάδας (Ανδρών)
