Τα γκολ και το θέαμα είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου. Αλλά ορισμένες φορές, όταν όλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να σταματήσουν μια ομάδα, ένα γκολ στο τέλος έχει ακόμα πιο μεγάλη σημασία. Ένα στο τέλος για να πονάει. Το κάρφωσε το γκολ ο Δημήτρης Μάνος στο φινάλε της αναμέτρησης κι έδωσε στον Ολυμπιακό τη νίκη με 1-0 κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης. Και όχι μόνο… Απέναντι σε όλους αυτούς που κάνουν ό,τι μπορούν για να σταματήσουν αυτή την ομάδα.
Κατοχή, κυριαρχία, ρυθμός αλλά… όχι γκολ
Ο Πέδρο Μαρτίνς επέλεξε να παρατάξει ενδεκάδα με λίγες αλλαγές σε σχέση με το ματς κόντρα στη Ντουντελάνζ. Τον Ομάρ δεξιά αντί του Τοροσίδη και τον Λάζαρο αντί του Γκερέρο, σε σχέση με την ομάδα που ξεκίνησε στο Λουξεμβούργο. Άλλο εάν ο Χριστοδουλόπουλος μπήκε στο ματς μόλις στο 18', μετά τον τραυματισμό του Ισπανού επιθετικού. Ο Ολυμπιακός είχε καλό ρυθμό στο ματς, είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, συντριπτική κατοχή της μπάλας στο πρώτο ημίχρονο (68%-32%), αλλά για μια ακόμα φορά δεν είχε αυτό που έπρεπε, δηλαδή το γκολ. Διότι κίνηση και διάθεση υπήρχε, αλλά αυτή τη φορά δεν έγιναν φάσεις που να δημιουργήσουν πρόβλημα για τον Χουάντερσον.
Ο Ματζουράκης είχε παρατάξει την ομάδα του με 100% αμυντικούς προσανατολισμούς, με μοναδικό στόχο το μηδέν στην άμυνα. Ακόμα κι όταν ο Απόλλων ήθελε να κάνει επίθεση, μετά από κάποια λάθος πάσα των παικτών του Ολυμπιακού ή κάποιο κλέψιμο, κι έβγαινε σε κόντρα επίθεση, τη σέντρα δεν περνούσαν καλά-καλά τρεις παίκτες. Δύο συνήθως και με το… ζόρι! Αυτή ήταν η εικόνα του ματς. Οι μεν φιλοξενούμενοι έκλεισαν το πρώτο μέρος χωρίς να κάνουν καν σουτ. Οι δε «ερυθρόλευκοι» με πέντε τελικές, αλλά μόλις μια στο τέρμα. Η ενδεκάδα με δύο βραχύσωμους ακραίους που δεν απειλούν γενικά και τον Λάζαρο στην επίθεση, δεν βοήθησε επιθετικά
Στο μισό γήπεδο, ευκαιρίες και… Μάνος
Η εικόνα στο δεύτερο μέρος ήταν σαφώς πιο ξεκάθαρη. Ο Ολυμπιακός είχε διαρκώς την μπάλα στην κατοχή του, έπαιζε τον Απόλλωνα στο μισό γήπεδο και το μοναδικό που έκαναν οι φιλοξενούμενοι, που είχαν «στήσει» ένα… πούλμαν μπροστά από τη εστία του Χουάντερσον, ήταν να διώχνουν την μπάλα. Και βέβαια σε τέτοια ματς υπάρχουν δύο παράγοντες που παίζουν το δικό τους ρόλο. Ο ένας είναι η τύχη και ο δεύτερος η αποτελεσματικότητα. Σε ό,τι αφορά την πρώτη, η ομάδα του Ματζουράκη την είχε σε μεγάλο βαθμό. Ήταν το διάστημα που ο Ολυμπιακός έκανε φάσεις, πίεζε ασφυκτικά, αλλά δεν είχε το ζητούμενο.
Στο δεύτερο και πάλι εκεί οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατάφεραν να κάνουν γκολ τις φάσεις που είχαν. Σε πολλές περιπτώσεις βρέθηκαν σε θέση βολής, αλλά δεν μπορούσαν να πετύχουν το πολυπόθητο γκολ. Οι αλλαγές από το 58' του Νάτχο και του Φετφατζίδη έδωσαν πνοή. Ειδικά ο τελευταίος θα μπορούσε να είχε δώσει τη λύση αμέσως. Δύο λεπτά μετά την είσοδό του στο ματς βρέθηκε σε καίρια θέση, αλλά δεν τελείωσε καλά τη φάση! Με τον Ολυμπιακό να πιέζει ασφυκτικά, η 3η αλλαγή του Μαρτίνς ήταν η είσοδος του Μάνου αντί του Μπουχαλάκη στο 75'.
