Ήταν εκεί. Και φέτος. Για μία ακόμη φορά. Και ήταν μετά από μια κακή (ποδοσφαιρικά) χρονιά, όχι... καβάλα στο άλογο. Για τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο λόγος και το συνέδριο της Θύρας 7. Τους κοίταξε στα μάτια και συνομίλησε μαζί τους για περίπου μία ώρα. Ξέρετε κάτι; Το σημαντικό δεν είναι ότι πήγε εκεί, τρόπον τινά, για ν' απολογηθεί. Αν πρέπει ν' απολογηθεί εξάλλου ένας άνθρωπος που έχει 7 στα 8 πρωταθλήματα, την ομάδα δίχως χρέη και στο top30 της Ευρώπης, τί πρέπει να υποστούν οι άλλοι; Να τιμωρηθούν σε θάνατο με δημόσιο λιθοβολισμό και σε πανελλήνια μετάδοση;
Το πολύ σημαντικό λοιπόν, για να επανέλθουμε, είναι ότι πήγε εκεί ΚΑΙ για να ακούσει, όχι μόνο να πει. Πήγε ν' ακούσει τους ανθρώπους που πονάνε την ομάδα το ίδιο μ' εκείνον. Τους ανθρώπους που είναι παντού με το υστέρημά τους. Με χιόνια, κρύα και με καύσωνες αφού ο Ολυμπιακός μαζεύει κούπες και Ιούνη μήνα. Η κουβέντα ήταν γόνιμη. Υπήρχαν απορίες και λύθηκαν. Και φυσικά δόθηκαν διευκρινίσεις.
Πολύ σπουδαίο απ' αυτή την κουβέντα, για την οποία θ' ακολουθήσει αναλυτικό ρεπορτάζ σε λίγο στο gavros.gr, είναι ότι ο κόσμος που ήταν εκεί δεν πήγε για να ικανοποιήσει την πλέον «λατρεμένη» ενασχόλησή του. Δηλαδή να ρωτήσει για τις μεταγραφές του ποδοσφαίρου. Έγινε κουβέντα και γι' αυτό αλλά πήρε τη δέσμευση ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα θα υπάρχουν αφίξεις, δίχως διευθύνσεις και ονόματα.
Το πολύ σημαντικό είναι ότι ο κόσμος έδειξε να κατανοεί ότι είναι το ίδιο, ίσως και περισσότερο, σημαντικά άλλα ζητήματα. Ρώτησε δηλαδή για τον πόλεμο που δέχεται η ομάδα γενικώς κι εκείνος προσωπικά τα τελευταία χρόνια. Για τις συνεχείς επεμβάσεις της πολιτείας στο ποδόσφαιρο. Ρώτησε φυσικά και για τον Ερασιτέχνη ο οποίος χάρη στην οικονομική ενίσχυση του Βαγγέλη Μαρινάκη και του κόσμου μέσω των μελών και των καρτών φιλάθλου (και της υποδειγματικής διαχείρισης / διοίκησης του Μιχάλη Κουντούρη) έπιασε...ταβάνι. Ενδιαφέρθηκε να μάθει και τι γίνεται με τη στέγαση των τμημάτων του Ερασιτέχνη.
Ο κόσμος καταλαβαίνει πια. Και οι ελάχιστοι που δεν έβλεπαν τι συμβαίνει, άρχισαν ν' ανοίγουν περισσότερο τα μάτια τους. Τέτοιες κουβέντες εξάλλου κάνουν όλους πιο σοφούς και τους ωριμάζουν. Και υπενθυμίζουν το πιο σημαντικό απ' όλα. Ότι ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του είναι ΕΝΑ. Και ως ΕΝΑ δεν φοβάται τίποτα! Μα τίποτα όμως!
