Ημέρα χαράς και γιορτής για όλους τους ΓΑΥΡΟΥΣ, παγκοσμίως. Ο Ολυμπιακός σήμερα 10/03, κλείνει 93 χρονιά ζωής και ένδοξης παρουσίας στα ελληνικά και όχι μόνο αθλητικά δεδομένα. Παντού κυρίαρχος και πρωταθλητής, ένας σύλλογος ο οποίος πρωταγωνιστεί παντού, με τίτλους, κούπες, τεράστιες διακρίσεις σε όλα τα επίπεδα και με ένα κόσμο ο οποίος αποδεικνύει την αγάπη του και τη στήριξή του καθημερινά προς την μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και μιας εκ των κορυφαίων πολυαθλητικών συλλόγων του κόσμου.
Μόνο περηφάνια νοιώθει όλος ο κόσμος του Ολυμπιακού για την συγκεκριμένη ημέρα, η οποία άλλαξε τον ρου του αθλητισμού στην Ελλάδα, καθώς και τις ζωές όλων αυτών που ταυτίστηκαν (και αυτών που έδωσαν το αίμα τους) για τον «ερυθρόλευκο» δαφνοστεφανωμένο Έφηβο.
Επιτυχίες σε όλα τα αθλήματα, αδιαμφισβήτητος νικητής κόντρα σε όλους και σε όλα, με τη δική του δυναμική και τον λαό του που αποτελεί τον 12ο, τον 6ο, τον 7ο ή τον 8ο παίκτη του ανάλογα αν παίζει ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ ή πόλο. Η δύναμη, η φωνή και η «ασπίδα» του Θρύλου.
ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ!
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως στις 10 Μαρτίου του 1925, μερικοί άνδρες που είχαν μεγάλες βλέψεις για την ίδρυση ενός αθλητικού σωματείου, θα δημιουργούσαν μία ιδέα που 92 χρόνια αργότερα θα γέμιζε υπερηφάνεια τους υποστηρικτές της;
Κάπως έτσι άρχισε η πορεία του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς τη μεγαλειώδη πορεία του έως τις ημέρες μας. Το ξεκίνημα του συλλόγου δύσκολο, όπως άλλωστε συνηθίζει να λέει και ο σοφός λαός μας. Το ρητό «κάθε αρχή και δύσκολη» δεν αποτέλεσε εξαίρεση για εκείνη την παρέα που έμελλε να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα.
Η χώρα προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια της από την καταστροφή της Σμύρνης με τους πρόσφυγες να κατακλύζουν τις Μεσογειακές χώρες. Οι περισσότεροι όπως ήταν λογικό ήρθαν στην Ελλάδα με συνέπεια να δημιουργηθούν πολλές ομάδες όπως η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αλλά και ο Ολυμπιακός. Η μάχη της... πλούσιας Αθήνας και του «φτωχού» Πειραιά είχε ήδη αρχίσει και έπρεπε να υπάρξει ένα αντίπαλο δέος που όπως και τότε έτσι και τώρα είναι ο Παναθηναϊκός.
Στις 10 Μαρτίου 1925 έγιναν οι πρώτες συζητήσεις και δύο μήνες αργότερα ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα αθλητικά δρώμενα της χώρας. «Νονός» ήταν ο Νότης Καμπέρος που έδωσε το όνομα στον σύλλογο και άφηνε για πάντα στο παρελθόν τον Αθλητικό και Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Πειραιώς και τον Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς, δύο σύλλογοι που ιδρύθηκαν, ενώθηκαν και... πέθαναν για χάρη του Ολυμπιακού. Τις βάσεις για την ύπαρξη της νέας ομάδας του Πειραιά αποτέλεσαν επιφανείς επιχειρηματίες της πόλης αλλά και η οικογένεια των Ανδριανόπουλων. Ο πατέρας Ανδρέας Ανδριανόπουλος διευθύνει ένα μεσαίο εμπορικό οίκο και τα παιδιά του δραστηριοποιούνται σε όλα τα αθλήματα όπως επίσης συνεννοούνται με άλλους παράγοντες.
ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗ
Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του Ολυμπιακού, τα πέντε «θρυλικά» αδέρφια και οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές έδωσαν τον πρώτο τους αγώνα με αντίπαλο αντιπροσωπεία από το γαλλικό καταδρομικό πλοίο «Ζαν Ντ’ Αρκ». Το τελικό 5-0 υπέρ των «ερυθρολεύκων» έμελλε να είναι και ο πρώτος καταγεγραμμένος αγώνας των Πειραιωτών που άθελά τους θα έκαναν τον Ολυμπιακό γνωστό και τρανό. Όταν οι περισσότεροι ρωτούσαν γιατί τα χρώματα της ομάδας ήταν κόκκινο και άσπρο, η απάντηση ήταν κοινή. Το κόκκινο επιλέχθηκε ως χρώμα τους πάθους, συμβόλιζε, όμως και το αίμα των Ελλήνων που είχαν χάσει τη ζωή τους στη Μικρασιατική καταστροφή ενώ το λευκό συμβόλιζε την αγνότητα με την οποία ο σύλλογος θα προχωρούσε μπροστά.
Οι επιτυχίες συνεχίζονταν για την ομάδα του Πειραιά που από την πρώτη στιγμή υπερέβαλε εαυτόν και άφησε για πάντα πίσω του τον μεγάλο αντίπαλο Εθνικό. Τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα Πειραιά τα οποία όμως δεν προσμετρούσαν στο πρωτάθλημα Ελλάδας κατακτήθηκαν από τον Ολυμπιακό που είδε τον Παναθηναϊκό να κάνει το ίδιο για το πρωτάθλημα της
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
Ιστορική αποτελεί η σεζόν 1927-28 καθώς τότε πραγματοποιήθηκε το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδας με τροπαιούχο τον Άρη Θεσσαλονίκης. Οι τρεις πρωταθλητές των ομίλων (Αθήνας-Πειραιά-Θεσσαλονίκης) έδιναν αναμετρήσεις στον τελικό γύρο προκειμένου να αναδειχτεί ο πρωταθλητής. Αργότερα οι ομάδες έγιναν περισσότερες αλλά πάντα βρίσκονταν σε ομίλους. Όλα αυτά έως το 1960 όταν καθιερώθηκε η Α Εθνική κατηγορία. Μέχρι τότε, όμως, οι παίκτες του Ολυμπιακού με τη θρυλική πεντάδα των Ανδριανόπουλων είχαν φροντίσει με τα επιτεύγματά τους να προσελκύσουν αρκετούς φιλάθλους που αργότερα πολλαπλασιάστηκαν ώστε να αποτελέσουν το δημοφιλέστερο σύλλογο της χώρας.
Αφορμή στάθηκαν τα 15 πρωταθλήματα Ελλάδας σε 23 διοργανώσεις και τα 8 Κύπελλα που συνοδεύτηκαν επίσης και από 6 νταμπλ, αριθμός πρωτόγνωρος για την εποχή. Πολλοί και γνωστοί ποδοσφαιριστές όπως οι Πολυχρονίου, Ρωσσίδης, Υφαντής, Ανδριανόπουλοι, Βάζος και πάρα μα πάρα πολλοί άλλοι τίμησαν και με το παραπάνω τη φανέλα του Ολυμπιακού, μια φανέλα που είχε βαρύνει επικίνδυνα, ήδη από τα πρώτα χρόνια παρουσίας της στους αγωνιστικούς χώρους.
Εκείνη η εποχή μάλιστα ήταν κατά πολλούς η κύρια αιτία για τον επεκτατικό... πολλαπλασιασμό των οπαδών στο πλευρό του Ολυμπιακού. Λίγο πριν την καθιέρωση της Α’ Εθνικής κατηγορίας οι Πειραιώτες είχαν φροντίσει να συνδέσουν το όνομά τους με ρεκόρ τα οποία καταρρίφθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα (και πάλι από τον Θρύλο!) ή μερικά παραμένουν έως τώρα. Τα τρία συνεχή νταμπλ (‘57, ‘58, ‘59) απέδειξαν του λόγου το αληθές ενώ παράλληλα σήμανε και το τέλος ενός μεγάλου γκολτζή, προάγγελου του Γιώργου Σιδέρη. Αξίζει να αναφερθεί πως ο Γιάννης Βάζος σκόραρε συνολικά 539 φορές σε όσα χρόνια αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό αλλά τότε δεν υπήρχαν πίνακες που καταμετρούσαν τα γκολ. Το σίγουρο είναι πως έδειξε στο μεγάλο Γιώργο Σιδέρη το δρόμο των επιτυχιών.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΥΝΟΗΣΕ
Το 1960 ήρθε και η πρώτη μεγάλη αλλαγή στο πρωτάθλημα καθώς θεσπίστηκε η Α’ Εθνική κατηγορία. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός είχαν επιστρέψει δριμύτεροι ενώ εκείνη την εποχή ο Ολυμπιακός προχωρούσε σε ριζική ανανέωση. Οι τίτλοι του πρωταθλητή έλειψαν από το σύλλογο για επτά χρόνια, όχι, όμως, και τα Κύπελλα τα οποία άγγιξαν τα τέσσερα. Την περίοδο 1965-66 ο Μάρτον Μπούκοβι ανέλαβε τις τύχες της ομάδας και μαζί με τον Γιώργο Σιδέρη αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους για την κατάκτηση δύο σερί πρωταθλημάτων. Όταν ο Ούγγρος τεχνικός αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα λόγω των πολιτικών γεγονότων της εποχής, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε ξανά μερικά προβλήματα αναφορικά με τη συγκομιδή τίτλων του πρωταθλητή. Τα Κύπελλα, όμως, πιστά στο ραντεβού τους έκαναν συχνά πυκνά την εμφάνισή τους και δεν έλειπαν από τους φίλους του Ολυμπιακού.
Όπως αρχικά η ομάδα στήριξε τους οπαδούς και ήρθαν με το μέρος του Ολυμπιακού, τη σεζόν 1970-71 τα πράγματα αντιστράφηκαν. Ο Ολυμπιακός κινδύνευε ακόμα και με υποβιβασμό αλλά η αγάπη των οπαδών του ήταν τόσο μεγάλη που κατάφερε να δώσει στους παίκτες το απαραίτητο έναυσμα για τη μεγάλη αντεπίθεση. Ο στόχος για την αποφυγή του υποβιβασμού επετεύχθη ενώ προστέθηκε ακόμα ένα Κύπελλο όταν στον τελικό ο ΠΑΟΚ έχασε με 3-1. Εκείνη τη χρονιά μάλιστα ο Γιώργος Σιδέρης αγωνιζόταν στη βελγική Αντβέρπ αποτελώντας τον πρώτο Έλληνα ποδοσφαιριστή που άφηνε την Ελλάδα για να αγωνιστεί σε ομάδα του εξωτερικού. Όταν επέστρεψε ο θρυλικός «Φόντακας», αγωνίστηκε το 1972 για τελευταία φορά με τα χρώματα του Ολυμπιακού και ακόμα κατέχει τον τίτλο του αρχισκόρερ της ομάδας έχοντας σημειώσει συνολικά 224 τέρματα. Πίσω του βρίσκεται ο Νίκος Αναστόπουλος με 142.
Η ΕΠΟΧΗ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ
Η τρίτη δυναστεία των «ερυθρολεύκων» άρχισε όταν στο... καράβι ανέλαβε χρέη καπετάνιου ο Νίκος Γουλανδρής. Ο Ολυμπιακός πραγματικά «πετούσε» την τριετία ‘73-‘75 καθώς εκτός από τους 18 διεθνείς που βρίσκονταν στην ομάδα του Πειραιά, οι τίτλοι έρχονταν ο ένας μετά τον άλλον. Τρία διαδοχικά πρωταθλήματα με τρομερά και αξεπέραστα ρεκόρ αλλά και δύο Κύπελλα (συνεπώς νταμπλ) συνέθεσαν μια από τις καλύτερες ομάδες από το ποδόσφαιρο που έπαιξε στον ελληνικό χώρο. Κελεσίδης, στα γκολπόστ, Αγγελής, Γκλέζος στην άμυνα φρόντισαν το 1973 να δημιουργήσουν ένα αξεπέραστο αμυντικό ρεκόρ με 13 μόλις τέρματα παθητικό σε 34 αγώνες που βαστάει μέχρι και σήμερα. Τα τρομερά σκορ εντός έδρας το 1974 όπου ο Ολυμπιακός δέχτηκε μόλις τρία γκολ έδειξαν πως δίκαια ο τίτλος έμενε στον Πειραιά. Εκείνη τη χρονιά μάλιστα οι Πειραιώτες σημείωσαν 102 γκολ, συνέθεσαν τη δεύτερη καλύτερη επίθεση της Ευρώπης πίσω από τον Άγιαξ αλλά και την καλύτερη της Ελλάδας όλων των εποχών.
Όπως όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος, έτσι ήρθε και το τέλος του Νίκου Γουλανδρή από το λιμάνι. Μερικοί είπαν πως παράγοντες της ομάδας τον πρόδωσαν, άλλοι πως αντιμετώπιζε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και άλλοι προβλήματα υγείας. Το θέμα είναι πως αποτέλεσε παρελθόν πριν ακόμα ολοκληρωθεί η σεζόν 1974-75 ενώ έφυγε τότε και ο τεχνικός των τίτλων Λάκης Πετρόπουλος.
Το όνειρο του καπετάνιου για μεγάλη ευρωπαϊκή πορεία, σταμάτησε το 1974 όταν ο Ούγγρος διαιτητής Παλοτάι δεν άφησε τον Ολυμπιακό να ξεπεράσει το εμπόδιο της Άντερλεχτ. Η ήττα με 5-1 στο Βέλγιο θα μπορούσε να ανατραπεί αλλά το 3-0 δεν έφτασε. Τρία ακόμα γκολ του Ολυμπιακού ακυρώθηκαν ως οφσάιντ (το ένα ορθώς) σε έναν αγώνα που έγινε στην Πάτρα λόγω τιμωρίας του Ολυμπιακού από τον αγώνα με αντίπαλο τη Σέλτικ. Ο κύκλος εκείνης της ομάδας έκλεισε οριστικά πριν την ανανέωση το 1976 όταν στον τελικό του Κυπέλλου γνώρισε την ήττα στα πέναλτι από τον Ηρακλή του Βασίλη Χατζηπαναγή.
ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΡΑΒΑ!
Τέσσερα χρόνια χωρίς τίτλο ήταν πολλά για την ομάδα του Ολυμπιακού η οποία με διαφορετικό τιμονιέρη επέστρεψε στο θρόνο του πρωταθλητή το 1980 και διατηρήθηκε εκεί έως το 1983 κάνοντας παράλληλα και ένα νταμπλ. Ο Σταύρος Νταϊφάς ήταν ο πρόεδρος και ο Νίκος Αναστόπουλος ο σκόρερ. Με την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου όπου η ομάδα του Πειραιά ξεκίνησε με κεφάλαιο 110 εκατομμυρίων δραχμών μπόρεσε να κάνει και κάτι το οποίο έμεινε στις μνήμες των απανταχού οπαδών του. Το 1983 αντιμετώπισε στα προημιτελικά του Κυπέλλου τον Παναθηναϊκό τον οποίο υποχρέωσε σε βαριά ήττα με 4-0 στην παράταση σε παιχνίδι που έγινε στο Καραϊσκάκη.
Έως το 1987 ο Ολυμπιακός κατέκτησε τα πέντε από τα επτά επαγγελματικά πρωταθλήματα που είχαν διεξαχθεί έως τότε και 25 από τα 33 που έχει συνολικά.
Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΣΕ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Αναμφισβήτητα αποτελεί την πλέον συγκλονιστική στιγμή στην ιστορία του Ολυμπιακού. Δυστυχώς, όχι χαράς και ευτυχίας, ούτε σε «ερυθρόλευκο» φόντο, αλλά... μαύρο.
Τότε, την 8η Φεβρουαρίου του 1981, που 21 αδέλφια μας άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ιστορικά σκαλιά της Θύρας 7 στο παλιό Καραϊσκάκη. Πλημμυρισμένα από ηδονή και ευτυχία, από το 6-0 που είχε καταφέρει ο Θρύλος απέναντι στην ΑΕΚ, «έφυγαν» με τη λέξη «Ολυμπιακός». Κι όμως, έτρεχαν να πανηγυρίσουν, να σηκώσουν ψηλά τους «ερυθρόλευκους» ως ανταμοιβή της χαράς που τους πρόσφεραν, ωστόσο η αμέλεια, το έγκλημα βύθισε στη θλίψη και μετέπειτα στην οργή όλη τη χώρα. ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!
ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Παναγιώτης Τουμανίδης, 14 ετών
Κώστας Σκλαβούνης, 16 ετών
Ηλίας Παναγούλης, 17 ετών
Γεράσιμος Αμίτσης, 18 ετών (οπαδός της ΑΕΚ)
Γιάννης Κανελλόπουλος, 18 ετών
Σπύρος Λεωνιδάκης, 18 ετών
Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19 ετών
Νίκος Φίλος, 19 ετών
Γιάννης Διαλυνάς, 20 ετών
Βασίλης Μάχας, 20 ετών
Ευστράτιος Λούπος, 20 ετών
Μιχάλης Κωστόπουλος, 21 ετών
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23 ετών
Σπύρος Ανδριώτης, 24 ετών
Κώστας Καρανικόλας, 26 ετών
Μιχάλης Μάρκου, 27 ετών
Κώστας Μπίλας, 28 ετών
Αναστάσιος Πιτσόλης, 30 ετών
Αντώνης Κουρουπάκης, 34 ετών
Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 ετών
Δημήτριος Αδαμόπουλος, 41 ετών
ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός πέρασε τα δέκα χειρότερα χρόνια της ιστορίας του. Χωρίς πρωτάθλημα έως το 1996, αλλά και πολλές διαδοχικές αποτυχίες στην Ευρώπη έκαναν το κλίμα κακό. Συν τοις άλλοις ο Νταϊφάς αποχώρησε πουλώντας το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών στον υπάλληλο της Τράπεζας Κρήτης Γιώργο Κοσκωτά. Ο Ολυμπιακός φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου το 1988 αλλά χάνει από τον ΠΑΟ έστω και αν ο Κοσκωτάς είχε μαζέψει ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στον ελληνικό χώρο. Η προσθήκη του Ούγγρου Λάγιος Ντέταρι ένα χρόνο αργότερα βοήθησε τον Ολυμπιακό να φτάσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον ΟΦΗ αλλά είχε ήδη προηγηθεί ο τσακωμός με τις «σημαίες» Νίκο Αναστόπουλο και Τάσο Μητρόπουλο. Ο «μουστάκιας» μάλιστα δοκίμασε την τύχη του στο Καμπιονάτο με την Αβελίνο αλλά αγωνίστηκε μόνο το 1988, στη χειρότερη χρονιά του Ολυμπιακού όπου τερμάτισε 8ος και απέφυγε τον υποβιβασμό.
Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης δεν καταφέρνουν να βγάλουν τον Ολυμπιακό από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει και παρά τις αποκτήσεις των τριών Σοβιετικών Προτασόφ, Λιτοφτσένκο και Σάβιτσεφ καταφέρνει να κατακτήσει ακόμα ένα Κύπελλο, το 1992 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στους διπλούς τελικούς. Αξίζει να αναφερθεί ότι το Κύπελλο του 1981 ήταν και το μοναδικό σε μια σειρά 14 ετών για τον Ολυμπιακό (1976-1989).
Το 1993 ο Ολυμπιακός με προπονητή στον πάγκο τον Λιούμπομιρ Πέτροβιτς που είχε κατακτήσει το Κύπελλο πρωταθλητριών με τον Ερυθρό Αστέρα το 1991 χάνει στον τελικό του Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό με 1-0 ενώ ακολουθούν ακόμα πιο δύσκολα χρόνια έως το 1996 χωρίς κανέναν τίτλο. Το θετικά είναι η παρουσία του κόσμου όπου το 1992 αναδεικνύεται πρωταθλητής στα εισιτήρια με 312 χιλιάδες, ενώ φτάνει έως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων όπου αποκλείεται από την Ατλέτικο Μαδρίτης (1993).
ΕΛΕΥΣΗ ΚΟΚΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ
Ήδη από το 1992 ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε ενεργό ρόλο στα διοικητικά του Ολυμπιακού αλλά οι κόποι του έφεραν αποτέλεσμα πέντε χρόνια αργότερα. Το χρέος των προηγούμενων προέδρων εξαφανίστηκε με διακανονισμό και όταν όλα πήραν το δρόμο τους η μεγάλη ομάδα του Πειραιά με προσθήκες ποδοσφαιριστών αξίας (Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Γιαννακόπουλος, Αλεξανδρής, Καραπιάλης, Καραταΐδης και αργότερα Τζιοβάνι, Ζάχοβιτς, Καρεμπέ, Ζέτερμπεργκ, Ριβάλντο) και προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς επέστρεψε στο θρόνο. Ρεκόρ επτά αλλεπάλληλων πρωταθλημάτων, δύο νταμπλ και μια πορεία έως τα προημιτελικά του Champions League συνέθεσαν την ομάδα που δύσκολα θα πέσει από την κορυφή. Το ένα πρωτάθλημα σε 14 χρόνια (1984-1997) έπαψε να στιγματίζει μια από τις χειρότερες περιόδους του Ολυμπιακού και ακολούθησαν 13 πρωταθλήματα σε 15 χρόνια. Το νταμπλ έγινε συνήθεια στον Πειραιά (1999, 2005, 2006, 2008, 2009) όπως επίσης και οι πανηγυρισμοί.
Το νέο γήπεδο Καραϊσκάκη αποδείχτηκε γούρικο για τον Ολυμπιακό ενώ οι φίλοι του Θρύλου μπόρεσαν στα πρόσφατα 15 χρόνια να ξεχάσουν ολοκληρωτικά τα προηγούμενα πέτρινα, καθώς κατακτήθηκαν 18 τίτλοι. Επειδή όμως τα πέτρινα χρόνια θα μείνουν για πάντα ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν παρόμοια λάθη, τα μπράβο και οι επευφημίες δεν θα εισακουστούν μόνο από τους ανθρώπους που κατέκτησαν τίτλους αλλά και από αυτούς που στα δύσκολα χρόνια ήταν εκεί.
ΣΕ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ
Με την έλευση του Βαγγέλη Μαρινάκη στον προεδρικό θώκο της ομάδας το 2010, ο Ολυμπιακός έχει τις σωστότερες βάσεις για να πρωταγωνιστήσει άλλα τόσα χρόνια. Η πρώτη χρονιά έφερε και πρωτάθλημα και τώρα η ομάδα εξακολουθεί να είναι μέσα σε όλους τους στόχους και η ευρωπαϊκή πορεία, που έχει τις βάσεις και τις ρίζες από το 1997 και μετά, είναι η νέα θετική εξέλιξη για την ομάδα του Ολυμπιακού, που γίνεται σεζόν με τη σεζόν, ολοένα και πιο γνωστή στην Ευρώπη.
Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη στο τιμόνι του Θρύλου, οι Πειραιώτες έχουν ράψει το τέταρτο αστέρι στη φανέλα τους και οδεύουν ολοταχώς για το 5ο, αφού το 44ο πρωτάθλημα σύντομα πιάνει Λιμάνι!
Παράλληλα, παρουσία του Βαγγέλη Μαρινάκη ο Ολυμπιακός έχει προσφέρει τεράστια βοήθεια σε συνανθρώπους μας που την έχουν πραγματική ανάγκη! Και μάλιστα μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες του συλλόγου στο ανθρωπιστικό έργο της ομάδας, είναι αυτή με τη UNICEF.
Φέτος, ο Θρύλος οδεύει ολοταχώς για την κατάκτηση ενός ακόμα πρωταθλήματος. Στην Ευρώπη βρίσκεται στους 16 του Europa League και παράλληλα είναι στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι μέσα σε όλους τους στόχους τους και θα τα δώσει όλα για να κάνει και πάλι χαρούμενους τους «ερυθρόλευκους» φιλάθλους.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
Ο Ολυμπιακός έχει πολυετή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας επιτύχει αρκετές προκρίσεις και νίκες, ενώ ήταν και η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Την περίοδο 1958–59 επρόκειτο να συμμετάσχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, όμως η κλήρωση του έφερε αντίπαλο την τουρκική Μπεσίκτας και λόγω των άσχημων σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες ο Ολυμπιακός αποχώρησε χωρίς να αγωνιστεί, καθώς η UEFA δεν δέχτηκε την πρότασή του οι αγώνες να διεξαχθούν στη Γιουγκοσλαβία. Τελικά έκανε την παρθενική του εμφάνιση την αμέσως επόμενη περίοδο στην ίδια διοργάνωση, όπου αντιμετώπισε τη Μίλαν, από την οποία αποκλείστηκε αποσπώντας ισοπαλία 2–2 στον Πειραιά και με ήττα 1–3 στο «Σαν Σίρο». Επίσης, ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα η οποία κατάφερε να προκριθεί στον επόμενο γύρο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, όταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1963–64 απέκλεισε την πολωνική Ζαγκλέμπιε, ενώ δύο χρόνια μετά στην ίδια διοργάνωση έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε εκτός Ελλάδας, 1–0 την Ομόνοια στη Λευκωσία.
Σημαντική διεθνής επιτυχία για την εποχή εκείνη ήταν η κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου το 1963, όπου στον τελικό επικράτησε της Λέφσκι Σόφιας μετά από τρεις αγώνες, 1–0 στο «Καραϊσκάκη», 0–1 στη Σόφια και 1–0 στον τρίτο και αποφασιστικό τελικό στην Κωνσταντινούπολη. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1971–72, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 μέσα στη Μόσχα απέναντι στην Ντιναμό Μόσχας, η οποία εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά αποκλείστηκε έχοντας χάσει με 2–0 εντός έδρας. Την επόμενη χρονιά στο Κύπελλο UEFA οι «ερυθρόλευκοι» πήραν σπουδαία πρόκριση απέναντι στην Κάλιαρι, η οποία τρία χρόνια πριν είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ιταλίας, νικώντας την μάλιστα και στους δύο αγώνες, 2–1 εντός και 1–0 εκτός έδρας, που ήταν και η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Ιταλία. Στον επόμενο γύρο αντιμετώπισαν την κάτοχο του τίτλου Τότεναμ, από την οποία αποκλείστηκαν αλλά κατάφεραν να την κερδίσουν στον πρώτο αγώνα στον Ναό με 1–0.
Ο Θρύλος κατάφερε να προκριθεί από τη φάση των ομίλων του Champions League άλλες δύο φορές. Την περίοδο 2007–08 προκρίθηκε από έναν δύσκολο όμιλο ως δεύτερος με 11 βαθμούς, αλλά ισόβαθμος με την Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε κατακτήσει την πρώτη θέση, αφήνοντας πίσω του τη Βέρντερ Βρέμης και τη Λάτσιο. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να κερδίσουν για πρώτη φορά εκτός έδρας σε όμιλο της διοργάνωσης πετυχαίνοντας δύο ιστορικές νίκες, μία μέσα στη Βρέμη με 3–1 επί της Βέρντερ και άλλη μία επί της Λάτσιο με 2–1 στο «Ολίμπικο» της Ρώμης. Επίσης, πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση στο «Μπερναμπέου» απέναντι στην Ρεάλ, όπου αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 8ο και να προηγηθούν με 2–1 στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου αν και αγωνίζονταν με 10 παίκτες από το 13ο λεπτό. Τελικά, ισοφαρίστηκαν στο 68ο και δέχτηκαν άλλα δύο γκολ στα τελευταία λεπτά του αγώνα, χάνοντας όμως αρκετές ευκαιρίες για κάτι καλύτερο αν και έπαιζαν με παίκτη λιγότερο επί σχεδόν 80 λεπτά. Η επιβλητική νίκη με 3–0 επί της Βέρντερ στην τελευταία αγωνιστική στο «Γ. Καραϊσκάκης» σφράγισε την ιστορική πρόκριση του Ολυμπιακού στην επόμενη φάση, όπου αποκλείστηκε από τη μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Τσέλσι, με ισοπαλία 0–0 στην Αθήνα και βαριά ήττα 3–0 στο Στάμφορντ Μπριτζ. Την πρόκριση στους «16» πήρε και την περίοδο 2009–10, όταν τερμάτισε δεύτερος στον όμιλο με 10 βαθμούς πίσω από την Άρσεναλ και πάνω από τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ολλανδίας, την Σταντάρ Λιέγης και την Άλκμααρ αντίστοιχα, κερδίζοντας και τους τρεις εντός έδρας αγώνες. Στην επόμενη φάση αποκλείστηκε από την αήττητη μέχρι εκείνη τη στιγμή Μπορντό, με ήττα 1–0 εντός και 2–1 εκτός.
Άλλες τρεις φορές ο Ολυμπιακός έφτασε κοντά στην πρόκριση από όμιλο του Champions League. Την περίοδο 2000–01 οι Πειραιώτες έχασαν την πρόκριση στην ισοβαθμία με τη Λιόν στη δεύτερη θέση με 9 βαθμούς, χάρη στο εκτός έδρας γκολ που πέτυχαν οι Γάλλοι στα τελευταία λεπτά του αγώνα στην Αθήνα όπου ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 2–1, ενώ στην τελευταία αγωνιστική του ομίλου η ελληνική ομάδα έχασε στη Γαλλία με 1–0. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει εντός έδρας και τις άλλες δύο ομάδες του ομίλου, την ολλανδική Χέρενφεν και την φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Βαλένθια, η οποία τερμάτισε και πρώτη στον όμιλο. Παρόμοια τύχη είχε και την περίοδο 2004–05, όταν σε ένα δύσκολο όμιλο με αντιπάλους τη φιναλίστ της προηγούμενης περιόδου Μονακό, τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ και τη Λα Κορούνια, ο Ολυμπιακός τερμάτισε στη δεύτερη θέση ισόβαθμος με τη Λίβερπουλ με 10 βαθμούς, έχοντας κερδίσει και πάλι όλους τους εντός έδρας αγώνες και με εκτός έδρας ισοπαλία με τη Λα Κορούνια. Στην τελευταία αγωνιστική αντιμετώπισε εκτός έδρας τη Λίβερπουλ, την οποία είχε κερδίσει στην Αθήνα με 1–0. Αν και προηγήθηκε στο ημίχρονο μέσα στο «Άνφιλντ», τελικά έχασε με 3–1 δεχόμενος το μοιραίο τρίτο γκολ πάλι στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Στα επιτεύγματα του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλαμβάνονται επίσης η εντυπωσιακή νίκη με 6–2 επί της δευτεραθλήτριας Ευρώπης Μπάγερ Λεβερκούζεν στο πλαίσιο των ομίλων του Champions League της περιόδου 2002–03, η οποία αποτελεί και τη μεγαλύτερη ήττα της γερμανικής ομάδας στην Ευρώπη, η ευρεία νίκη με 3–0 επί της Γαλατάσαραϊ στον όμιλο της επόμενης περιόδου, η ιστορική εκτός έδρας νίκη με 2–1 επί της Γιουβέντους στο UEFA του 1999–00, καθώς και οι μεγάλες νίκες στο UEFA της περιόδου 2008–09 με 5–1 επί της Μπενφίκα και με 4–0 επί της Χέρτα Βερολίνου, η οποία επίσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Χέρτα στην Ευρώπη. Επίσης, ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να διατηρήσει αήττητη την έδρα του στα τέσσερα πρώτα χρόνια της συμμετοχής του στο Champions League, χάνοντας για πρώτη φορά στην πέμπτη του διαδοχική συμμετοχή, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη ομάδα που τον κέρδισε στο ΟΑΚΑ με 2–0, διακόπτοντας το σερί των 15 εντός έδρας αγώνων χωρίς ήττα της πειραϊκής ομάδας. Ο Ολυμπιακός έχει πετύχει ένα ακόμα ανάλογο σερί 11 εντός έδρας αήττητων αγώνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, το οποίο διακόπηκε από τη Μπορντό το 2010, με την προηγούμενη ήττα του να καταγράφεται το 2006 από τη Ρόμα.
Την περίοδο 2011–12 ο Ολυμπιακός επιστρέφει στους ομίλους του Champions League αντιμετωπίζοντας τη Μαρσέιγ, την Άρσεναλ και τη Ντόρτμουντ, τερματίζοντας στην 3η θέση του ομίλου. Παρά τις τρεις νίκες που σημείωσε στους ομίλους της σπουδαίας διασυλλογικής οργάνωσης (Ολυμπιακός-Ντόρτμουντ 3-1, Μαρσέιγ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Άρσεναλ 3-1 - πληρώνοντας την εντός έδρας ήττα από την Μαρσέιγ με 1-0), ο πειραϊκός σύλλογος έφτασε έως την φάση των «16» του Europa League νικώντας 2 φορές την ρώσικη Ρουμπίν Καζάν με 1-0 (εντός και εκτός έδρας) αλλά μάταια αποκλείστηκε από την ουκρανική Μέταλιστ παρά την εκτός έδρας νίκη του με 0-1 (Μέταλιστ-Ολυμπιακός 0-1 και Ολυμπιακός-Μέταλιστ 1-2). Ο Θρύλος παρά την καλή του ευρωπαϊκή παρουσία, αποκλείστηκε και στους δύο θεσμούς, από τις δύο εντός έδρας ήττες στο «Γ. Καραϊσκάκης» που του κόστισαν μια καλύτερη μελλοντική ευρωπαϊκή πορεία.
Το 2012-13 συμμετείχε στον 2ο όμιλο του Champions league με Σάλκε, Άρσεναλ και Μονπελιέ. Παρά τις καλές εμφανίσεις, κατέκτησε την 3η θέση (1η Σάλκε, 2η Άρσεναλ) και εξασφάλισε τη παρουσία του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το Φλεβάρη ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τη Λεβάντε για τη φάση των «32» του Europa League. Με την ισπανική ομάδα ο Ολυμπιακός σημείωσε δύο ήττες σε ισάριθμα ματς. Μια εκτός έδρας με σκορ 3-0 και μια εντός 1-0 με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από την συνέχεια της διοργάνωσης.
Το 2013-14 οι Πειραιώτες συμμετείχαν στον 3ο όμιλο του Champions League μαζί με την Παρί Σεν Ζερμέν, την Μπενφίκα και την Άντερλεχτ. Με τρομερές εμφανίσεις σε Παρίσι και Λισαβόνα και το μεγάλο διπλό στις Βρυξέλλες επί της Άντερλεχτ με 3-0, οι «ερυθρόλευκοι» πήραν το εισιτήριο για τους «16» του Champions League τερματίζοντας στη δεύτερη θέση έχοντας 10 βαθμούς. Η κληρωτίδα έφερε απέναντι στον Ολυμπιακό, το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στο πρώτο παιχνίδι στις 25 Φεβρουαρίου 2014, ο Θρύλος πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του στην Ευρώπη και υπέταξε τους «κόκκινους διαβόλους» με 2-0!
Παράλληλα, τη σεζόν 2014-15 στο Champions League, επίσης ο Ολυμπιακός πέτυχε μεγάλες νίκες κόντρα σε αντιπάλους που αποτελούν μεγαθήρια της Ευρώπης! Συγκεκριμένα, στο Καραϊσκάκη νίκησε την Ατλέτικο Μαδρίτης με 3-2, περσινή φιναλίστ του Champions League και πρωταθλήτρια Ισπανίας, ενώ επίσης στον Ναό νίκησε με 1-0 την πρωταθλήτρια Ιταλίας, Γιουβέντους!
Τη σεζόν 2015-2016 ο Ολυμπιακός πανηγύρισε ξανά σπουδαίες νίκες στην Ευρώπη, με αποκορύφωμα το τεράστιο διπλό στο «Εμιρέιτς» επί της Άρσεναλ. Επίσης, κέρδισε δύο φορές την Ντιναμό Ζάγκρεμπ στο Champions League και γέμισε με περηφάνια όλους τους ΓΑΥΡΟΥΣ.
Φέτος, κέρδισε την Αστάνα και την Γιανγκ Μπόις στους ομίλους, διέλυσε την Οσμανλισπόρ στον δεύτερο αγώνα της φάσης των «32» και πέρασε στους «16» του Europa League, όπου θα τα δώσει όλα κόντρα στην Μπεσίκτας για να πάρει την πρόκριση στους 8 του θεσμού.
ΘΥΘΗΜΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (44): 1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
Κύπελλα Ελλάδος (27): 1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013, 2015
Σούπερ Καπ Ελλάδος (4): 1980, 1987, 1992, 2007
Βαλκανικό Κύπελλο (1): 1963
ΡΩΜΗ-ΠΟΛΗ-ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να μην κυριαρχεί και να πρωταγωνιστεί σε όλα τα αθλήματα, καθώς μιλάμε για έναν τεράστιο αθλητικό οργανισμό. Στα τέλη λοιπόν της δεκαετίας του '30, δημιουργήθηκε η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού με παίκτες από την «Ιωνίδιο» Σχολή. Μεγάλες μορφές του ελληνικού μπάσκετ φόρεσαν την «ερυθρόλευκη» φανέλα, σπουδαίοι προπονητές έγραψαν ιστορία, με τον Ολυμπιακό να γιγαντώνεται και να πρωταγωνιστεί εντός και εκτός συνόρων. Μεγαλύτερη στιγμή -μέχρι την επόμενη- η κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (Ευρωλίγκα) το 1997 στη Ρώμη.
Το πρωτάθλημα του 1949 ήταν ο πρώτος τίτλος στην ιστορία της ομάδας, ενώ έντεκα χρόνια μετά (1960)ήρθε και ο δεύτερος. Τη δεκαετία του '70δημιουργήθηκε μια ομάδα τίτλων με βάση τη χρυσή φουρνιά από Ελληνοαμερικανούς μπασκετμπολίστες (Γιατζόγλου, Καστρινάκης, Μελίνι, Διάκουλας) και τον«Πατριάρχη» του ελληνικού μπάσκετ Φαίδωνα Ματθαίου στον πάγκο.
Ο Ολυμπιακός φτάνει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1976, ενώ δυο χρόνια μετά με τον Κώστα Μουρούζη έρχεται και το τέταρτο πρωτάθλημα. Το 1978 ο Ολυμπιακός φτάνει στην τελική φάση των «6»του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ήταν η κορυφαία στιγμή αυτής της ομάδας που κατέκτησε ακόμα, τέσσερα κύπελλα Ελλάδας.
Μετά τα στείρα χρόνια στη δεκαετία του '80, το 1991 ήρθε η «αναγέννηση» του Ολυμπιακού. Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε τα ηνία και οδήγησε την ομάδα στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα (1993, 94, 95, 96, 97), τρία κύπελλα (1994, 97, 02) και βεβαίως το Κύπελλο Πρωταθλητριών στοFinal 4 της Ρώμης (1997) είναι το επιστέγασμα μιας εντυπωσιακής πορείας του Ολυμπιακού που έπαιξε ακόμη σε δυο ευρωπαϊκούς τελικούς (1994, 1995) στα τέσσερα Final 4που αγωνίστηκε (1999 - 3η θέση).
Το 2004 ενίσχυσαν οικονομικά την «ερυθρόλευκη» ΚΑΕ οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, Παναγιώτης και Γιώργος, μέχρι να αναλάβουν το 2009 εξ ολοκλήρου την ΚΑΕ. Ο πρώτος τίτλος ήρθε τον Φεβρουάριου του 2010, με την κατάκτηση του Κυπέλλου ενώ στη συνέχεια ήρθε η δεύτερη συνεχόμενη πρόκριση σε Final 4. Την επόμενη σεζόν (2011) ο Ολυμπιακός κατέκτησε και πάλι το Κύπελλο Ελλάδας και ετοιμάζεται μέσα από μία νέα προσπάθεια επανήλθε στον θρόνο του στο πρωτάθλημα το 2012, ενώ την ίδια χρονιά κατέκτησε και την Ευρωλίγκα στην Πόλη, ενώ και το Λονδίνο βάφτηκε κόκκινο το 2013!
Τα τελευταία δύο χρόνια ο Θρύλος στέφεται πρωταθλητής και αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.
ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗ (Μπάσκετ)
ΑΝΔΡΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (12): 1949, 1960, 1976, 1978, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2012, 2015, 2016
Κύπελλα Ελλάδος (9): 1976, 1977, 1978, 1980, 1994, 1997, 2002, 2010, 2011
Πρωταθλήματα Ευρώπης (3): 1997, 2012, 2013
Διηπειρωτικό Κύπελλο (1): 2013
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (2): 2016, 2017
Κύπελλα Ελλάδος (2): 2016, 2017
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ!
Μεγάλες στιγμές και δυνατές συγκινήσεις στον κόσμο του Ολυμπιακού έχει χαρίσει και ο Ερασιτέχνης. Άλλωστε ο Θρύλος δεν είναι αυτοκράτορας μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά κάθεται στον θρόνο του ελληνικού αθλητισμού, αφού έχει τις σημαντικότερες επιτυχίες από κάθε άλλον εντός συνόρων.
Μόνο και μόνο τα ευρωπαϊκά σε τόσα πολλά αθλήματα δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο γιατί οι ΓΑΥΡΟΙ μπορούν να είναι περήφανοι και να βρίσκονται πάντα στην κορυφή! Ευρωπαϊκά στο ανδρικό βόλεϊ, κατάκτηση της κορυφής της γηραιάς ηπείρου από το πόλο ανδρών και γυναικών. Πράγματα που απλά άλλοι δεν τα ζουν ποτέ για τον Θρύλο είναι… ρουτίνα!
ΠΕΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ (Βόλεϊ)
ΑΝΔΡΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (27): 1968, 1969, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981, 1983, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014
Κύπελλα Ελλάδος (17): 1981, 1983, 1989, 1990, 1992, 1993, 1994, 1997, 1998, 1999, 2001, 2009, 2011, 2013, 2014, 2016, 2017
Σούπερ Καπ Ελλάδος (2): 2000, 2010
Λιγκ Καπ Ελλάδος (4): 2013, 2015, 2016, 2017
Beach Volleyleague (1): 2016
Κύπελλo Κυπελλούχων Ευρώπης (1): 1996
Top Teams Cup (1): 2005
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (5): 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
Κύπελλα Ελλάδος (8): 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ (Πόλο)
ΑΝΔΡΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (31): 1927, 1933, 1934, 1936, 1947, 1949, 1951, 1952, 1969, 1971, 1992, 1993, 1995, 1996, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
Κύπελλα Ελλάδος (18): 1992, 1993, 1997, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016
Σούπερ Καπ Ελλάδος (2): 1997, 1998
Πρωτάθλημα Ευρώπης (1): 2002
Σούπερ Καπ Ευρώπης (1): 2002
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (8): 1995, 1998, 2009, 2011, 2014, 2015, 2016, 2017
Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (1): 2015 (Euroleague)
Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1): 2014 (Len Trophy)
Σούπερ Καπ Ευρώπης (1): 2015
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ
Πρωταθλήματα Ελλάδος Open (58): 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1937, 1960, 1961, 1962, 1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017
Πρωταθλήματα Ελλάδος Ανοιχτής Θάλασσας (4): 2010, 2015, 2016, 2017
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Masters Κολύμβησης (1): 2017
Super Cup Ελλάδας (1): 2015
Διασυλλογικά Κύπελλα Ελλάδας (4): 1997, 1998, 1999, 2001
ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗ (Πινγκ Πονγκ)
ΑΝΔΡΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (13): 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978, 1980, 2004, 2005, 2014, 2016, 2017
Κύπελλα Ελλάδος (6): 1971, 1972, 2003, 2004, 2005, 2008
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (18): 1961, 1962, 1964, 1965, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009
Κύπελλα Ελλάδος (11): 1965, 1966, 1983, 1984, 1985, 1986, 2001, 2005, 2006, 2007, 2008
ΣΤΙΒΟΣ
ΑΝΔΡΕΣ
Πρωταθλήματα Ελλάδος Ανοιχτού Στίβου (11) : 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016, 2017
Πρωταθλήματα Ελλάδος Κλειστού Στίβου (8): 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018
Πρωταθλήματα Ανωμάλου Δρόμου (12): 1965, 1966, 1967, 1984, 2003, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013
Πανελλήνιο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα (1): 2000
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Πρωτάθλημα Ελλάδος Ανοιχτού Στίβου (1): 2010.
ΠΑΛΗ
Πρωταθλήματα Ελλάδος Ελληνορωμαϊκής (2): 1976, 2006
Κύπελλο Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (Cela Cup) Ανδρών (1): 2006
ΠΥΓΜΑΧΙΑ
ΑΝΔΡΕΣ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (3): 1970, 1985, 2017
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Πρωτάθλημα Ελλάδος (2): 2012, 2015
ΞΙΦΑΣΚΙΑ
ΑΝΔΡΕΣ
Πρωταθλήματα Ελλάδος Σπάθης (2): 2015, 2016
Κύπελλα Σπάθης (1): 2015
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Πρωταθλήματα Ελλάδος Σπάθης (1): 2015
Κύπελλα Σπάθης (1): 2015
ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
Πρωταθλήματα Ελλάδος (2): 1970, 1971
ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ
Πρωτάθλημα Ελλάδος Ομαδικής Βαθμολογίας (1): 1954
ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
Πρωτάθλημα Ελλάδος (1): 1971 (Άνδρες)
