Στο μισό γήπεδο παίχτηκε όλο το ματς. Από την μια μεριά ήταν ο Ολυμπιακός που έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν φανερά ανώτερος και από την άλλη ο ΠΑΣ Γιάννινα, που έκανε τα πάντα για να μην χάσει υπό την ανοχή και του διαιτητή, Τζήλου. Μέχρι γκολ που πέρασε την γραμμή, τουλάχιστον, ένα μέτρο δε κατακύρωσαν (μαζί με τον βοηθό του Γκάγκα) στους «ερυθρόλευκους», ενώ ανέχτηκε τις προκλητικές καθυστερήσεις και ξύλο εκτός φάσεων από τους φιλοξενούμενους. Παρόλα αυτά, όμως  οι «ερυθρόλευκοι» πήραν τη νίκη και «στέφθηκαν» πρωταθλητές χειμώνα. Στην κορυφή μπορεί και πρέπει να παραμείνει ο Θρύλος μέχρι το φινάλε της Super League.

Στο α’ ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν έβρισκε φάσεις σε ροή αγώνα. Η μπάλα περνούσε συνεχώς από τα πόδια του Ταχτσίδη και έφτανε αργά στην επίθεση με αποτέλεσμα η άμυνα του ΠΑΣ να έχει οργανωθεί. Σε συνδυασμό με τις κακές διαγώνιες μπαλιές που επιχείρησε, η δουλειά των φιλοξενούμενων άρχισε να γίνεται εύκολη.

Αυτόν που πραγματικά αισθάνθηκε η άμυνα του ΠΑΣ ήταν ο Μάρκο Μάριν. Ο Γερμανός κινούνταν και πίσω από τις γραμμές και δημιουργούσε ρήγματα. Αυτός κέρδισε το φάουλ στο ξεκίνημα που απέκρουσε ο Γιαννίκογλου ή πιο μετά έβγαλε την πάσα στον Φορτούνη με την γρήγορη εκτέλεση ενός άλλου φάουλ έξω από την περιοχή.

Ακόμα και η ευκαιρία του Φορτούνη στο 45’ από ενέργεια του Μάριν δημιουργήθηκε. Όχι πως οι υπόλοιποι δεν είχαν όρεξη, όμως ο Οτζίτζα έμοιαζε περισσότερο εγκλωβισμένος στα δεξιά, καθώς σε λίγες περιπτώσεις έγινε η αλλαγή θέσης με τον Κώστα, ώστε να διαταράξουν την ισορροπία στην ανασταλτική λειτουργία του ΠΑΣ, ο οποίος όπως συνηθίζει παρατάχθηκε με 3 κεντρικούς αμυντικούς.

Ήταν εμφανές ότι η επίθεση του Ολυμπιακού χρειαζόταν τόνωση και κυρίως η μπάλα να φεύγει πιο γρήγορα από το κέντρο στην πρώτη πάσα. Όσο καθυστερούσαν, τόσο πιο άνετα μπορούσαν να διαβάσουν οι φιλοξενούμενοι τις κινήσεις των «ερυθρόλευκων». Στον Ομάρ δόθηκε λίγες φορές η ευκαιρία για πλαγιοκοπήσεις, στον Κούτρη λίγες περισσότερες και ήταν ξεκάθαρη η εντολή του Πετράκη να μην περάσει η μπάλα στα δύο επιθετικογενή μπακ του Ολυμπιακού, κάτι που πέτυχε σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο 45λεπτο.

Η αλλαγή που έκανε ο Τάκης Λεμονής ήταν η ενδεδειγμένη μετά το πέρας του πρώτου δεκαλέπτου στο β΄ ημίχρονο, καθώς αφενός έδωσε πλάτος στην επίθεση με την είσοδο του Πάρντο και αφετέρου ο Οτζίτζα γύρισε στο κέντρο και πέρασε την μπάλα γρήγορα και με κάθετες πάσες κόβοντας σαν... βούτυρο την αμυντική διάταξη του ΠΑΣ.

Και μπορεί το γκολ να ήρθε από σουτ του κορυφαίου χθες παίκτη του Ολυμπιακού, Μάρκο Μάριν, από το ύψος της μεγάλης περιοχής, όμως δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για να σκοράρουν οι «ερυθρόλευκοι» και από πιο κοντά.

Αποτελεί απορίας άξιο πως δεν είδαν ούτε ο βοηθός, Γκάγκας, ούρε ο διαιτητής Τζήλος το γκολ του Ανσαριφάρντ, αφού η μπάλα πέρασε εμφανώς την γραμμή της εστίας. Εκεί κανονικά θα έπρεπε να είχε τελειώσει το ματς και να μην υπάρχει άγχος μέχρι τα τελευταία λεπτά.

Όχι πως οι φιλοξενούμενοι έκαναν κάποια ευκαιρία, όμως όταν το σκορ παραμένει στο εύθραυστο 1-0 από το… πουθενά πολλά μπορούν να γίνουν. Άλλωστε, οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΣ έριξαν πολύ… ξύλο και κλωτσιές για να καταφέρουν να κρατήσουν τους «ερυθρόλευκους». Ο Λίλα με τα χτυπήματα στον Μάριν έπρεπε να είχε αποβληθεί.

Αφήστε αυτή την αηδία με τις καθυστερήσεις που έκαναν οι Γιαννιώτες από το πρώτο ημίχρονο… Πραγματικά είναι η πρώτη φορά που είδαμε ομάδα του Γιάννη Πετράκη να παίζει τέτοιο αντί-ποδόσφαιρο  στο Καραϊσκάκη.