Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, παραχώρησε συνέντευξη στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΑ και στον δημοσιογράφο κ. Νότη Ανανιάδη, σχετικά με τις αντιδράσεις για τη δημιουργία δομής φιλοξενίας ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων από την  ΜΚΟ Praksis, σε κτίριο στον Πειραιά.  Ο κ. Μώραλης δήλωσε σχετικά: «Πριν από τρεις ημέρες έγινε ένα φόρουμ που διοργάνωσε η Unesco με το Ίδρυμα Μαριάννα Βαρδινογιάννη, με συζήτηση για το πώς θα ενταχθούν οι πρόσφυγες στη χώρα. Εκεί το ζήτημα το οποίο συζητήσαμε είναι ο φόβος, ο οποίος υπάρχει ή καλλιεργείται από ορισμένους στις τοπικές κοινωνίες. Είναι απαράδεκτο να θεωρεί μια γειτονιά, μια δημοτική κοινότητα, ότι δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή της μια δομή που θα στεγάσει και θα φιλοξενήσει 20 ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά, με δικαιολογία ότι μπορεί να γίνει το οτιδήποτε. Φυσικά περιστατικά όπως αυτά της Χίου, όπως και το θλιβερό περιστατικό στη Μόρια δεν ευνοούν, διότι βρίσκουν έδαφος οι επιτήδειοι, κάποιοι ακραίοι ιδεολογικά, να φοβίσουν τους δημότες ότι τέτοια πράγματα θα γίνουν και σε αυτές τις δομές. Νομίζω είναι αστείο να το συζητάμε. Θεωρώ ότι ο Πειραιάς πρέπει να γίνει μια αγκαλιά για όλο τον κόσμο. Ο Πειραιάς ξέρει από προσφυγιά, η χώρα ξέρει από προσφυγιά. Φιλοξενήσαμε χιλιάδες πρόσφυγες στο λιμάνι, παρά το ότι δεν συμφωνούσα και εγώ με την παραμονή τους εκεί και πήραμε συγχαρητήρια. Τους σιτίσαμε και τους προσφέραμε διάφορες υπηρεσίες, όλη η πόλη μαζί και όχι η Δημοτική Αρχή, η οποία απλώς συντόνισε. Δεν μπορεί λοιπόν τώρα να αρνηθούμε ή να υπάρχουν ενάντιες φωνές. Εγώ ντρέπομαι που υπάρχουν φωνές άρνησης για στέγαση 20 ανήλικων παιδιών. Από την άλλη πλευρά, επειδή η υπόθεση με τις ΜΚΟ, για το πώς λειτουργούν στη χώρα, θέλει λίγο ψάξιμο, θα πω ότι έχουν δίκιο οι κάτοικοι, όσοι λένε ότι βεβαίως να γίνει, αλλά να τηρηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες και να υπάρχει και ο απαραίτητος έλεγχος είτε από το κράτος είτε από τον Δήμο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, ώστε να μην δούμε πράγματι, άλλα από αυτά που περιμένουμε με συνέπειες για την τοπική κοινωνία. Είναι δύσκολη η ισορροπία το να διαφυλάξεις τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και από την άλλη να διαφυλάξεις και την ομαλή λειτουργία μια πόλης. Βλέπετε τι γίνεται στα νησιά. Βέβαια εκεί η αναλογία κατοίκων και προσφύγων είναι πολύ διαφορετική. Εμείς είμαστε μια πόλη 200.000 κατοίκων. Δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση για 20 ή 300 ανθρώπους. Πρέπει επίσης να πω ότι ήδη Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έχουν μισθώσει διαμερίσματα στον Πειραιά και δεν είναι λίγα, είναι εκατοντάδες, τα οποία έχουν στεγάσει και καλώς, οικογένειες προσφύγων. Ξέρετε πολύ καλά ότι όσο και αν συζητάμε εμείς για μετεγκατάσταση, κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους θα παραμείνουν στη χώρας μας. Αυτό είναι δεδομένο. Πρέπει λοιπόν να βρούμε έναν τρόπο να τους εντάξουμε. Να στεγαστούν, να σιτίζονται, να έχουν περίθαλψη, να έχουν εκπαίδευση να έχουν δουλειές. Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτό είναι το στοίχημα νομίζω της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εγώ ντρέπομαι να βλέπω Δημάρχους οι οποίοι έχουν τραβήξει τα πάνδεινα ενάμιση χρόνο τώρα, στη Χίο, στη Σάμο και στη Λέσβο και να γίνεται κουβέντα σε μια πόλη σαν τον Πειραιά, για δομές φιλοξενίας μερικών δεκάδων ανθρώπων. Αυτό με στενοχωρεί. Από την άλλη θα στηρίξω και τη νομιμότητα της διαδικασίας, αλλά και το να γίνουν τέτοιες δομές».