Ο Κανέλος πένθησε τη σύντροφό του την Πέρσα που σκοτώθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 2013 για έξι μήνες. Έμεινε εκεί θλιμμένος στη γωνιά του Everest, κάτω από το Αστυνομικό Tμήμα και στην τότε τράπεζα Πειραιώς όπου πέρασαν όλη τους τη ζωή πάντα μαζί. Ούτε λόγος να κάτσει στη «δική της» μεριά. Μόνο καθόταν και κοιτούσε το χώρο όπου η Αγαπημένη του συνήθιζε να ξαπλώνει. Τις κρύες νύχτες του Χειμώνα συνέχισε να κοιμάται στο μαγαζί το οποίο μας είχε παραχωρήσει η αείμνηστη κυρία Μαρία Μαντά για να έχουν ζεστασιά τα σκυλάκια μας, εκεί όπου κοιμόταν επί έναν ολόκληρο Χειμώνα τα βράδια με τη σύντροφό του Πέρσα. Ο χώρος του ήταν ήδη οικείος και αισθανόταν καλά αν και μόνος του.
Το μαγαζί νοικιάστηκε και αρχίσαμε δύο σπίτια να φιλοξενούμε τον φίλο μας Κανέλο.
Έτσι είχε ζεστασιά εκείνον τον δύσκολο χειμώνα του 2014-2015 με τις τόσες βροχές και το τσουχτερό κρύο. Δυστυχώς το ένα σπίτι αποφάσισε ότι δεν τον θέλει άλλο παρόλο που οι άνθρωποί του οικειοθελώς άνοιξαν το σπίτι τους σ’ αυτόν.
Καημένε μου Κανέλο... αισθάνθηκες για άλλη μια φορά στη ζωή σου την εγκατάλειψη όπως όταν ήσουν μικρός και σε άφησαν και όπως συνηθίζεται από κάποια όντα που θέλουν να λέγονται «άνθρωποι»...
Στενοχωρήθηκε πολύ ο φίλος μας μια και σ’ αυτό το σπίτι είχε παρέα μια σκυλίτσα που την αγαπούσε από παλιά και γνωριζόντουσαν όλα τα σκυλάκια μαζί και η Πέρσα. Στην αρχή δεν έτρωγε και ήθελε να πάει τις ώρες που τον έπαιρναν στο σπίτι αυτό. Έχασε τους ρυθμούς του.
Μείναμε οι δύο μας... προσπάθησα να καλύψω το κενό και να σε προστατέψω όλο το διάστημα του κρύου και των βροχών. Δύσκολα με τα γατάκια που υπάρχουν στο σπίτι (το δεύτερο σπίτι που τον φιλοξενούσε) αλλά τα καταφέραμε.
Όλο αυτό το διάστημα όμως και τους μήνες που ο καιρός ήταν καλός (ώστε να μη χρειάζεται να μείνει στο σπίτι αφού και ο ίδιος επιθυμούσε να είναι έξω ελεύθερος όπως είχε συνηθίσει) ο Κανέλος είχε αρχίσει να αποζητά παρέα όπως όλα τα κοινωνικά σκυλάκια.
Ήθελε να ανήκει κι αυτός κάπου...
Βρήκε, λοιπόν, άλλα δύο πολύ καλά σκυλάκια απέναντι από την πλατεία Κοραή... τον Αυτάκια (όπως τον αποκαλώ επειδή έχει μεγάλα αυτιά), ο αρχηγός της παρέας και την πολύ καλή και γλυκιά μπουμπού ή μπουκίτσα.
Έκανε μεγάλη προσπάθεια να γίνει αποδεκτός στην παρέα και τα κατάφερε.
Δεν ήθελε να έρχεται στο σπίτι και να αφήνει τους φίλους του. Στην αρχή συνόδευε το κορίτσι της παρέας και μετά έγινε «κολλητός» με τον Αρχηγό.
Προτιμούσε να κρυώνει αρκεί να μην αφήσει τα φιλαράκια του.
Άφηνε τον Αρχηγό να κάθεται στο χαλάκι μια και υπήρχε ιεραρχία, βλέπετε.
Κυνηγούσε τα αυτοκίνητα γιατί το έκανε ο Αρχηγός...κάποτε η σύντροφός του η Πέρσα και τώρα ο Αυτάκιας. Σαν να έλεγε ο Κανέλος: «παιδιά, κι εγώ μαζί σας είμαι».
Αποτέλεσμα ήταν κάποια στιγμή να χτυπηθείς από αυτοκίνητο στο πόδι.
Με ένα ράγισμα στη φάλαγγα και μια βαθιά πληγή πως μπορούσα να σε αφήσω μόνο...
Μείναμε μαζί στο σπίτι όλο τον Σεπτέμβριο του 2015. Έκανες «διακοπές» που λέμε... και τι καλό σκυλάκι που ήσουν... δεν ακούστηκες καθόλου... σεβόσουν το χώρο και ήσουν «κύριος»...
Ήσουν που λέμε «και του λιμανιού και του σαλονιού»...
Κάθε φορά που βγαίναμε βόλτα όμως ήθελες να γυρίσεις στους φίλους σου.
Έγινες καλά και γύρισες στα φιλαράκια σου γεμάτος χαρά! Δεν τους ξέχασες...πως μπορούσες άλλωστε...
Γιατί, ο Αγαπημένος μας φίλος Κανέλος, αγαπητοί αναγνώστες ήταν κοινωνικός... ήταν κοινωνικός όσο και κάποιο άλλο σκυλάκι που μπορεί να συναντούσε.
Δυστυχώς κάποιοι «ιδιοκτήτες» σκύλων ίσως από άγνοια δε φρόντισαν να «κοινωνικοποιήσουν» το σκυλάκι τους με τα άλλα σκυλάκια με αποτέλεσμα καμιά φορά να δημιουργείται «τσακωμός» όταν κάποιο δεσποζόμενο πήγαινε στην «περιοχή του».
Το αποτέλεσμα ήταν να την «πληρώνει» ως συνήθως το αδέσποτο επειδή δεν έχει κανέναν να τον προστατέψει, επειδή θέλει να «προστατέψει την περιοχή του», επειδή είναι απλά είναι ένας σκύλος που κάποιος παράτησε χωρίς να έχει επιλέξει να είναι αδέσποτος.
Ας το συγχωρήσουν κάποιοι αν τους στεναχώρησε... σκυλάκι ήταν χωρίς κακία... άλλωστε τα ζώα δεν έχουν κακία μέσα τους... δε λειτουργούν έτσι...
Ο καημένος ο Κανέλος είχε κακοποιηθεί πολλές φορές στη ζωή του εξαιτίας ορισμένων ανθρώπων οι οποίοι είναι «ζωόφιλοι» μόνο με τα δικά τους σκυλιά... άνθρωποι εγωιστές που δεν τους ένοιαζε να προστατεύουν και αυτά τα κακόμοιρα τα αδεσποτάκια...
Ο Κανελάκος μας το μόνο που ήθελε ήταν Αγάπη… αυτό του έλειπε...
Και, ΝΑΙ, κατάφερε να τον αγαπήσουν πολλοί!!!
Όσα χρόνια γνωρίζω το φίλο μας είδα ότι ήταν αγαπητός από πολλές γενιές... από τους γηραιότερους, νεότερους μέχρι και μικρά παιδιά!!!
Άκουσα πολλές ιστορίες... ιστορίες αστυνομικές... ήταν πρώτος και καλύτερος σε διάφορα περιστατικά. Κάτω από την αστυνομία Πειραιά...συμπαράσταση στους αστυνομικούς... κι άλλες ιστορίες πολλές που θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο με αυτές.
Όλος ο Πειραιάς γνώριζε το φίλο μας και όχι μόνο, είχε φίλους πολλούς... και δίποδους και τετράποδους...
Είχε γυρίσει πολλά μέρη του Πειραιά πάντα όμως επέστρεφε στη βάση του... στα φιλαράκια... Ο Κανέλος, ένας συναισθηματικός αλήτης, ένας ευαίσθητος σκυλάκος αποζητώντας χάδια και Αγάπη...
«Καλό το σπίτι και η ζέστη το Χειμώνα αλλά προτιμώ τους φίλους μου τα αλητάκια να κρυώνουμε και να αλητεύουμε μαζί» μου έλεγε... «δε γουστάρω τις χλίδες και τα δήθεν... θέλω να είμαι ελεύθερος όπως ήμουν πάντα...».
Βέβαια, απολάμβανε τη ζεστασιά το χειμώνα και η ξεκούραση του έκανε καλό μια και ήταν πολύ μεγάλος σε ηλικία γι’ αυτό και τον έπαιρνα από τους φίλους του πολλές φορές με το ζόρι και τον στεναχωρούσα λίγο όμως ήταν για καλό του αν και ο ίδιος δεν το ήξερε...
Δε θα ξεχάσω το κουταβίσιο βλέμμα του όταν τον χάιδευα...κουτάβι είχε παραμείνει που ξάπλωνε και περίμενε χάδια... κι όλο κυλιόταν κι όλο έκανε παιχνίδια...
Πέρασε ο Χειμώνας. Ήρθε η Άνοιξη. Ο Αγαπημένος μας Κανέλος συνέχιζε την αλήτικη ζωή του. Συνέχιζε να μας δείχνει την Αγάπη του και να αποζητά χάδια από τον κόσμο. Τώρα πια έφτιαξε ο καιρός και μπορούσε να μένει τα βράδια με τα φιλαράκια του που τόσο επιθυμούσε.
Την Δευτέρα 05/04/2016 το απόγευμα ήρθα και σε τάισα όπως κάθε μέρα. Έκανες χαρούλες και κουνούσες την ουρίτσα. Έφαγες και βιταμίνες ειδικές που ξεκινήσαμε για τα ποδαράκια σου. Έκατσες παρέα με τους φίλους σου ώσπου σε πήρε ο ύπνος.
Στις 00:30 δέχτηκα τηλεφώνημα ότι σε χτύπησαν άσχημα και έτρεξα κοντά σου. Η χειρότερη στιγμή της ζωής μου που σε είδα χάμω να υποφέρεις και να αναπνέεις με δυσκολία...
Μια σκυλίτσα σας ξεσήκωσε μάλλον που ήρθε απέναντι με την «ιδιοκτήτριά» της και έτρεξες να την προϋπαντήσεις... δεν πρόλαβες όμως, καλέ μου φίλε...
Κάποιος ασυνείδητος με μηχανή μπαίνοντας με μεγάλη ταχύτητα παράνομα στο λεωφορειόδρομο και αντίθετα σ’ αυτόν σε χτύπησε πολύ άσχημα και σε εγκατέλειψε...
Μου είπαν ότι έκανες σβούρες, δε μπορούσες να σταθείς και έπεσες...
Σε μεταφέραμε σε κοντινό κτηνιατρείο για τις πρώτες βοήθειες. Έχεις αντέξει τόσα στη ζωή σου... ξύλο πολύ, κλωτσιές, μέχρι και βαρύ σκαμπό σου πέταξαν, χτυπήματα από αυτοκίνητα και δυνατά ώστε να σε πετάξουν μακριά... λόγω της καλής και γερής κατασκευής σου άντεξες... λόγω της θέλησής σου για ζωή άντεξες...
Άντεξες την κακία του κόσμου και συνέχισες να δίνεις την Αγάπη σου και να αποζητάς τα χάδια του. Αυτή τη φορά όμως δεν άντεξες...το χτύπημα ήταν μεγάλο και πολύ δυνατό...
Είχες διαφραγματοκήλη (δε μπορούσες να αναπνεύσεις), μετατόπιση σπονδύλου και ίσως κάποια εσωτερική αιμορραγία!!!
Ήμουν εκεί και δεν κατάφερα να απαλύνω τον πόνο σου...
Η ανάσα σου λιγόστευε και σου είπα «δεν πειράζει, Κανέλο μου, εάν θέλεις φύγε... πήγαινε στην Πέρσα σου». Έτσι, ένιωσα την ανάσα σου να φεύγει... όπως και με την Πέρσα...
Τώρα είστε πάλι μαζί... κάπου όπου δεν υπάρχει η κακία από κάποιους ανθρώπους...
Καλό το καινούργιο παρεάκι όμως ποτέ δεν βρήκες τη ζεστασιά και τη θαλπωρή που είχες με τη σύντροφό σου, Πέρσα. Ήσουν σε μια συνεχή προσπάθεια να έχεις φίλους για να μην είσαι μόνος...όπως σε άφησαν...
Σκυλάκι μου, αλητάκο μου, δεν κατάφερα να σε προστατέψω όπως είχα υποσχεθεί στην Περσούλα σου... είχα πει ότι θα σε προσέχω... δεν τα κατάφερα...
Συγνώμη Πέρσα μου... δεν προστάτεψα τον Κανελάκο σου... Συγνώμη, Κανέλο μου, καλέ μου φίλε...
Ο Κανέλος με τα θλιμμένα μάτια... όλοι πρόσεχαν αυτά τα μάτια... και από τότε που έχασε τη σύντροφό του η θλίψη στα μάτια του ήταν μεγαλύτερη...
Ο Κανέλος μας, αναπόσπαστο κομμάτι του Πειραιά, ένας συναισθηματικός αλήτης... ήξερε πως να κερδίσει τον άλλο και να είναι αγαπητός!
Ο Κανέλος μας ήταν πάντα ελεύθερος... διψούσε για ζωή... μάχιμος μέχρι τη τελευταία στιγμή... έφυγε ελεύθερος...
Τώρα ο Κανελάκος και η Περσούλα είναι πάλι μαζί!
Δύο αγαπημένα σκυλάκια που η χαρά τους ήταν να βρίσκονται κοντά μας… κοντά στους Πειραιώτες, στο στέκι τους και να μας δίνουν την Αγάπη τους.
Και όσοι δεν αγαπούν τα ζώα, δεν είναι υποχρεωμένοι να τα αγαπούν… είναι όμως υποχρεωμένοι να τα σέβονται…
Όπως και όλα τα πλάσματα στη γη με τα οποία είμαστε συνοδοιπόροι στη ζωή…
Η γη άλλωστε ανήκει σε όλα τα πλάσματα και όλες οι μορφές ζωής έχουν δικαίωμα σ’ αυτήν…
Και να ξέρετε, αγαπητοί αναγνώστες, ότι το ζώο δε σε προδίδει ποτέ.
Γιατί δε προδίδει ούτε τον εαυτό του.
Είναι αυτό που είναι.
Ξέρει αυτά που ξέρει απόλυτα.
Δεν ταλαντεύεται. Δεν παλινδρομεί. Δεν αμφιβάλλει, ούτε αμφισβητεί.
Δεν έχει άγχος θανάτου ούτε ζωής.
Και η αγάπη του σταθερή και διαυγής.
Δεν έχει προϋποθέσεις, ούτε διαθέσεις, ούτε διακυμάνσεις.
Τα ζώα έχουν πολλά μηνύματα Ειλικρίνειας, Αφοσίωσης και Ανιδιοτελούς Αγάπης να μας δώσουν… αρκεί να τα ακούσουμε…
Κανέλο μου, μου δίδαξες Αγάπη, Γενναιοδωρία, Υπομονή... από εσένα αγάπησα την Πέρσα που είχε τόση ανάγκη από φροντίδα... τα φιλαράκια σου... μου έδειξες το δρόμο... πόση χαρά μου έδινες... όταν ερχόμουν σε σένα ήταν το πιο γλυκό κομμάτι της ημέρας...
Δε γράφω «αντίο» γιατί για μένα δε θα φύγεις ΠΟΤΕ Κανελάκο!!!
Πάντα θα είσαι εδώ…πάντα θα είσαι στην καρδιά μου!!!
Γιατί, αγαπητοί αναγνώστες, ό,τι έχει περάσει από αυτήν τη ζωή, ό,τι έχει υπάρξει ως οντότητα, εξακολουθεί να υπάρχει πάντα ως ενέργεια. Πόσο μάλλον ο Κανέλος μας με την τόση Αγάπη αλλά και με τα τόσα μαθήματα ζωής που έδωσε σε όλους μας…
Καλό Ταξίδι στον Κανέλο μας!!!
Ο Κανέλος μας «έφυγε» τις πρώτες πρωινές ώρες 06/04/2016 και ενταφιάσθηκε δίπλα στην αγαπημένη του Πέρσα.
Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καλύτερο φίλο μου, ο οποίος δεν επιθυμεί να αναφέρω το όνομά του, για τη συμμετοχή του σε όλο αυτό με την παρουσία του αλλά και την οικονομική συνεισφορά του και τώρα αλλά σε ότι ιατρική περίθαλψη είχε χρειασθεί άλλοτε ο Κανέλος μας καθώς και στη σίτισή του.
Επίσης τον κ. Κώστα Β. για την πολύτιμη συμμετοχή του σε χαλάκια, τροφές και την καθημερινή επίβλεψη του φίλου μας αλλά και των φίλων του.
Να ευχαριστήσουμε την κυρία Ελένη από το ζεστό, παραδοσιακό καφενεδάκι της στοάς Θεολόγου για την οικονομική συμμετοχή της σε τροφές.
Ευχαριστούμε και όλους όσους πρόσφεραν λίγο φαΐ από το υστέρημά τους στο φίλο μας, ένα χάδι και Αγάπη...
Παρακαλώ όποιος γνωρίζει κάποιο στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό του δράστη να ενημερώσει το Αστυνομικό Τμήμα Πειραιά καθώς πρόκειται για ποινικό αδίκημα και υπάρχει ήδη μήνυση γι’ αυτόν.
Πηγή: www.zoosos.gr
