Με πλέριο σεβασμό τελέστηκε το Σάββατο στην πλατεία Αλεξάνδρας στον Πειραιά η επιμνημόσυνη δέηση για τα 353.000 θύματα του ποντιακού Ελληνισμού, παρουσία του δημάρχου Πειραιά Γιάννη Μώραλη, του σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, βουλευτών, αυτοδιοικητικών στελεχών και πλήθους εκπροσώπων ποντιακών σωματείων που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση που έλαβε χώρα στο σημείο που δεσπόζει το εντυπωσιακό μνημείο «Πυρρίχιο Πέταγμα», το οποίο φέρει την υπογραφή του εικαστικού Παναγιώτη Τανιμανίδη
Το ξεχωριστό αυτό έργο, ιδιαίτερης άξιας και συμβολισμών, όπως και η γενικότερη ανακαίνιση της πλατείας Αλεξάνδρας όπου και φιλοξενήθηκε η τελετή μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων, χρηματοδοτήθηκαν κατόπιν προσωπικής δωρεάς του εφοπλιστή Ευ. Μαρινάκη, γεγονός που επεσήμανε και ο δήμαρχος Πειραιά στην διάρκεια της ομιλίας του. Επρόκειτο για μία κίνηση με ιδιαίτερη συμβολική και σημειολογική σημασία από την πλευρά του ηγέτη του Ολυμπιακού, καθώς η μητέρα του, Ειρήνη, έλκει την καταγωγή της από την θρυλική γενιά των Υψηλαντών.
Ο κ. Μώραλης στο χαιρετισμό του, αφού καλωσόρισε τα ποντιακά σωματεία στον Πειραιά, υπενθύμισε τους διαχρονικούς δεσμούς της πόλης με τον Ελληνισμό του Πόντου, καθώς το μεγάλο λιμάνι αποτέλεσε καταφύγιο για τους χιλιάδες ξεριζωμένους Έλληνες της, μετά τις σφαγές και τους εκτοπισμούς που υπέστησαν από το κίνημα των Νεότουρκων. Τόνισε, δε, πως «η 19η Μαΐου, η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, αποτελεί μια θλιβερή επέτειο, αλλά συγχρόνως και ένα ισχυρό μήνυμα ότι δεν πρέπει να υπάρξουν ποτέ στο μέλλον παρόμοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σαν αυτό της Γενοκτονίας των Ποντίων. Κάτι που περιμένουμε, αλλά και απαιτούμε χρόνια τώρα να αναγνωρίσει η παγκόσμια κοινότητα».
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων, η βουλευτής Β´ Πειραιά, Νίνα Κασιμάτη, καθώς και οι Αντιδήμαρχοι Πειραιά Αθηνά Γλύκα - Χαρβαλάκου, Ανδρέας Βεντούρης Κυριάκος Σιγαλάκος και Αλέξανδρος Αργουδέλης. Μετά το τέλος της τελετής μνήμης ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και ποντιακοί χοροί από τα σωματεία της περιοχής.
Ο συμβολισμός του Μνημείου
Το «Πυρρίχιο Πέταγμα» είναι -όπως το έχει περιγράψει ίδιος ο δημιουργός του-ένα γλυπτό τρισυπόστατο, «σώμα, ψυχή, αναπνοή».
Εξωτερικά είναι ένα τεράστιο κύμα που σηκώνεται από τη μία πατρίδα τον Πόντο και σκάει στην άλλη παρασέρνοντας μαζί του τα πάντα. Αυτό το κύμα δημιουργείται αθροιστικά- φιλμικά από κυλίνδρους γαλάζιων ελατηρίων – κομμάτια θάλασσας – τα οποία είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένα ούτως ώστε να βλέπει την αέναη κίνηση του νερού πίσω μπρος συγχρόνως-η παλίρροια και η άμπωτις της προσφυγιάς που δε σταματά στο χρόνο…
Εσωτερικά το έργο διαπερνάται από τις 17 γλυπτικές συνθέσεις – μια σκυταλοδρομία εικόνων που περιγράφει το «πέταγμα» και τον αγώνα που κάνει ένα προσφυγοπούλι διωγμένο από τον Πόντο να φθάσει σε μια ανέτοιμη πατρίδα, και από εκεί άλλο «πέταγμα» στα πετροχώραφα και στους βάλτους, στα ακατοίκητα και στις γειτονιές της λάσπης, και από αυτές τις λάσπες έφτιαξαν τ’ αγγεία της ζωής τους. Ένα αθαλασσοδιάβατο κύμα που σηκώθηκε, ξερίζωσε και πέταξε από τη μια πατρίδα στην άλλη τον ελληνισμό του Πόντου και μέσα του ένα προσφυγοπούλι κάνει το πυρρίχιο πέταγμά του αρπάζοντας με τα νύχια του τη λύρα που την κάνει πλοίο, ακόντιο, αλέτρι κι Ευαγγέλιο.
