Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης ήταν ομιλητής στο διεθνές συνέδριο με θέμα: «Greece Forward III Προοδευτικές Πολιτικές για τις Πόλεις του Σήμερα και του Αύριο», που συνδιοργανώνουν, για τρίτη χρονιά, το Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη και το Foundation for European Progressive Studies (FEPS) και το οποίο πραγματοποιήθηκε χθες στο Μουσείο της Ακρόπολης. Η έναρξη του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.
Ο Δήμαρχος Πειραιά συμμετείχε στην ενότητα «Λύσεις και προτάσεις για τις πόλεις του μέλλοντος», μαζί με τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη, τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη και την Πρόεδρο του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη κ. Άννα Διαμαντοπούλου.
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, στην ομιλία του, τόνισε:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα απ όλα στο πρόσωπο της κυρίας Διαμαντοπούλου τους διοργανωτές για την πρόσκληση. Είναι πραγματικά χαρά και τιμή να συμμετέχω σε αυτήν τη συζήτηση για δύο λόγους. Πρώτον γιατί «οι πόλεις του μέλλοντος» είναι ένα επίκαιρο θέμα και δεύτερον γιατί κάθομαι σε ένα τραπέζι με πολύ έμπειρους ανθρώπους και την κα Διαμαντοπούλου με την πολύ μεγάλη αυτοδιοικητική πορεία, για όσους δεν το γνωρίζετε. Επίσης με δύο Δημάρχους με πολύ μεγάλη εμπειρία σε δυο μεγάλες πόλεις της χώρας.
Πραγματικά είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ. Είχα συντάξει μια ομιλία, αλλά μετά τους δύο Δημάρχους δεν είναι καλό να ακούσετε επαναλήψεις και μάλιστα εσείς που έχετε εξειδικευμένη γνώση. Ο στόχος είναι να φθάσουν τα λεγόμενά μας στους πολίτες, στους δημότες. Είναι βέβαιο πως αν θέλουμε να φτιάξουμε τις πόλεις του μέλλοντος, πρέπει να συμβαδίσουμε με τη σύγχρονη στάση αστικής εξέλιξης. Είναι αλήθεια ότι οι περιφέρειες, οι μητροπόλεις, αλλά και οι πόλεις - εμπορικές πύλες όπως ο Πειραιάς στην Ευρώπη, πράγματι σε ένα διεθνοποιημένο και ανταγωνιστικό περιβάλλον, αναδύονται σήμερα ως κύτταρα οικονομικής ανάπτυξης. Μιλώντας όμως στην Ελλάδα για τις πόλεις του μέλλοντος και προσπαθώντας να βρούμε καλές πρακτικές για την ανάπτυξη των πόλεων μας, με βάση τα νέα δεδομένα, θα χωρίσω την ομιλία μου σε δύο άξονες. Σε αυτά που εμποδίζουν την εφαρμογή των καλών πρακτικών, αυτά που εμποδίζουν την Αυτοδιοίκηση να πράξει αυτά που θέλει και αυτά που επιθυμεί και σε ένα μικρό κομμάτι σε αυτά που τουλάχιστον προσπαθούμε να κάνουμε στον Πειραιά, για να φθάσουμε, να προσεγγίσουμε ενδεχομένως κάποιες ευρωπαϊκές πόλεις.
Επειδή έχουμε εδώ και εκπροσώπους από την Ευρώπη, χωρίς να επιθυμώ να κάνω μια πεσιμιστική ή δυσάρεστη τοποθέτηση, θα πρέπει έστω ακροθιγώς να αναφέρω ορισμένα από αυτά που δεν ανέφεραν οι Δήμαρχοι. Τα γνωρίζουμε, συμφωνούμε στα περισσότερα μεταξύ μας οι Δήμαρχοι, αλλά είναι εντυπωσιακά να τα ακούσουν και οι ξένοι καλεσμένοι μας, αλλά και οι Έλληνες πολίτες. Είναι αυτά τα διαχρονικά προβλήματα στη χώρα μας, στη διοίκηση, στη λειτουργία της οικονομίας μας που δεν μας επιτρέπουν να λειτουργήσουμε όσο γρήγορα και πρακτικά θα θέλαμε. Παραδείγματος χάρη, άκουσα για αυτοτέλεια και αυτονομία των δήμων. Προφανώς κι αυτό είναι «ανέκδοτο» στη χώρα μας. Δεν υπάρχει καμία αυτονομία, καμία αυτοτέλεια ούτε στα οικονομικά θέματα, ούτε αυτονομία στον τρόπο διοίκησης ή αυτονομία στις αποφάσεις. Η Αυτοδιοίκηση είναι «αλυσοδεμένη» απόλυτα με την Κεντρική Διοίκηση, διαχρονικά. Οι ίδιοι νόμοι διέπουν στη χώρα μας έναν νησιωτικό δήμο, έναν ορεινό δήμο και έναν αστικό δήμο. Ακριβώς οι ίδιοι.
Μιλάμε σήμερα για έξυπνες υπηρεσίες, καινοτομίες, περιβάλλον. Με πιο άραγε προσωπικό, τουλάχιστον στον δήμο Πειραιά, που δεν είχε την τύχη τότε να επιλέξει και να κάνει ενδιάμεσους φορείς διαχείρισης, αναπτυξιακές, θα εφαρμόσουμε αυτά όταν εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη νέων ανθρώπων που να γνωρίζουν από υπηρεσίες smart, από περιβάλλον, από τις νέες τάσεις. Με ένα προσωπικό το οποίο μεγαλώνει ηλικιακά. Το 55% του προσωπικού στον δήμο Πειραιά π.χ. δεν γνωρίζει χρήση υπολογιστών. Άρα, πως απαιτούμε να προχωρήσουμε μπροστά με αυτά τα δεδομένα; Όταν έχουμε μια πολεοδομική νομοθεσία η οποία είναι περασμένων δεκαετιών και πρέπει να αλλάξει. Για παράδειγμα, ο δήμος Πειραιά υπέβαλλε αίτημα για αλλαγή χάραξης αιγιαλού τον Σεπτέμβρη του 2015 και η επιτροπή αιγιαλού συνεδρίασε τον Οκτώβριο του 2016. Οι αγκυλώσεις δε που υπάρχουν είναι τρομακτικές. Οι έλεγχοι στους δήμους: πολλαπλοί έλεγχοι επικαλυπτόμενοι. Επίτροποι που σε έναν δήμο υπογράφουν την ίδια απόφαση και επίτροπος στον άλλο δήμο που αρνείται την ίδια απόφαση ή το ίδιο ένταλμα. Έλεγχοι σε επιχειρήσεις: είπε ο Δήμαρχος πριν για τον καθαρισμό της θάλασσας. Εδώ, μια εταιρεία ή ένα απλό κατάστημα εστίασης δέχεται πολλαπλούς ελέγχους. Το υγειονομικό της Περιφέρειας, η Αστυνομία είναι υπεύθυνη για την ηχορύπανση, ο δήμος είναι υπεύθυνος για τραπεζοκαθίσματα, συνεχόμενοι έλεγχοι επικαλυπτόμενοι.
Άκουσα πριν την κυρία Καϊκα από το Άμστερνταμ, που είπε ότι εκεί διαβουλεύονται και πάνε στη γειτονιά και συζητάνε με τον κόσμο για να μπει το Τραμ. Το Τραμ στον Πειραιά μπήκε χωρίς να ερωτηθεί κανείς. Ήταν μια επιλογή της Κεντρικής Διοίκησης, αγνοήθηκε πλήρως η άποψη του δήμου Πειραιά και έγινε το έργο το οποίο ταλαιπωρεί τώρα την πόλη. Υπάρχει το οξύμωρο ότι τα μεγάλα λιμάνια στη χώρα μας, λειτουργούν στους δήμους χωρίς οι δήμοι να έχουν κανένα αντισταθμιστικό όφελος από τη λειτουργία τους, που εκ των πραγμάτων αντιλαμβάνεστε ότι επιβαρύνουν μια πόλη στην καθαριότητα, στην κίνηση, στην οδοποιία, το περιβάλλον της κ.ο.κ. Έπρεπε να φθάσει η ώρα να ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι του Πειραιά - με τον όποιο τρόπο έγινε - για να πείσουμε την Κεντρική Διοίκηση ότι επιτέλους θα πρέπει να υπάρχει ένα αντισταθμιστικό όφελος από την επιβάρυνση των πόλεών μας.
Έτσι λοιπόν θέλω να πω ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε και να λέμε για τις πόλεις του μέλλοντος και το χειρότερο είναι ότι αυτές οι καταστάσεις και οι νόμοι που διέπουν τη χώρα μας, δεν δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που είχαν άγνοια ή ήταν αφελείς. Έγιναν έτσι μετά από σκέψη. Βεβαίως εξυπηρετούσαν άλλες εποχές, άλλες προτεραιότητες ή άλλα συμφέροντα. Αν όμως η πολιτική ηγεσία η όποια πολιτική ηγεσία, δεν αποφασίσει να αλλάξει αυτά τα δεδομένα, δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να έρθει από τους πολίτες ως αίτημα προς τα πάνω. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά απίθανο γιατί και οι πολίτες στην πλειοψηφία έχουν εκπαιδευτεί και έχουν αποδεχτεί πλέον αυτές τις λογικές. Δεν είναι εύκολο λοιπόν να ξεκινήσει από τον κόσμο ένα αίτημα, ώστε να το υλοποιήσει η πολιτική ηγεσία. Απλά νομίζω κι εγώ και στο συγκεκριμένο τραπέζι άκουσα, ότι θα υλοποιηθεί αν υπάρχει διάθεση. Δεν υπάρχει λοιπόν η διάθεση, -είναι σαφές - από τις πολιτικές ηγεσίες μέχρι τώρα στη χώρα να δώσουν στην Αυτοδιοίκηση αυτό που αξίζει, αυτό που πρέπει.
Όπως είπε και ο Δήμαρχος Αθηναίων είμαστε ο πρώτος πυλώνας αντίστασης στα όποια προβλήματα, είτε είναι το προσφυγικό είτε είναι το μεταναστευτικό είτε είναι η κοινωνική συνοχή και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ειδικά τώρα με την κρίση, εμείς στεκόμαστε μπροστά στους δημότες και στους πολίτες καθημερινά. Φυσικά είναι ψυχοφθόρο όπως είπε ο Δήμαρχος. Βεβαίως έχουμε και την ικανοποίηση όταν πετυχαίνουμε κάτι να έχουμε βέβαια και το μπράβο πάλι εξίσου άμεσα, αυτό είναι το θετικό.
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί ο Πειραιάς να γίνει Άμστερνταμ ή Κοπεγχάγη, ο αγώνας που δίνουμε όμως είναι να κρατάμε την απόσταση σε τέτοιο σημείο που να ελπίζουμε ότι μπορούμε, τα επόμενα χρόνια ή τις επόμενες δεκαετίες να φθάσουμε κάπου εκεί. Όταν εμείς κάνουμε συζητήσεις για το τι είναι οι πόλεις του μέλλοντος, στο εξωτερικό λειτουργούν οι πόλεις του μέλλοντος. Αυτά τα οποία εμείς εδώ σχεδιάζουμε, έξω τα βλέπουμε να υλοποιούνται και «τρέχουν» με 200 χιλιόμετρα και εμείς πάμε αγκομαχώντας.
Σήμερα για να αλλάξει χρήση ένα οικόπεδο- τα ξέρουμε όλοι οι δήμαρχοι- θέλει τρία χρόνια, δηλ. υπάρχει ενδιαφέρον για μια επένδυση και για να αλλάξουμε χρήση ενός οικοπέδου πρέπει να περάσουν τρία χρόνια. Πρόσφατα είχαμε μια πρόταση για επένδυση στον Πύργο του Πειραιά, λέω ένα παράδειγμα γιατί νομίζω ότι τα παραδείγματα είναι αυτά που δίνουν στον κόσμο να καταλάβει. Έχουμε λοιπόν τον Πύργο του Πειραιά, που είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του δήμου Πειραιά. Συνειδητοποίησα, δεν το γνώριζα, ότι στην ελληνική νομοθεσία απαγορεύεται σε ένα πολύ υψηλό κτίριο να υπάρξει ταυτόχρονα ξενοδοχείο και γραφεία, δηλ. μεικτή χρήση και αναγκαστήκαμε να προστρέχουμε στην Υπουργό Τουρισμού κα Κουντουρά για να περάσει υπουργική απόφαση, ώστε επιτέλους στη χώρα μας να υπάρξει ξενοδοχείο με γραφεία ή οτιδήποτε, δηλ. μια μεικτή χρήση ενός μεγάλου κτιρίου, όπως ο Πύργος, που είναι τριάντα τρεις χιλιάδες τετραγωνικά.
Υπάρχουν δηλ. τέτοιου είδους παθογένειες και δεν θέλω να συζητώ για τα μεγάλα ζητήματα που καθημερινά διαβάζουμε στις εφημερίδες, για τις μεγάλες επενδύσεις, για το Ελληνικό ή και άλλες και τα προβλήματα που δημιουργούνται. Ή σε μια πόλη όπως είναι ο Πειραιάς και η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη γιατί όλες οι πόλεις στην Ελλάδα έχουν σχέση με την αρχαία Ελλάδα. Εμείς είμαστε μια πόλη σύγχρονη, χτισμένη πάνω σε μια αρχαία πόλη. Δεν μπορούμε κύριοι να βάλουμε υπογειοποιημένους κάδους απορριμμάτων διότι από κάτω έχει αρχαία. Δεν μπορούμε να κάνουμε υπόγεια παρκινγκ διότι από κάτω έχει αρχαία. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βελτιώσουμε την καθημερινότητα των Πειραιωτών και της ζωής μας διότι υπάρχουν αυτές οι αγκυλώσεις. Προφανώς σεβόμαστε τα αρχαία, πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ του σεβασμού στην αρχαία κληρονομιά, αλλά και της καθημερινής λειτουργίας των πόλεων.
Παρ΄ όλα αυτά στον Πειραιά προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα, όπως και όλοι οι δήμαρχοι νομίζω - και έχουμε τη χαρά να έχουμε δύο έμπειρους δημάρχους - και από την άλλη η άποψή μου είναι ότι και νέοι δήμαρχοι, δεν λέω ηλικιακά γιατί η ηλικία δεν είναι επαρκές στοιχείο για να είναι κάποιος καλός δήμαρχος ή οτιδήποτε άλλο – αλλά εννοώ νέους δημάρχους, καινούργιους δημάρχους που τους βλέπω ότι είναι δραστήριοι άνθρωποι, έχουν καλές ιδέες, προσπαθούν άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, όλοι προσκρούουμε στα ίδια προβλήματα.
Το να συζητήσω σήμερα εδώ για το τι κάνουμε στον Πειραιά δεν ξέρω αν είναι σωστό και δόκιμο. Ναι, κι εμείς προσπαθούμε σε ένα πλαίσιο να δημιουργήσουμε τον Πειραιά των ονείρων μας, όχι του μέλλοντος, να βελτιώσουμε τη ζωή στον Πειραιά είτε μέσω της καινοτομίας είτε μέσω νέων, αν θέλετε σύγχρονων εργαλείων. Προφανώς δουλεύουμε σε ένα πνεύμα επιχειρηματικότητας με έμφαση στη θάλασσα εμείς, στη γαλάζια οικονομία και τον τουρισμό. Αυτός είναι ο Πειραιάς. Πρέπει να κοιτάει στη θάλασσα, εκεί μπορεί να στηριχθεί. Έχουμε το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και με τους νέους επενδυτές μπορεί να γίνει ίσως το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου ή να φτάσουμε να διεκδικούμε τη θέση μας εκεί. Έχουμε τους περισσότερους επιβάτες στην Ευρώπη ως λιμάνι λόγω της ακτοπλοΐας. Έχουμε την έδρα της ελληνικής ναυτιλίας στην καρδιά της ελληνικής ναυτιλίας που είναι ο μεγαλύτερος στόλος παγκοσμίως. Έχουμε εκατομμύρια τουρίστες που φθάνουν στην «πόρτα» μας και είναι ζητούμενο πως μπορούμε ως πόλη, αξιοποιώντας μάλλον τον πολιτισμό που έλεγε ο δήμαρχος της Φλωρεντίας, αφού ως πόλη έχουμε απόθεμα πολιτισμού. Μάλιστα θέσαμε και υποψηφιότητα για Πολιτιστική Πρωτεύουσα το 2021. Δεν κερδίσαμε, αλλά το κάναμε σκόπιμα ώστε να δημιουργήσουμε ένα φάκελο και να υπάρξει μια στρατηγική πολιτισμού ώστε να στηριχθούμε εκεί, γιατί μέσα από τη διαδικασία της υποψηφιότητας δημιουργήσαμε ένα φάκελο που είναι σημαντικός για να αξιοποιηθεί μετά.
Προφανώς μας ενδιαφέρουν οι αστικές αναπλάσεις και οι παρεμβάσεις γατί είμαστε μια πόλη που έχει μείνει πίσω η περιβαλλοντική αναβάθμιση, οι ψηφιακές υποδομές, οι υπηρεσίες smart city-έξυπνες πόλεις και φυσικά η κοινωνική συνοχή που είναι ένας τομέας σημαντικός και αυτός πράγματι έχει να κάνει με την κρίση, ειδικά τα τελευταία χρόνια γιατί καλούμαστε - κι αυτό που είπε ο δήμαρχος της Αθήνας προηγουμένως - να καλύψουμε κενά που δεν μπορεί να καλύψει η Κεντρική Διοίκηση.
Στο κομμάτι της επιχειρηματικότητας: πρόσφατα ξεκινήσαμε ένα κόμβο καινοτομίας για τη γαλάζια ανάπτυξη σε συνεργασία με την Περιφέρεια που μας στηρίζει. Ο δήμος Πειραιά δεν έχει ιδίους πόρους, η χρηματοδότηση προέρχεται είτε από την Περιφέρεια είτε από ευρωπαϊκά προγράμματα. Βραβευτήκαμε χθες στο Ταλίν με το πρώτο βραβείο για το BlueGrowth από 270 προτάσεις από 219 κράτη και πήραμε το πρώτο βραβείο για το BlueGrowth, που είναι ένα πρόγραμμα στήριξης νεοφυών επιχειρήσεων-«startups», με επίκεντρο τη θάλασσα, τα θαλασσινά επαγγέλματα ή τα στεριανά επαγγέλματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα.
Η καρδιά του προγράμματος μας, η χρηματοδότηση είναι η Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση. Είναι ένα σύγχρονο εργαλείο χρηματοδότησης που ουσιαστικά είναι ένα master plan για την πόλη με τρεις άξονες: επιχειρηματικότητα, αναπλάσεις – όμορφη πόλη και κοινωνική συνοχή. Δουλεύουμε πάνω σε αυτούς τους τρεις άξονες. Εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση 80 εκ. ευρώ που είναι σημαντική για τον Πειραιά για το 2017 με 2022. Επαναλαμβάνω ότι η ανασφάλειά μου είναι ότι εμείς θα πρέπει να κριθούμε από την απορρόφηση και την υλοποίηση και για την απορρόφηση και την υλοποίηση προσκρούουμε σε όλα αυτά που ανέφερα προηγουμένως.
Επαναλαμβάνω, προσπαθούμε στον Πειραιά. Είναι μια σειρά πραγμάτων που θα μπορούσα να αναφέρω. Η συζήτηση σήμερα, κατά την άποψή μου, θα έπρεπε να σταθεί σε αυτά που μας εμποδίζουν να δημιουργήσουμε στη χώρα μας τις πόλεις τους μέλλοντος και φυσικά ένα κομμάτι όπως είπα σε αυτά που πράττουμε στους δήμους μας. Ευχαριστώ».
Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης απάντησε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου για το τι δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να κάνει, το οποίο θέλει πολύ να γίνει.
«Τα περισσότερα. Στη θητεία μας, θα έλεγα, όπως είπε και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, αυτό που δεν κατάφερα να κάνω σίγουρα είναι να πείσω ένα κομμάτι των εργαζομένων - δεν μιλάω για όλους, ούτε απαξιώνω, υπάρχουν και ευσυνείδητοι δημόσιοι υπάλληλοι- να βάλει «πλάτη» στην προσπάθεια που κάνουμε. Είχαμε 2.600 υπαλλήλους πριν δέκα χρόνια και τώρα είμαστε 1.200, με αντίστοιχες Διευθύνσεις κοκ, με περισσότερα όμως προβλήματα και αρμοδιότητες. Μόνο αν δουλέψουμε περισσότερο μπορούμε να ανταποκριθούμε. Δεν κατάφερα λοιπόν να πείσω το σύνολο των εργαζομένων να βάλουν «πλάτη» σε αυτήν την προσπάθεια που ξεκινάμε.
Επίσης, δεν κατάφερα να πείσω ενδεχομένως ορισμένους Δημοτικούς Συμβούλους του Δημοτικού Συμβουλίου ότι περάσανε, κατά την άποψή μου, ανεπιστρεπτί τα κόμματα από τους δήμους και τις περιφέρειες και κατά την άποψή μου αυτό και οι τρεις δήμοι εδώ που είμαστε τουλάχιστον, το έχουμε πετύχει. Δεν έχουμε κομματικές ταμπέλες. Σίγουρα κι εγώ, αλλά είμαι λιγότερα χρόνια το παίρνω ως δικαιολογία ότι δεν κατάφερα κι εγώ να ενεργοποιήσω τους δημότες του Πειραιά ώστε να γίνουν πραγματικοί ενεργοί πολίτες και όχι μόνο ενεργοί στα παράπονα. Βέβαια νομίζω ότι αυτό είναι και θέμα κουλτούρας και παιδείας. Εμένα ο γιος μου τώρα που είναι 6 ετών μου λέει: το πλαστικό μπουκάλι στον τάδε κάδο, το άλλο στον τάδε κάδο ή φόρα ζώνη ή διάφορα πράγματα. Προφανώς κανείς δεν επιμελείται του χώρου που είναι στο σπίτι του ή στο μαγαζί του. Τα περιμένουν όλα από τον δήμο, είναι αλήθεια αυτό.
Από την άλλη, βρίσκουν το επιχείρημα ότι τουλάχιστον στον δήμο Πειραιά έχουν υψηλά δημοτικά τέλη και άρα τα περιμένουν από τον δήμο. Θα έλεγα αυτά λίγο –πολύ και νομίζω ότι θα έχω να πω κι άλλα με τη λήξη της πενταετούς θητείας. Ότι είναι βέβαιο ότι κάποια πράγματα που θα ήθελα ή ίσως ήταν λάθος ότι δεν εκτιμούσα πόσο δύσκολο περιβάλλον είναι αυτό στο οποίο θα δραστηριοποιηθώ ως Δήμαρχος. Δηλαδή, ήξερα τις αγκυλώσεις του κράτους βεβαίως, αλλά δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με το δημόσιο, με τη δημόσια διοίκηση και ίσως περίμενα στην πενταετία να μπορούν να γίνουν περισσότερα πράγματα, αλλά θα έλεγα, για να το συνδέσω με αυτό που είπε ο δήμαρχος της Αθήνας ας μας δώσουν τη δυνατότητα για να κριθούμε έντιμα, διότι τώρα μπορεί να υποκρύπτουμε κι εμείς τις αδυναμίες μας πίσω από τις αγκυλώσεις του συστήματος και να λέμε: δεν μας αφήνουν και δεν μπορώ. Ας μας αφήσουν για να δούμε αν μπορούμε να τα κάνουμε. Να πούμε βέβαια για να είμαστε και έντιμοι ότι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση τις περασμένες δεκαετίες έδωσε δικαίωμα στη Κεντρική Διοίκηση να μην την εμπιστεύεται ή να μην την αυτονομήσει. Έδωσε δικαιώματα κακής διαχείρισης, λανθασμένων επιλογών, παρουσίασε μια εικόνα όχι αξιόπιστη - όχι σε όλες τις περιπτώσεις προφανώς – άλλα σε αρκετές περιπτώσεις όχι αξιόπιστη. Έχει τη δική της ευθύνη δηλ. και η Τοπική Αυτοδιοίκηση διαχρονικά, για να μην λέμε μόνο για την Κεντρική Διοίκηση, λέγοντας ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες τα έκαναν όλα διαχρονικά σωστά, γιατί δεν είναι έντιμο. Από την άλλη, μπορώ να πω ότι δεν νομίζω ότι μια δέσμευση του όποιου αρχηγού κόμματος ότι είναι υπέρ της αποκέντρωσης μου φθάνει και ξέρετε ότι έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια πολιτική σε εισαγωγικά. Τα έχουμε ακούσει από όλους προεκλογικά. Αποκέντρωση, αυτονομία, αρμοδιότητες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και όταν εκλέγονται πλέον τα λένε μόνο οι αντιπολιτεύσεις και δεν τα πράττουν αυτοί οι οποίοι έχουν τη διοίκηση. Αυτό ζούμε».
Ο κ. Μώραλης, απάντησε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου σε ερωτήσεις πολιτών. Συγκεκριμένα:
Για το θέμα του ακτιβισμού
«Θα ήθελα να ακούσω μια πρόταση ακτιβιστικής ενέργειας όπου θα μπορούσε να κάνει ένας δήμαρχος. Από την άλλη για να είμαστε έντιμοι εγώ βγήκα δήμαρχος με αυτήν τη νομοθεσία, με αυτούς τους κανόνες, με αυτές τις αγκυλώσεις, αλλά δεν ξέρω αν είναι δόκιμη ή χρήσιμη η οδός τους ακτιβισμού για ένα δήμαρχο κι αν μπορεί να υλοποιήσει κάτι με τέτοιες ενέργειες. Κι εν πάση περιπτώσει εμείς πρέπει να έχουμε θεσμικές παρεμβάσεις κι όχι στα όρια του θεσμικού. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε «μπούκες» στη Βουλή, ούτε να καταλαμβάνουμε κτίρια ούτε να κάνουμε σημαία μια σειρά ενεργειών γιατί ο νόμος μας κυνηγάει και ελεγχόμαστε».
Σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ
«Η άποψή μου προεκλογικά ήταν ότι δεν έπρεπε να γίνει τέτοιου τύπου ιδιωτικοποίηση. Ήμουν υπέρ της επιλογής ιδιωτών στον Οργανισμό, στον ΟΛΠ, αλλά δεν πίστευα ότι θα έπρεπε να υπάρξει μία, κατά την άποψή μου, μονοπωλιακή κατάσταση όπως αυτή, όμως από το να πετάμε πέτρες ή να κάνουμε ενέργειες ακτιβισμού, ώστε να εμποδίσουμε τον τρόπο ιδιωτικοποίησης, πιστεύω ότι παραγωγικά μπήκαμε σε ένα διάλογο, ώστε να αποκομίσουμε κι εγώ κι άλλοι δήμαρχοι για τις πόλεις μας, μέσα σε αυτήν τη διαπραγμάτευση και μέσα σε αυτήν τη διαδικασία, τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, που δεν είχαμε με τον ΟΛΠ τόσα χρόνια, όπως είπα στην πρωτολογία μου και φθάσαμε να διεκδικήσουμε κάποια αντισταθμιστικά και την παρουσία του δημάρχου Πειραιά, του εκάστοτε δημάρχου εννοώ στο Δ.Σ. του νέου Οργανισμού, καθώς και μια διαβούλευση στις νέες επενδύσεις του ΟΛΠ που έχουν τοπικό χαρακτήρα, έξω από το λιμάνι εννοώ. Καταφέραμε λοιπόν να μπούμε σε μια παραγωγική διαδικασία και να αποκομίσουμε οφέλη. Θα μπορούσαμε να κάνουμε ενέργειες, να κλείσουμε το λιμάνι, να πετάξουμε πέτρες σε αυτήν την ιστορία. Εγώ δεν ήμουν αυτής της λογικής, όπως απεδείχθη ούτε οι άλλοι δήμαρχοι οι παραλιμένιοι δηλαδή : Δραπετσώνας, Κερατσινίου, Περάματος και Σαλαμίνας ακολούθησαν τέτοιες διαδικασίες. Μπήκαμε σε ένα διάλογο και πιστεύω καταφέραμε να αποκομίσουμε οφέλη, επαναλαμβάνω, για τις πόλεις μας και αρκεί φυσικά να τα δούμε, γιατί τώρα ξεκινάει αυτή η διαδικασία, αλλά δεν ήμουν ποτέ εναντίον των ιδιωτών ως άποψη, ήμουν εναντίον του τρόπου ιδιωτικοποίησης».
