Ο Ανδρέας Βεντουρής μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook επιχειρεί να ξεκαθαρίσει «κάποια πράγματα» που αφορούν το μνημείο για τον Ποντιακό Ελληνισμό και διαστρεβλώνονται, μάλλον από άγνοια ή και εμπάθεια…

Ο  εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος για την εποπτεία και τον συντονισμό της Δ/νσης Πληροφορικής, Επικοινωνίας – Προβολής και Μέσων Ενημέρωσης του Δήμου Πειραιά, αφού ξεκαθάρισε τα αυτονόητα για την ονομασία της πλατείας και την ανακατασκευή της, στη συνέχεια έκανε μία ιστορική αναφορά στο πάγιο αίτημα των Ποντιακών Σωματείων για την κατασκευή του μνημείου, την ανταπόκριση της Δημοτικής Αρχής, αλλά  και τη δωρεά του κ. Μαρινακή.

Ο κ. Βεντούρης φώτισε όλα εκείνα τα σημεία που διαστρεβλώνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μόλις μία ημέρα μετά από τη συγκινητική τελετή των αποκαλυπτήριων που τίμησε τα 353.000 θύματα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και κλείνοντας την ανάρτηση του επεσήμανε πως τόσο ο κόσμος που βρισκόταν στα αποκαλυπτήρια, όσο και οι επιστολές που έφτασαν στο Δήμο Πειραιά από όλες τις συλλογικότητες, όχι απλώς δεν αναφέρουν όλα αυτά που διαβάζουμε σήμερα, αντιθέτως ήταν αρκετά ενθουσιώδεις.

Διαβάστε αναλυτικά την ανάρτηση του Ανδρέα Βεντούρη: 

Ο Ανδρέας Βεντούρης - Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος για την εποπτεία και τον συντονισμό της Δ/νσης Πληροφορικής, Επικοινωνίας – Προβολής και Μέσων Ενημέρωσης Χθες έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και παρουσίαση της ανάπλασης της πλατείας Αλεξάνδρας στον Πειραιά.

Σήμερα, παρατηρείται πληθώρα σχολίων για να βγει άχρηστο το όλο εγχείρημα. Άλλος λέει ότι έπρεπε να γίνει σε άλλη τοποθεσία και όχι σε αυτή (με επιχείρημα το "γιατί έτσι"), άλλος ότι δεν έπρεπε να διαλυθεί η πλατεία ή να αλλάξει όνομα, άλλος ότι είναι κακόγουστο, άλλος έχει πρόβλημα με τη διαδικασία, άλλος αναρωτιέται γιατί δε ρωτήθηκαν οι Πειραιώτες κλπ.

Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μερικά πράγματα.

Καταρχάς δε διαλύθηκε καμία πλατεία και φυσικά δεν άλλαξε όνομα. Έγινε ριζική ανάπλαση. Το αν είναι ωραία ή όχι, είναι θέμα γούστου και είναι αποδεκτό.

Πάμε και στα υπόλοιπα:

Τα Ποντιακά σωματεία ζήτησαν από το Δήμο Πειραιά να γίνει αυτό το μνημείο και επειδή δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, ανελήφθη πρωτοβουλία από τον κο Μαρινάκη, ο οποίος κάλυψε εξολοκλήρου τα έξοδα της δημιουργίας του μνημείου.

Για την ανάθεση του έργου δημιουργήθηκε επιτροπή αποτελούμενη από Ποντιακά σωματεία, καλλιτέχνες και καθηγητές Πανεπιστημίου, η οποία αποφάσισε για όλα τα σχετικά θέματα (τα πρακτικά είναι διαθέσιμα).

Η δημιουργία του μνημείου ανετέθη στον Πόντιο εικαστικό κ. Τανιμανιδη. Παρουσιάστηκε και εγκρίθηκε με ενθουσιασμό από όλα τα Ποντιακά σωματεία, μεταξύ άλλων για το βαθύ συμβολισμό του.

Παραθέτω ορισμένα στοιχεία σχετικά με αυτό:

Το «Πυρρίχιο Πέταγμα» είναι ένα γλυπτό που συμβολίζει πολλά, μεταλλασσόμενο ανάλογα με τη θέση του θεατή.

Εξωτερικά είναι ένα τεράστιο κύμα που σηκώνεται από τη μία πατρίδα και σκάει στην άλλη παρασέρνοντας μαζί του τα πάντα. Το κύμα δημιουργείται από ελατήρια, τα οποία είναι φτιαγμένα ώστε να δείχνουν την αέναη κίνηση του νερού.

Εσωτερικά συντίθεται μια σκυταλοδρομία εικόνων που περιγράφει τον αγώνα που κάνει ένα προσφυγόπουλο διωγμένο από τον Πόντο να φθάσει σε μία νέα πατρίδα και από εκεί άλλο "πέταγμα"στα πετροχώραφα και στους βάλτους, στα βαρέλια όπου αρχικά ζούσαν και στις γειτονιές της λάσπης.

Ένα κύμα που σηκώθηκε, ξερίζωσε και πέταξε από τη μια πατρίδα στην άλλη τον Ελληνισμό του Πόντου και μέσα του ένα προσφυγόπουλο κάνει το πυρρίχιο πέταγμά του αρπάζοντας με τα νύχια του την λύρα που την κάνει πλοίο, ακόντιο, αλέτρι κι ευαγγέλιο.

Ο κόσμος που βρισκόταν στα αποκαλυπτήρια και οι επιστολές που εστάλησαν από όλες τις συλλογικότητες, όχι απλώς δεν αναφέρουν όλα αυτά που διαβάζουμε σήμερα, αντιθέτως είναι ενθουσιώδεις.

Αναρωτιούνται κάποιοι γιατί δε ρωτήθηκαν οι Πειραιώτες. Με ποιο τρόπο να ερωτηθούν; Να κάναμε δημοψήφισμα; Ως γνωστόν, οι Πειραιώτες εκπροσωπούνται από το δημοτικό συμβούλιο, το οποίο αποφάσισε και ενέκρινε ομόφωνα!

Προφανώς ο καθένας μπορεί να έχει τις σκέψεις του και το γούστο του. Προφανώς η σοβαρή και καλοπροαίρετη κριτική είναι όχι απλώς καλοδεχούμενη, αλλά και επιθυμητή. Αλλά όλα αυτά απέχουν παρασάγγας από το κυνήγι μαγισσών το οποίο διαδραματίζεται.

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.