ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ
Πλέον, μ’ αυτά που βλέπουμε θα αισθανόμαστε άσχημα να τους κάνουμε ακόμη και πλάκα... Είναι πραγματικά όλοι τους για λύπηση! Τι καραμέλα πιπιλάνε εδώ και τόσο καιρό τα παπαγαλάκια τους... Να χάσει κανέναν βαθμό ο Ολυμπιακός μπας και κάνουν την... επανάστασή τους! Ε ωραία, βρέθηκε προχθές η ομάδα σε κακή μέρα, δεν της έδωσαν και ένα πέναλτι έτσι για να φτιάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο, και χάσαμε δύο βαθμούς... Ποια ήταν η απάντηση των δήθεν ανταγωνιστών; Νέες διαδοχικές ξεφτίλες και νέος γύρος εσωστρέφειας, με τους δικούς τους να είναι πια κανονικά στα κάγκελα... Σας λέγαμε πως το σημαντικότερο φετινό τους μέλημα θα είναι να γλιτώσουν το κυνήγι και το κράξιμο (που τελικώς ήρθαν νωρίτερα κι απ’ ό,τι προβλέπαμε) απ’ όλους αυτούς που προσπαθούν να δουλεύουν μονίμως... Βλέπετε, δεν τους έφταναν τα χάλια τους, πήραν θάρρος και από τις καλοκαιρινές περιπέτειες του Ολυμπιακού και έφθασαν στο τέρμα το καθιερωμένο παραμύθι. Φυσικά και δεν τους βγήκε, αφού ο Θρύλος έχει κανονικό πρόεδρο, ο οποίος εκείνη την περίοδο ανέλαβε και πάλι δράση ώστε να αποκατασταθεί η τάξη (βάζοντας 20 εκατομμύρια για τις ανάγκες της ομάδας και ενεργώντας άμεσα στο μέτωπο των μεταγραφών) και πλέον έχουν πέσει για τα καλά στην παγίδα που οι ίδιοι έστησαν. Τώρα πια θα χρειάζονται την προπαγάνδα του SDNA και του Κυριάκου όχι για να πετάξουν στον ανεμιστήρα τη λάσπη στην οποία οι ίδιοι κολυμπούν καθημερινά, όχι για να βρουν ευήκοα ώτα για τα ψέματα και τις δικαιολογίες που σκαρφίζονται κάθε λίγο και λιγάκι, αλλά για να γλιτώσουν σκηνές σαν αυτές των τελευταίων ημερών, οι οποίες είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα κλιμακώνονται με την τραγελαφική εικόνα που παρουσιάζουν τα συνονθυλεύματα που δημιούργησαν. Αυτά τα... ανέκδοτα με τα οποία είχαν το θράσος να λένε ότι πάνε να πάρουν το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό και που τα ρεζιλίκια τους θέλουν διαρκώς να τα φορτώνουν σε... εξωγενείς παράγοντες...
Ολα αυτά που συμβαίνουν στους άλλους θα πρέπει να μας κάνουν να αναλογιστούμε πόσο μακριά βρισκόμαστε απ’ αυτούς και την ανάγκη να είμαστε μονίμως συσπειρωμένοι γύρω από την ομάδα και από τους ανθρώπους που κρατούν γερά το τιμόνι του Θρύλου και έχουν φέρει τους απέναντι σε κατάσταση διαρκούς απόγνωσης. Ο Ολυμπιακός είναι πάνω από πρόσωπα και καταστάσεις. Προχθές, προφανώς η εμφάνιση ήταν από απογοητευτική έως απαράδεκτη. Αλήθεια, όμως, αμφισβητεί κανείς ότι είναι θέμα χρόνου να ξαναδούμε την ομάδα όπως στις τριάρες που σκόρπισαν εγκεφαλικά και έβαλαν ταφόπλακα στα σχέδια και τα επικοινωνιακά τερτίπια των άλλων; Αμφισβητεί κανείς ότι και πάλι ο Μαρινάκης λειτούργησε σαν πραγματικός ηγέτης που έστειλε τα κατάλληλα μηνύματα εκεί που έπρεπε; Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα αυτή και βάλτε την σε αντιδιαστολή με τους κακομοίρηδες συμμάχους, που εξαντλούσαν την ψευδεπίγραφη μαγκιά τους φωνάζοντας και απειλώντας διαιτητές και παράγοντες (προσπαθώντας να πείσουν πως έφταιγαν οι τελευταίοι για τις «φάπες» που τρώνε εδώ και χρόνια ακόμη και από τα εγχώρια και ευρωπαϊκά καφενεία) και τώρα κυριολεκτικά έχουν βάλει την ουρά στα σκέλια και τρέχουν και δεν φτάνουν...
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 29/11/2016)
