ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ

Επειδή χθες είχαμε... ρεπό λόγω ανωτέρας βίας, ας ξεκινήσουμε από το μπάσκετ. Εξοχικό εσείς; Γκαρσονιέρα εμείς, για να μη χρησιμοποιήσω καμία άλλη λέξη... Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρο ότι έχει βάλει τις βάσεις για να τους έχει από κάτω για πολλά χρόνια ακόμη. Τους έχουμε πάρει τον αέρα εντός και εκτός έδρας, με τον Σπανούλη, ξεκάθαρα τον μεγαλύτερο Ελληνα μπασκετμπολίστα στο επιθετικό κομμάτι μετά τον Νίκο Γκάλη, να παίζει κυριολεκτικά με τον πόνο τους. Κατά τ’ άλλα, πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τον Σφαιρόπουλο. Ο άνθρωπος, όμως, τόσο στην πρόσφατη κρίση μετά την ήττα από τη Γαλατά, όσο και με το κοουτσάρισμά του στο ΟΑΚΑ, απέδειξε εκ νέου ότι αν μη τι άλλο έχει κότσια και πολύ τσαγανό. Ηταν μονίμως δύο κλικ πιο μπροστά από τον Πασκουάλ και όταν χρειάστηκε να πάρει γενναίες αποφάσεις, δεν κώλωσε να ρισκάρει. Είναι σαφές πως όταν λυθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το ζήτημα με τον Γιανγκ, η ομάδα θα έχει βάλει σοβαρή παρακαταθήκη για το μέλλον της στη φετινή Ευρωλίγκα.

Για να μην ξεχνιόμαστε, πολύ καλά τα έλεγε ο «ΓΑΥΡΟΣ» για το... μπάχαλο που δημιουργήθηκε με την υπογραφή της... εξυγίανσης. Μπορεί να μην κατάφεραν την οριστική διακοπή του πρωταθλήματος μέσω της προπαγάνδας των παπαγάλων τους για να πάψουν να ξεφτιλίζονται κάθε εβδομάδα, αλλά τα είχαν τα οφέλη τους. Αφενός, η αγωνιστική δράση διεκόπη όταν ο Θρύλος τούς έπαιρνε παραμάζωμα και είχε βρει ρυθμό, και αφετέρου είναι και το θέμα των τραυματισμών του Λέτο, του Μπεργκ, του Τσιγκρίνσκι και... πάει λέγοντας, που κέρδισαν χρόνο για την αποκατάστασή τους. Οχι φυσικά πως αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Ο Ολυμπιακός έχει βρει τον δρόμο του και πλέον είναι και πάλι εμφανής η αγωνιστική διαφορά του από τους άλλους, που αργά ή γρήγορα θα φάνε πολύ μεγαλύτερο κράξιμο και άγριο κυνήγι.

Και μια και άλλαξε η ηγεσία του υφυπουργείου Αθλητισμού, φαντάζομαι ότι αυτές οι μέρες ήταν άκρως διαφωτιστικές για τον νέο υφυπουργό. Πήρε μια καλή γεύση για το ποιοι είναι αυτοί που χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για να προωθήσουν υπόγειες επιδιώξεις τους και ποιοι νοιάζονται πραγματικά για το προϊόν και τους ανθρώπους που ζουν απ’ αυτό. Ποιοι ψάχνουν νέα μαφιόζικα κόλπα και ποιοι περιμένουν να ξεκινήσει και πάλι το πρωτάθλημα για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά (αφήνοντας τους άλλους να εκτίθενται με τα ίδια τους τα καμώματα), αλλά και να πανηγυρίσουν και πάλι τον ερχόμενο Μάιο...

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 20/11/2016)