ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΟΥΣΚΙΔΗΣ
Τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τις σχέσεις του διδύμου Ντογιάκου - Δασκαλόπουλου με Πατέρα, Βγενόπουλο και Αλαφούζο, για τα οποία κάνει ειδική μνεία ο σημερινός «ΓΑΥΡΟΣ», έρχονται απλώς να ενισχύσουν τις θέσεις του προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, για το ξεκάθαρα στημένο παιχνίδι που στήθηκε εις βάρος του και εις βάρος της ομάδας, που στο φινάλε είναι και ο πραγματικός στόχος. Φυσικά, για εμάς τους Ολυμπιακούς δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε τέτοιου είδους καταστάσεις. Τέτοια στημένα σκηνικά είχαν επιστρατεύσει οι διαχρονικοί εχθροί του Θρύλου και παλαιότερα, την εποχή του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος είχε αντιμετωπίσει αντίστοιχες καταστάσεις.
Αντι-Ολυμπιακές μεθοδεύσεις υπήρξαν ακόμη και επί Γουλανδρή ή Νταϊφά, με την ίδια ακριβώς στρατηγική και τον ίδιο πάντα απώτερο σκοπό, που βεβαίως δεν ήταν να πληγούν τα πρόσωπα αυτά καθαυτά, αλλά ο Θρύλος και η ισχυρή δυναμική του στην ελληνική κοινωνία. Αυτή τη φορά, όμως, υπάρχει μια διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες αντίστοιχες περιόδους. O Ολυμπιακός του Μαρινάκη έχει ξεφύγει τόσο πολύ από τους υπόλοιπους, που καθιστά τον πόλεμο λάσπης και συκοφαντίας που δέχεται πιο βρόμικο και πιο προκλητικό από ποτέ. Εδώ φθάσαμε στο σημείο εν έτει 2016 να στηρίζεται η πρόταση ενός εισαγγελέα εις βάρος ενός ανθρώπου που έχει αφήσει έντονο κοινωνικό στίγμα -και μερικοί ξεχνούν ότι, εκτός των άλλων, είναι επιχειρηματίας που απασχολεί τόσον κόσμο και κυρίως οικογενειάρχες- σε πανηγυρισμούς για μια μεγάλη νίκη όπως αυτή επί της Αρσεναλ, ή σ’ ένα οπαδικού τύπου ξέσπασμα περί κατάκτησης άλλων 15 πρωταθλημάτων! Για να μην πάμε στα άλλα, που έχουν να κάνουν με ματς το οποίο οι συγκεκριμένοι… υπηρέτες της Δικαιοσύνης θεωρούν ύποπτο επειδή, σύμφωνα με το σχετικό πόρισμα-έκτρωμα, δεν πήδηξε ο αμυντικός για κεφαλιά και ως εκ τούτου επωφελήθηκε ο επιθετικός του Ολυμπιακού, ή γιατί σ’ ένα ματς της καλύτερης ομάδας του πρωταθλήματος με μια εκ των μικρομεσαίων, η πρώτη είχε πολύ περισσότερα κερδισμένα φάουλ από τη δεύτερη (πράγμα απόλυτα λογικό αν αναλογιστεί κανείς πως σ’ αυτά τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός έχει συντριπτικά υπέρ του την κατοχή)! Κι όμως, υπάρχουν δικαστικοί λειτουργοί που τα βλέπουν όλα αυτά ως… σοβαρή ένδειξη για να προτείνουν την παραπομπή οποιουδήποτε πολίτη σε δίκη! Αλήθεια, το έργο των εισαγγελέων είναι να κάνουν τους… Βαρούχες και τους αναλυτές αγώνων; Γιατί, αν είναι έτσι, μαύρο φίδι που μας έφαγε ως χώρα και ως κοινωνία.
Φαίνεται, ωστόσο, πως το συμβόλαιο που εκτελούν είναι τόσο σημαντικό γι’ αυτούς, που δεν διστάζουν ούτε να εκτεθούν, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό. Το λέγαμε και χθες και το επαναλαμβάνουμε: Διόλου τυχαία η αναφορά Δασκαλόπουλου στην ατάκα Μαρινάκη για τα 15 πρωταθλήματα. Αυτός είναι ο τρόμος του αντι-Ολυμπιακού συστήματος, και αυτός είναι ο λόγος για τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση όλων μας γύρω από την ομάδα. Ηδη, ο κόσμος του Θρύλου είναι στα κάγκελα… Ας το σκεφτούν άπαντες καλά αυτό…
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 08/09/2016)
