Το σημαντικότερο κομμάτι σε μία ομάδα είναι η περιφέρειά της. Η δύναμη του «άσου» στο μπάσκετ λειτουργεί ευεργετικά σε κάθε σύνολο, αφού αυτός κινεί τα νήματα και προσπαθεί να δημιουργήσει καταστάσεις υπέρ των συμπαικτών. Μαζί με τον σούτινγκ γκαρντ ανοίγουν διαδρόμους σε κάθε επιθετικό κομμάτι και εκτός από την εκτέλεση, ψάχνουν τον τρόπο για να… ωφελήσουν τους υπολοίπους με μία πάσα τους.
Στη θεωρία όλα αυτά είναι καλά. Ιδανικά. Στην πράξη;
Επί του θέματός μας, ο Ολυμπιακός αυτήν τη στιγμή δείχνει ίσως πιο πλήρης από ποτέ στις κομβικές θέσεις που τονίζουμε παραπάνω. Στο «ασόδυο», οι «ερυθρόλευκοι» φαντάζουν ως γεμάτοι, με τη λογική ότι διαθέτουν παίκτες με διαφορετικά συστατικά που κάνουν εύκολη τη ζωή κάθε προπονητή.
Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Από τον μεσότιτλο είναι εύκολο πως μπορεί κανείς να καταλάβει πως θα γράψουμε για τον Βασίλη Σπανούλη. Σε μερικές ημέρες (συγκεκριμένα στις 7 Αυγούστου) θα γιορτάσει τα 34 χρόνια ζωής του, με τον αρχηγό του Θρύλου να βρίσκεται σε περίοδο διακοπών. Ξεκουράζεται, γεμίζει τις μπαταρίες του με οικογενειακές στιγμές γαλήνης και αποφορτίζεται ενόψει ίσως της πιο δύσκολης σεζόν της καριέρας του στο Μεγάλο Λιμάνι. Ο,τι λέγεται για την ηλικία του δεν τα ακούει καν. Από την άλλη, όμως, για να μπορέσει ο ίδιος να είναι ο Σπανούλης που θαυμάζουμε, οφείλει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να τον διαχειριστεί κατάλληλα.
Ο ηγέτης του Θρύλου έχει τη δυνατότητα να «σκοτώνει» τον αντίπαλό του είτε με ντράιβ είτε με σουτ από κάθε απόσταση. Επιπρόσθετα, διαθέτει τη διαύγεια να «διαβάζει» τις άμυνες και να πασάρει την κατάλληλη στιγμή στους συμπαίκτες του. Βέβαια δεν είναι αμυντικό θωρηκτό (ποτέ δεν ήταν), χωρίς βέβαια να αμελεί τα καθήκοντά του. Μάλιστα είναι στιγμές που η υπερπροσπάθειά του σε ένα κομμάτι που είναι αδύναμος όπως η άμυνα, μπολιάζει με πάθος και τους υπόλοιπους. Το αποτέλεσμα; Να σκυλιάσουν περισσότερο από αυτόν. Αφού το κάνει ο Σπανούλης, οφείλουν και αυτοί.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ «ΝΤΑΝΙ»
Η πρώτη σεζόν του ήταν ουσιαστικά μία δοκιμασία. Να δει και ο ίδιος, αλλά και ο Ολυμπιακός αν γίνεται να μπει σε καλούπι. Και ο Ντάνιελ Χάκετ τα πήγε περίφημα. Μπορεί να πίεσε τον εαυτό του και να έγινε από πρωταγωνιστής, ρολίστας, όμως η διδαχή της πρώτης σεζόν του στο Μεγάλο Λιμάνι τον έβγαλε πέρα για πέρα κερδισμένο. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος φέτος προσδοκά σε έναν ακόμη πιο βελτιωμένο «Ντάνι». Πέρα από τις γενικότητες, ο εκ των ηγετών της Ιταλίας στο προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο για τον Ετόρε Μεσίνα, τη σεζόν που έρχεται, θα αποτελέσει τον παίκτη που θα αλλάζει τις ισορροπίες στον «άσο».
Επιθετικά όπως πάντα θα είναι μετρημένος. Οταν θα έχει την ευκαιρία θα εκτελεί, κατά το δοκούν. Οσο για την άμυνα; Εκεί στηρίζει τα πάντα ο Ολυμπιακός, καθώς πρόκειται για έναν γκαρντ που χρησιμοποιεί καλά το κορμί του, δεν «μασάει» στις αλλαγές και αποτελεί άλυτο πρόβλημα σε όποιον νομίζει πως θα τον σπρώξει παρότι έχει μεγαλύτερο μπόι από αυτόν.
Ο ΝΕΟΦΕΡΜΕΝΟΣ «KILLER»
Τι έψαχνε ο Ολυμπιακός πέρσι; Εναν παίκτη που θα αναπληρώνει τα κενά του Σπανούλη. Που θα περνάει στο παρκέ όταν ο αρχηγός δεν είναι στα καλύτερά του και θα διορθώνει τα κακώς κείμενα στην επίθεση του Θρύλου. Στο πρόσωπο του Ερικ Γκριν, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» περιμένουν να βρουν το αποκούμπι του Σπανούλη. Πρόκειται για έναν υπερταλαντούχο περιφερειακό, που αρέσκεται στο να επιτίθεται, μαθαίνει όσο περνάει ο καιρός τα μυστικά του πλεϊμέικερ, ενώ πιέζει αρκετά καλά πάνω στην άμυνα. Σημαντικότατο στοιχείο του βέβαια είναι πως μπορεί εξίσου να αγωνιστεί με τον Σπανούλη στην ίδια πεντάδα. Κουμανταδόρος στην επίθεση και αν παρουσιάσει όσα το… βιογραφικό του λέει, θα είναι ο παίκτης-ασπίδα του ηγέτη των back-to-back πρωταθλητών Ελλάδος.
Ικανότατος στο ένας εναντίον ενός, σουτ έπειτα από ντρίμπλα, προερχόμενος σαν... τρέιλερ, όχι και ο καλύτερος στάσιμος σουτέρ, αλλά πάνω απ’ όλα ένα «φονικό» όπλο στην επίθεση. Ειδικά έτσι όπως έχει χρόνια δομηθεί ο Ολυμπιακός στο επιθετικό του πλάνο, το μερικές φορές άναρχο στιλ του ταιριάζει… γάντι όταν η ομάδα κολλάει στο σκορ.
ΣΕΖΟΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ «ΜΑΝΤΖΑ»
Το καλοκαίρι του 2017 τελειώνει το συμβόλαιό του και ουσιαστικά θα κλείσει μία εξαετία με την ερυθρόλευκη φανέλα. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης βάσει απόδοσης πέρασε την πιο περίεργη χρονιά του στον Πειραιά. Φοβερή εκκίνηση μετά τον παροπλισμό του στην Εθνική του Κατσικάρη, σήκωσε αρκετό βάρος στην επίθεση και την άμυνα ελέω του τραυματισμού του Σπανούλη, βάρος που λες και τον… γονάτισε και άδειασε στη συνέχεια. Φέτος θα δει υπερβολικό συνωστισμό στις θέσεις που αγωνίζεται. Γιατί εκτός από το alter ego του, Ντάνιελ Χάκετ, θα δει και τον Γκριν να του «κλέβει» χρόνο.
Οπως και να ’χει ο 26χρονος γκαρντ θα είναι ο πιο κοντρολαρισμένος (όπως πάντα) παίκτης του «1-2» στον Ολυμπιακό. Ο σώφρων «άσος», που έχει ως σκοπό να εκποιήσει το έργο του προπονητή του και στα μετόπισθεν να σταματήσει τον αντίπαλό του.
Ακολουθούν η εμπειρία, τα νιάτα και το μέλλον
Από την άλλη, το ρόστερ του Ολυμπιακού έχει και άλλους παίκτες που έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στο «1» και στο «2». Ο Γιάννης Αθηναίου μαζί με τον Βασίλη Τολιόπουλο θα είναι οι «άσοι» του Σφαιρόπουλου, οι οποίο θα μπαλώσουν οποιαδήποτε τρύπα προκύψει στη διάρκεια της σεζόν. Οι τραυματισμοί (ελπίζουμε σε μικρούς και ανούσιους έως και σε κανένα) και η κούραση είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αμφότεροι, λοιπόν, οφείλουν να αγωνιστούν -ειδικά στην Α1- λες και είναι βασικοί και αναντικατάστατοι.
Ταυτόχρονα, ο Ματ Λοτζέσκι έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στο «2» υπό συνθήκες, κίνηση που συνέβη πολλές φορές κατά τη σεζόν που πέρασε. Ο «Λότζο», πάντως, λογίζεται ως ο παίκτης που θα έρχεται πίσω από τον Παπανικολάου στο «3».
Τέλος, υπάρχει και ο νεαρός Νίκος Αρσενόπουλος, ο οποίος θα πάρει τον χρόνο συμμετοχής του στην Α1. Σεζόν-ορόσημο για τον ίδιο, αν και η λογική προστάζει πως το μέλλον θα είναι όλο δικό του, καθώς αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση των «ερυθρόλευκων» τα τελευταία χρόνια.
