Απογοήτευση και εν μέρει κατάθλιψη είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους γύρω από το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το πολιτικό γραφείο του Κώστα Κατσαφάδου στην Κουντουριώτου,

Ο Αποστόλης Μπακόλας προχωράει... αγκομαχώντας στην προεκλογική κούρσα για την προεδρία της "γαλάζιας" νεολαίας παρά τις φιλότιμες ενέσεις ηθικού στις οποίες επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες οι φίλοι του από το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Η υποψηφιότητά του δεν πείθει και αυτό είναι κάτι που έχουν καταλάβει μέχρι και στην καφετέρια απέναντι από το ΠαΠει. Παλιές φιλίες και συμμαχίες στη νεολαία έχουν πάει περίπατο (Ελπιδοφόρος, Τσώκος) και οι μοναδικοί που έχουν μείνει στο άρμα -ή μάλλον καροτσάκι- του Κατσαφάδου είναι το Πάντειο του Σάκη Ιωαννίδη και του Βαγγέλη Πάνου και η Φιλοσοφική του γραμματέα της ΔΑΠ -ή μάλλον του Ιωαννίδη- Πολύζου, με δυναμική που ταιριάζει μάλλον σε γραμματέα πολιτιστικού συλλόγου χωριού.

Η συμμαχία ΠαΠει-Παντείου είναι αρκετά παλιά και κουβαλάει τις λογικές φθορές του χρόνου. Η κατάσταση αυτή χρονολογείται από την εποχή της παντοδυναμίας του Παπανικολάου όταν είχε συσπειρωθεί ένα μεγάλο μέτωπο σχολών για να τον ρίξει, χωρίς ποτέ να τα καταφέρει. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε όταν ο Παπαμιμίκος έγινε πρόεδρος απέναντι στον Κώστα Χατζή το 2010. 

Το 2013 το Πάντειο επέβαλε τον Ιωαννίδη στην προεδρία αντί για τον Μητσόπουλο που είχε διατυπώσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει, Τώρα πλέον αφού το γραμμάτειο του Παντείου εξοφλήθηκε ο Κατσαφάδος περιμένει να εξαργυρώσει το δικό του με την ανάδειξη του Μπακόλα σε πρόεδρο. Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει τον απερχόμενο πρόεδρο σε μία ιδιότυπη κατάσταση ομηρίας αφού δεν τρελαίνεται με την υποψηφιότητα Μπακόλα κάτι που είναι κάτι παραπάνω από προφανές όσο περνούν οι μέρες. Από την άλλη βέβαια δεν μπορεί να αθετήσει και την συμφωνία που έχει με το ΠαΠει και τον Κατσαφάδο.

Για να λέμε πάντως τα σύκα-σύκα όσο κι αν γκρινιάζουν οι Παντειακοί δεν έχουν άλλη επιλογή από τον Μπακόλα και την αποδοχή της ήττας

Π.Γ