Για ένα θαύμα που έζησε μας μίλησε γνωστή βουλευτής από τη Β΄ εκλογική περιφέρεια του Πειραιά
Ο λόγος για τη Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου η οποία πολιτεύθηκε αρχικά με το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη και στη συνέχεια ανεξαρτητοποιήθηκε.
Η κυρία Μεγαλοοικονόμου μας περιέγραψε αναλυτικά το πώς βίωσε το ατύχημα, αλλά και το γιατί αποδίδει το θαύμα αυτό στους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό
Διαβάστε αναλυτικά τα όσα μας περιέγραψε η κυρία Μεγαλοιοκονόμου
Από μικρή πίστευα στα θαύματα και στο ότι, εάν έχεις βαθιά πίστη στο Θεό θα έχεις και τη βοήθεια που ζητάς.
Η επιβεβαίωση ήρθε την 1η Νοεμβρίου 1976 ημέρα Σάββατο 7.30 π.μ. την ημέρα της εορτής των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων.
Το πρωινό εκείνο ετοιμαζόμουν όπως κάθε πρωί για να πάω στο κέντρο της Αθήνας όπου ήταν το εργαστήριο Αργυροχρυσοχοΐας μας.
Επειδή ο νιπτήρας ήταν πιασμένος από τον σύζυγό μου, που κι εκείνος ετοιμάζονταν, έσκυψα για να πλυθώ στην μπανιέρα και ως επακόλουθο γλίστρησα στο χαλάκι και με όλη τη δύναμή μου έπεσα με το πρόσωπο πάνω στη βρύση της μπανιέρας. Όταν ανασήκωσα το κεφάλι μου ζαλισμένη, διαπίστωσα ότι δεν έβλεπα για μερικά λεπτά και από το αριστερό μου μάτι έτρεχε αίμα.
Ο σύζυγός μου τρομοκρατημένος έσπευσε να με βοηθήσει και θυμήθηκε τον καθηγητή οφθαλμίατρο, όπου πριν λίγες μέρες, είχαμε πάει για εξέταση το μικρό γιό μας.
Έκανε μια τηλεφωνική προσπάθεια στο ιατρείο του, Σάββατο πρωΐ και ώρα 7.30 και ως εκ θαύματος, ήταν εκεί.
Όταν του ανέφερε το περιστατικό, μας είπε να πάμε αμέσως στο ιατρείο του.
Μαζί του ήταν και ένας άλλος καθηγητής Ιταλός στην καταγωγή, διότι το Σαββατοκύριακο εκείνο διεξάγονταν ένα συνέδριο οφθαλμολογίας αν θυμάμαι καλά.
Ήταν αδύνατο να γίνει η αναγκαία εξέταση από τους δύο καθηγητές διότι το αριστερό μου μάτι ήταν πρησμένο και δεν μπορούσαν να κάνουν εμπεριστατωμένη διάγνωση.
Απλώς το καθάρισαν, το έδεσαν για να σταματήσουν την αιμορραγία, χορήγησαν παυσίπονα για τον πόνο, συνέστησαν να είμαι σε ακινησία το Σαββατοκύριακο και θα με εξέταζαν ξανά τη Δευτέρα το πρωΐ.
Φυσικά, στον σύζυγό μου είπαν όλη την αλήθεια ότι μετά βεβαιότητας το μάτι έχει καταστραφεί και ότι θα έχανα την όραση από το αριστερό μάτι.
Φυσικά το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν εφιαλτικό, γεμάτο αγωνία, θλίψη και ανυπόφορούς πόνους. Ο σύζυγός μου δεν μου είχε αναφέρει τίποτα από τη διάγνωση των ιατρών και προσπαθούσε να με καθησυχάσει λέγοντάς μου ότι όλα θα είναι περαστικά.
Εγώ δεν σταμάτησα ούτε για μια στιγμή να προσεύχομαι και να ζητώ τη βοήθεια των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού.
Όταν έφτασε το πρωινό της Δευτέρας, επιτέλους ήρθε η ώρα για την τελική εξέταση και θα μάθαινα όλη την αλήθεια. Οι δύο γιατροί κατόρθωσαν να χρησιμοποιήσουν τα μηχανήματα που χρειάζονταν για την εξέταση του ματιού μου και να κάνουν την τελική διάγνωση.
Και ως εκ θαύματος, τους είδα να γελάνε ευχαριστημένοι και να λένε ότι το μάτι μου δεν έχει πάθει καμία απολύτως βλάβη! Την ώρα της πτώσης το μάτι γύρισε, χτύπησε μόνο ο βολβός και όχι η κόρη και το αίμα το οποίο έτρεχε προέρχονταν από το εσωτερικό κόψιμο του βλεφάρου και μόνο!
Οι δύο καθηγητές είπαν ότι δεν τους έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε πολύ πιο ανώδυνα κτυπήματα ή από ένα απλό χαρτάκι είχαν χάσει την όρασή τους και είπαν ότι αυτό που είχε συμβεί ήταν πράγματι θαύμα!!!
Πράγματι για μένα ήταν ένα μεγάλο θαύμα, το μάτι μου είχε σωθεί, δεν θα έχανα την όρασή μου και οι προσευχές μου είχαν εισακουστεί!!
Έτσι κάθε χρόνο στη εορτή των Αγίων που είναι 2 φορές το χρόνο 1η Ιουλίου και 1η Νοεμβρίου πάντα νηστεύω και προσεύχομαι θέλοντας να τους ευχαριστήσω που με βοήθησαν να μη χάσω την όρασή μου.
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, θα το θυμάμαι για όλη μου τη ζωή και πάντοτε θα ευχαριστώ και θα δοξάζω το Θεό!!!!